هدف: این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش مهارت حل تعارض بر رغبت به ازدواج دختران مجرد منطقه 11 شهر اصفهان اجرا شد. روش پژوهش: نوع پژوهش نیمه ازمایشی(پیش – پس آزمون با گروه کنترل) و جامعه آماری شامل کلیه دختران مجرد منطقه 11شهر اصفهان بوده که از این افراد به صورت نمونه گیری دردسترس تعداد 40 نفر از دختران مجرد که به فرهنگسراهای منطقه 11 مراجعه کردند انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل قرار داده شدند. برای اندازه گیری از پرسشنامه رغبت به ازدواج (حیدری و همکاران، 1383)، استفاده و بر روی گروه آزمایشی بسته آموزشی مهارت حل تعارض در 8 جلسه 90 دقیقه ای اجرا شد. داده های به دست آمده با روش آماری تحلیل کواریانس تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان می دهد که آموزش مهارت حل تعارض بر ابعاد رغبت به ازدواج (بازخورد نسبت به ازدواج، آمادگی برای ازدواج، نگرش نسبت به پیامدهای ازدواج و موانع ازدواج) تاثیر معناداری داشته است (05/0P پرونده مقاله

این پژوهش با هدف مدل معادلات ساختاری صمیمیت زناشویی انجام گرفت. در این مطالعه ی همبستگی از بین تمام زوجین شهر اصفهان در سال 1393 تعداد 272 نفر به روش تصادفی در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه‌های تعهد زناشویی آدامز و جونز، سبک‌های عشق ورزی لی، صمیمیت زناشویی باگاروزی و پرسشنامه ی رضایت جنسی پینی بود. داده‌های پژوهش با روش معادلات ساختاری در نرم افزار AMOS تحلیل گردید. نتایج تحلیل نشان داد که اثر کل و مستقیم تعهد زناشویی بر صمیمیت زناشویی غیرمعنی دار است. اما تأثیر سبک‌های عشق ورزی بر صمیمیت زناشویی معنی دار به دست آمده است. در بررسی اثرات مستقیم نیز دیده می شود که اثر مستقیم تعهد زناشویی و سبک‌های عشق ورزی بر رضایت جنسی معنی دار است اما تأثیر رضایت جنسی بر صمیمیت زناشویی غیرمعنی دار به دست آمده است. نتایج نشان می دهد که تأثیر غیر مستقیم تعهد زناشویی بر صمیمیت زناشویی و هم چنین سبک‌های عشق ورزی بر صمیمیت زناشویی معنی دار است. از آن جا که تأثیرات مستقیم تعهد زناشویی بر صمیمیت زناشویی معنی دار به دست نیامد، می توان گفت تأثیر رضایت جنسی بر رابطه تعهد زناشویی با صمیمیت زناشویی، میانجی کامل است. اما از آن جا که تأثیر مستقیم سبک‌های عشق ورزی بر صمیمیت زناشویی معنی دار شد، نشان می دهد که رضایت جنسی در این رابطه نقش میانجی گری جزیی را دارد. پرونده مقاله