امروزه حکمرانی خوب به عنوان یکی از موضوعات محوری است که مورد توجه اندیشمندان سیاسی و نهاد های بین الملل قرار گرفته است. به طوری که بسیاری از نهادهای بین المللی از جمله صندوق بین المللی پول و سازمان ملل اقدام به نوشتن شاخص های در جهت این امر کرده اند و آن را به کشورها به عنوان برنامه معرفی می کنند. از همین رو، این پژوهش در پی پاسخ به این سوال می باشد که چه نسبتی بین حکمرانی خوب در اندیشه سیاسی نوصدرائیان با شاخص های نهادهای ذکر شده وجود دارد. فرضیه اصلی پژوهش حاضر آن است که، در اندیشه سیاسی نوصدرائیان شاخص های یاد شده جزء مبانی بنیادین فکری آنها یاد شده و از اصول اساسی در تشکیل حکومت در اندیشه آنها می باشد. یافته های این تحقیق نشان از آن دارد که اندیشه سیاسی نوصدرائی که در دهه های40و50 ش ظهور و بروز یافته و با پیروزی انقلاب اسلامی در قانون اساسی تجلی پیدا نمود به موضوع حکمرانی خوب و اصول آن به جهت زیربنایی بودن آنها در منابع فقهی و تفکری پیشتر مورد توجه بوده است. باید اشاره داشت پژوهش حاضر به‌ صورت توصیفی، تحلیلی و با استفاده از روش کتابخانه‌ ای تهیه شده است پرونده مقاله

نوشتار حاضر به بررسی اندیشه سیاسی نوصدرائیان، که از آنها به عنوان رهبران سیاسی و مذهبی در جمهوری اسلامی ایران و یک جریان پر قوت فلسفی در ایران معاصر یاد می شود، به رشته تحریر درآمده و به این پرسش میپردازد که آیا بحران های اجتماعی ده 20 تا 1357 ( ه.ش) در شکل گیری اندیشه سیاسی نوصدرائیان تاثیر داشت و در صورت تاثیر، ایشان بحران جامعه خود را در چه مسائلی مشاهده کرده اند؟ علت را در چه چیزی می دانستند؟ الگوی بدیل برای نظام سیاسی چه نوع حکومتی را پیشنهاد کرده اند؟ و راهکارهای رسیدن به جامعه مطلوب در اندیشه آنها چه می باشد؟ فرضیه این مقاله بر این پاسخ مطرح است که بحران های ده 20 تا 57 13( ه.ش) جامعه ایران، همچون شکست مشروطه،استبداد سیاسی، اشغال ایران،کودتای 28 مرداد، سرکوب‌ و اختناق سیاسی در شکل گیری جریان دوم اندیشه سیاسی نوصدراییان موثر بود همچنین ایشان بحران جامعه خود را در مسائلی چون عدم استقلال سیاسی وفرهنگی، غربگرای افراطی دانسته و علت آن را زاویه پیدا کردن از اسلام محمدی معرفی می کنند . ایشان الگوی بدلیل برای نظام سیاسی را تشکیل جمهوری اسلامی و راهکار رسیدن به جامعه مطلوب را محوریت جوهری اسلام در استقلال، مردم سالاری دینی و... می دانند. از همین رو، این مقاله با هدف تبیین اندیشه سیاسی نوصدرائیان با روش تفسیری نظریه بحران و با استفاده از تجزیه و تحلیل داده های به روش کتابخانه ای گردآوری شده است. پرونده مقاله

خروج یک جانبه آمریکا از برنامه جامع اقدام مشترک(برجام) دوری از فشارها و تحریم‌های یک جانبه بر دولت و ملت ایران تحمیل گردید. ترامپ رئیس جمهور سابق آمریکا با مذموم شمردن توافق هسته‌ای، استراتژی فشار حداکثری را برای نیل به اهدافش در قبال ایران به کار بست. تحریم‌های فلج کننده برای اختناق اقتصادی و فراهم نمودن زمینه‌های آشوب داخلی و تهدید به استفاده از قوه قهریه و جنگ نظامی به عنوان دو رویکرد عمده برای تسلیم کردن و امتیازگیری از ایران در دستور کار قرار گرفت. هدف از این تحلیل و پژوهش امکان سنجی ورود و حمله نظامی آمریکا به ایران تا قبل از انتخابات ریاست جمهوری 2024 در این کشور است. سؤال اصلی که مطرح می‌شود این است که: احتمال عملی شدن حمله نظامی امریکا به ایران تا قبل انتخابات ریاست جمهوری این کشور وجود دارد؟ فرضیه‌ای که در پاسخ مطرح می‌شود با طرح ریزی دو سناریو، فاکتور‌های سوق دهنده جنگ و فاکتورهای بازدارنده جنگ و از سویی دیگر با رجوع به آرا و نظرات متخصصین حوزه روابط بین الملل، بر اولویت، ارجحیت و قدرت تأثیرگذاری عوامل بازدارنده جنگ به عنوان سد و مانعی در مقابل احتمال جنگ نظامی علیه ایران تأکید دارد. در این تحقیق از روش تحلیلی و کیفی با استفاده از آمار و ارقام و مصاحبه مستقیم با صاحب نظران حوزه روابط بین الملل بهره گرفته ایم. پرونده مقاله