چکیدهدر این مطالعه تاثیر استفاده از تکنولوژی نرسری بر اقتصاد میگوی سفید غربی برای توسعه پایدار آن بررسی شد. برای این منظور شاخص های رشد، بازماندگی و نرخ رشد روزانه میگوی سفید غربی در دو سیستم نرسری شده و بدون نرسری مقایسه شدند. 3 استخر پست لارو pl12 و 3 استخر میگوهای نرسری شده به‌مدت 45 روز در گلخانه و با تراکم یکسان 100 هزار قطعه در هکتار در استخرهای یکی از مزارع پرورش میگوی چوئبده آبادان ذخیره سازی و با غذای یکسان تغذیه شدند و پس از 75 روز، شاخص‌های رشد و بازماندگی، ضریب تبدیل غذایی و نرخ رشد روزانه مورد بررسی قرار گرفت. مطالعه در 6 استخر 7000 مترمربعی در دو تیمار با 3 تکرار انجام گرفت. دوره پرورش 75 روز و میانگین دما 5±27 درجه سانتی‌گراد بود. یافته ها نشان داد که در تیماری که از میگوهای نرسری شده در استخرهای پرورش استفاده شده بود، اختلاف معنی‌داری در رشد، بازماندگی و نرخ رشد روزانه نسبت به گروه کنترل که بدون نرسری ذخیره‌سازی شده بودند، وجود داشت. همچنین میزان تولید در هکتار و وزن نهایی به صورت معنی‌داری نسبت به گروه کنترل بیشتر بود. ضریب تبدیل غذایی در تیماری که نرسری شده بود به‌طور معنی‌داری کمتر از گروه کنترل بود. با توجه به نتایج، مدت زمان تولید میگو در این سیستم نسبت به گروه شاهد به علت زمان کمتر مورد نیاز برای پرورش در استخر خاکی، کاهش می یابد. بنابراین نرسری باعث کاهش ریسک بروز بیماری و تولید اقتصادی تر و توسعه پایدار این صنعت می شود. پرونده مقاله