ایجاد بیهوشی با عوارض کمتر یکی از اصول بسیار مهم در علوم دامپزشکی است. یکی از داروهای مطرح در این زمینه پروپوفول می‌باشد. در این مطالعه، پنج قلاده سگ نژاد ژرمن شپرد سالم را انتخاب نموده و عملیات استاندارد اکوکاردیوگرافی از رهیافت سمت راست برای مشاهده دریچه آئورت و مدخل آن در نماهای B-mode و M-modeقبل و بعد از بیهوشی با داروی پروپوفول با دوز mg/kg 6 صورت پذیرفت. اندازه‌گیری لازم در مقاطع عرضی برای ثبت قطرهای بالایی– پایینی و عرضی آئورت در حالت B-modeو نیز در مقاطع طولی برای دیدن مدخل آئورت در حالت سیستول و دیاستول در الگوی نمایشی M-mode انجام گرفت. در این بررسی میانگین اندازه قطر بالایی-پائینی 49/1±77/22 میلی‌متر و میانگین اندازه عرضی آئورت34/1± 75/20 میلی‌متر در قبل از بیهوشی و میانگین اندازه قطر بالایی- پائینی 87/0±02/22 میلی‌متر و میانگین اندازه عرضی آئورت 19/1±64/20 میلی‌متردر بعد از بیهوشی در مقایسه با همدیگر اختلاف معنی‌داری نشان ندادند. ولی در بررسی نمای M-mode مدخل دریچه آئورت میانگین اندازه مدخل در حالت سیستول84/0±62/15میلی‌متر و در حالت دیاستول 68/0 ±31/15 میلی‌متر در قبل از بیهوشی و هم‌چنین در بعد از بیهوشی میانگین اندازه مدخل در حالت سیستول 23/1 ±60/21 میلی‌متر و در حالت دیاستول 68/0 ±70/19 میلی‌متر در مقایسه با همدیگر اختلاف معنی‌داری نشان دادند (05/0p<). پرونده مقاله

محدودیت غذایی در میش های آبستن، عاملی است که به صورت خواسته یا ناخواسته سلامتی جنین در حال رشد را تهدید می کند. هدف از این مطالعه بررسی اثر محدودیت غذایی بر غلظت سرمی گلوکز، تری آسیل گلیسرول، اسیدهای چرب غیراستریفیه، بتاهیدروکسی بوتیرات و اوره در گوسفندان قزل (بومی آذربایجان) در هشت هفته آخر آبستنی بود. الگوی طرح مورد استفاده اسپلیت پلات در زمان و تعداد نمونه مورد بررسی 14 رأس میش بود. پس از آماده سازی و سازگاری دام ها و استفاده از جیره فلاشینگ، در خارج از فصل زایش همزمان سازی فحلی توسط سیدر گوسفندی ایجاد شد. القاء آبستنی به صورت جفت گیری طبیعی انجام گرفت. در هفته چهارم آبستنی، نمونه اولیه اخذ (P0) و سپس گوسفندان به گروه های شاهد (T2) و تیمار محدودیت غذایی (T1) تقسیم بندی شدند. در دوره های مختلف آبستنی (P1 تا P3) نیز نمونه گیری انجام و غلظت سرمی هر یک از پارامترهای اشاره شده اندازه گیری شد. نتایج این مطالعه نشان داد که علی رغم ایجاد محدودیت غذایی به میزان 5/27-5/16%، این محدودیت اثر معنی داری بر غلظت سرمی گلوکز و تری آسیل گلیسرول نداشتولی از همین لحاظ تفاوت آماری معنی دار در مقایسه میانگین غلظت سرمی بتاهیدروکسی بوتیرات، اسیدهای چرب غیر استریفیه و اوره وجود دارد (05/0p<). محدودیت غذایی در تعدادی از دام های مورد مطالعه کتوز ملایم تا متوسط ایجاد کرد. بنابراین، در محدودیت غذایی متعاقب فلاشینگ غذایی در ابتدای آبستنی، میش های آبستن با استفاده از ذخیره چربی و گلوکونئوژنز اقدام به حفظ هومئوستاز گلوکز و ادامه روند آبستنی می نمایند، در حدی که از 10 رأس دام گروه تیمار محدودیت غذایی تنها یک رأس میش در انتهای آبستنی سقط کرد. پرونده مقاله