به منظور بررسی تاثیر مواد ضد تنش (گلیسین، تیوفول و اسید سالیسیلیک) بر عملکرد کمّی وکیفی چغندرقند در شرایط تنش خشکی پس از سبز شدن، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار انجام شد. تیمارهای مورد مطالعه شامل تیمار شاهد (بدون مصرف مواد ضد تنش)، اسید سالیسیلیک با سه غلظت (0.1 -0.5 و 1 میلی مولار)، تیوفول در سه غلظت (0.5، 1 و 1.5 لیتر در هزار) و گلیسین با سه غلظت (1، 2 و 3 لیتر در هزار) بودند. نتایج به دست آمده نشان داد اثرات مواد ضد تنش بر عیار قند، عملکرد ریشه، عملکرد شکر قابل استحصال و نیتروژن مضره در سطح یک درصد و شکر قابل استحصال و ضریب آلکالیته در سطح پنج درصد معنی دار بودند. بیشترین میزان عیار قند (15.65%)، عملکرد ریشه (82.83 تن در هکتار) و شکر قابل استحصال (11.15%) از تیمار تیوفول 1.5 لیتر در هزار حاصل شد. در حالی که کمترین میزان این صفات از تیمار شاهد (بدون محلول پاشی مواد ضد تنش) به دست آمد و حداکثر نیتروژن مضره در تیمار شاهد با 4.38 و حداکثر ضریب قلیائیت با 3.49 در تیمار گلیسین سه در هزار مشاهده شدند که نشان دهنده اثرات مثبت استفاده مواد ضد تنش در چغندرقند در شرایط تنش خشکی می باشند. پرونده مقاله

اهلی سازی، کاشت و تولید انبوه موسیر برای جلوگیری از کاهش ذخایر ژنتیکی آن از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. این آزمایش با هدف بررسی اثرات سطوح مختلف کود فسفره و تراکم‌های کاشت بر گیاه دارویی و صنعتی موسیر به صورت فاکتوریل بر پایه بلوک‌های کامل تصادفی در 3 تکرار در مزرعه دانشکده کشاورزی مجتمع آموزش عالی شیروان انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل چهار سطح کود فسفره (صفر، 150، 250، 350 کیلو گرم در هکتار) از منبع سوپرفسفات تریپل و سه سطح تراکم (20، 30، 40 بوته در مترمربع) بودند. نتایج آزمایش نشان داد با افزایش سطوح مختلف کود فسفره وزن، قطر، عملکرد تر و خشک پیازهای مادری به طور معنی‌داری افزایش یافتند اما با بالا رفتن تراکم از وزن، قطر، عملکرد‌ تر و خشک پیازهای مادری کاسته شدند. همچنین، اثر متقابل فسفر و تراکم تاثیر معنی داری بر وزن، قطر، عملکرد تر و خشک پیازهای مادری و شاخص های رشدی مورد ارزیابی شامل شاخص سطح برگ، نسبت سطح برگ، سرعت رشد محصول، سرعت رشد نسبی و بازده آسیمیلاسیون خالص داشتند. بر اساس نتایج این آزمایش می‌توان نتیجه گرفت که موسیر نسبت به استفاده از عناصر غذایی پرمصرف مانند فسفر عکس‌العمل نشان می‌دهد. پرونده مقاله

چکیده: موسیر با غده زیرزمینی از نوع پیاز گیاهی است چندساله از خانواده آلیاسه که به صورت خودرو در شیب‌های مختلف و در زیر سایه انداز درختان و درختچه‌ها در باغات رشد می‌کند. با توجه به بهره‌برداری ناپایدار گیاه موسیر از طبیعت و احتمال نابودی آن و به دلیل جواب‌گو نبودن رویشگاه‌های طبیعی به نیاز صنایع غذایی و دارویی، انجام تحقیقات در زمینه‌ی اهلی‌سازی، کاشت و تولید انبوه گونه‌ها یا واریته های این گیاه با ارزش برای جلوگیری از کاهش ذخایر ژنی ضرورت دارد. این آزمایش به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف کود فسفره و تراکم‌های کاشت بر روی گیاه دارویی و صنعتی موسیر آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار در مزرعه تحقیقاتی مجتمع آموزش عالی شیروان انجام گردید. تیمارهای آزمایش شامل چهار سطح کود سوپر فسفات (صفر،150،250 و350 کیلوگرم در هکتار) و سه سطح تراکم (20، 30 و40 بوته در متر‌مربع) بودند. بر اساس نتایج، کاربرد سوپر فسفات باعث افزایش عملکرد تر و خشک پیاز، عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه و ارتفاع گیاه در مقایسه با تیمار شاهد شدکه اختلاف معنی داری داشت . همچنین افزایش تراکم بوته بطور معنی‌داری عملکرد خشک و تر پیاز، عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه و ارتفاع گیاه را کاهش داد. کلمات کلیدی: موسیر، عملکرد، اجزای عملکرد، کود فسفره، تراکم پرونده مقاله