هدف از انجام این مطالعه ارزیابی غلظت جیوه موجود در موی سر افراد مورد بررسی در استان خوزستان برحسب جنس و گروه های سنی و ارتباط آن با میزان تغذیه انسان از ماهی بود. نمونه های مو کاملاً در ارتباط با قرار گرفتن در معرض متیل جیوه بوده و می تواند برای تعیین مقدار متیل جیوه ای که در چندین ماه یا یک سال گذشته وارد بدن گردیده، به کار روند. تعداد 88 نمونه موی سر انسان به طور تصادفی جمع آوری گردید. پرسشنامه ای نیز برای فراهم آوردن اطلاعاتی در مورد پارامترهای تأثیرگذار بر مقدار جیوه ی بدن طراحی گردید. اندازه گیری مقدار جیوه موجود در نمونه ها به وسیله دستگاه پیشرفته (LECO, AMA254, Mercury Analyzer) برطبق روش استاندارد شماره D-6722 (ASTM) انجام پذیرفت. در مجموع میانگین غلظت جیوه در موی سر افراد ppb (Mean±S.E) 68/232± 05/1601 بود. میانگین غلظت جیوه در موی سر افراد مونث ppb 08/279± 01/1555 و در موی سر افراد مذکر ppb 88/394± 89/1658 بود. همبستگی معنی داری بین غلظت جیوه موی سر و تعداد وعده های مصرف ماهی وجود داشت (01/0P<). 27/2 درصد از نمونه ها (2 نمونه) دارای غلظتی بالاتر از حد آستانه خطر ppm 10 بودند. پرونده مقاله