در تحقیق حاضر جمعیت کفزیان سرشاخه های رودخانه جاجرود مورد بررسی قرار گرفته است. نمونه برداری در سرشاخه های آبنیک، زایگان، لالان و آهار در سال 1393 در فصل بهار و تابستان انجام شد. بی مهرگان کفزی به وسیله نمونه بردار کمی سوربر به ابعاد 35×35 سانتی متر جمع آوری و در فرمالین 10 درصد تثبیت شد. نمونه های بنتوز در آزمایشگاه توسط لوپ جداسازی و در سطح جنس شناسایی گردیدند. همچنین برای ارزیابی شرایط اکولوژیک و کیفیت آب از شاخص هیلسنهوف HFBI و شاخص تنوعEPT استفاده شد. به طور کلی در جمعیت کفزیان سر شاخه های رودخانه جاجرود 28 جنس متعلق به 3 شاخه، 5 رده، 9 راسته و 24 خانواده شناسایی گردید. بیشترین تراکم کل کفزیان در سرشاخه لالان (842 عدد در متر مربع) و در دو فصل بهار و تابستان مشاهده شد. در میان جنس های شناسایی شده و در تمام سرشاخه ها به جز آهار بیشترین تراکم در تابستان متعلق به جنس Epeorus و در فصل بهار مربوط به جنس Baetis بود. بر اساس آنالیز واریانس یکطرفه (ANOVA) و آزمون LSD، فقط میان جمعیت سرشاخه آهار با سایر سرشاخه ها اختلاف معنی دار مشاهده شد(05/0P<). پرونده مقاله