آندوکاردیت یک عفونت نادر اما جدی است که گاهی به دنبال لیستریوزیس ایجاد می‌شود. عصاره جینسینگ دارای اثرات تعدیل‌کننده ایمنی می باشد. ورزش منظم خطر ابتلا به بیماری‌های متابولیک و قلبی - تنفسی مزمن را از طریق اثرات ضدالتهابی کاهش می‌دهد. هدف از انجام مطالعه حاضر، ارزیابی تاثیر استفاده همزمان از عصاره جینسینگ و ورزش هوازی، بر بهبود عوارض آندوکاردیت تجربی ناشی از لیستریا مونوسیتوژنز در موش صحرایی بود. بدین منظور تعداد 36 سر ​​موش صحرایی با وزن 20±250 گرم، به طور تصادفی به 6 گروه 6 تایی شامل شم، بیمار (دریافت کننده سوسپانسیون باکتری)، تیمار آمپی‌سیلین ( mg/kg-sc15 به مدت یک ماه)، تیمار جینسینگ (mg/kg-ip 025/0 به مدت یک ماه)، ورزش هوازی (با حداکثر اکسیژن مصرفی، 60 درصد، یک ماه) و تیمار هم زمان با جینسینگ+ ورزش هوازی (به‌طور مشابه با گروه های 4 و 5)، تقسیم شدند. در پایان دوره، پس از آسان کشی، مقادیر ظرفیت تام آنتی‌اکسیدانی، آنزیم های سوپراکسید دیسموتاز، گلوتاتیون پراکسیداز و پاراکسوناز-1 و همچنین غلظت اینترلوکین های 1، 6 و 8 و نیز فاکتور نکروز توموری آلفا، اندازه‌گیری شد. داده ها توسط آزمون های ANOVA و Tukey بررسی و سطح معنی داری 05/0p< در نظر گرفته شد. سطوح بافتی آنتی اکسیدان ها به‌طور معنی داری در گروه بیمار کاهش ولی در گروه تیمار با ترکیب عصاره با ورزش، افزایش معنی داری نشان داد (05/0p<). همچنین مقدار اینترلوکین های 1، 6، 8 و فاکتور نکروز توموری آلفا، در گروه بیمار افزایش پیداکرده بود درحالی که سطح آن‌ها در گروه ترکیب عصاره با ورزش، به‌طور معنی داری کاهش داشت (05/0p<). یافته های تحقیق حاضر نشان داد که عصاره هیدروالکلی جینسینگ به همراه ورزش هوازی، تاثیر بهتری نسبت به عملکرد هرکدام به‌تنهایی، در برابر آندوکاردیت تجربی ناشی از لیستریا مونوسیتوژنز دارد. پرونده مقاله

اختلال در حافظه، یکی از عوارض بیماری پارکینسون است. سربرولایزین دارای اثرات نوروتروفیک و تحریک رشد نورونی می‌باشد. ورزش نیز باعث افزایش فاکتور های رشد مغز و بهبود حافظه فضائی می‌شود. هدف از انجام مطالعه حاضر، ارزیابی تاثیر ورزش هوازی و مصرف هم‌زمان داروی سربرولایزین بر حافظه فضائی موش‌های صحرائی نر مدل پارکینسون بود. بدین منظور 36 سر موش صحرائی نر نژاد ویستار با وزن 20±250 به‌طور تصادفی به 6 گروه مساوی شامل شم جراحی، پارکینسونی (تزریق 6-هیدروکسی دوپامین، تک‌دوز یک طرفه داخل جسم سیاه مغز به میزان µg/ml 5/12)، کنترل مثبت (لوودوپا، به میزان mg/kg 12خوراکی، به مدت 21 روز)، تیمار سربرولایزین (به میزان mg/kg 538 تزریق داخل صفاقی، به مدت 21 روز)، ورزش تردمیل (روزانه به مدت 30 دقیقه، 60 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی، به مدت 21 روز) و تیمار سربرولایزین (به میزان mg/kg 538 تزریق داخل صفاقی، به مدت 21 روز) توام با ورزش (روزانه به مدت 30 دقیقه، 60 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی، به مدت 21 روز) تقسیم شدند. در پایان، آزمایش حافظه‌ فضائی با ماز آبی موریس در گروه‌های مورد مطالعه انجام شده و پس از آسان‌کشی، از بافت مغز موش ها جهت مطالعه آسیب شناختی ناحیه هیپوکامپ نمونه برداری شد. داده‌ها توسط آزمون های آماری تحلیل واریانس یک طرفه (ANOVA) و توکی (Tukey) در سطح 05/0 p< ، توسط نرم‌افزار گراف‌پد (Graphpad) تحلیل گردید. القاء پارکینسون باعث کاهش شاخص‌های حافضه فضائی و سربرولایزین باعث افزایش فاکتورهای حافظه فضائی گردید (05/0p<). همچنین ورزش هوازی پارامترهای مربوط به حافضه فضائی را همانند سربرولایزین بهبود بخشید (05/0p<). ورزش هوازی توأم با سربرولایزین هم بهترین تاثیر را در بهبود شاخص‌های حافظه فضائی داشت. نتایج آسیب شناسی نیز همسو با نتایج حافظه فضائی بود. به نظر می رسد که ورزش هوازی و داروی سربرولایزین به‌طور همزمان، منجر به بهبود حافظه ء فضائی و تغییرات آسیب شناختی هیپوکامپ در موش های صحرائی مدل پارکینسون می شود. پرونده مقاله