مقدمه: شناسایی عوامل و فاکتورهای تأثیرگذار بر هزینه‌های سلامت می‌تواند در تعیین بهترین سیاست‌ها برای کنترل و مدیریت هزینه‌های سلامت مفید و مؤثر باشد. مطالعات گذشته در این زمینه با فرض اطمینان مدل انجام شده است؛ در حالی‌که، عدم توجه به مسئله نااطمینانی مدل می‌تواند منجر به تورش و عدم کارایی در برآورد پارامترها شود که نتیجه آن پیش‌بینی‌های نامناسب و استنتاج آماری نادرست است. بنابراین، هدف اصلی این مطالعه شناسایی تعیین‌کنندگان قوی هزینه‌های بخش سلامت در ایران تحت نااطمینانی مدل می‌باشد. روش پژوهش: این مطالعه با استفاده از اطلاعات و داده‌های آماری 22 متغیر که بر اساس مبانی نظری و مطالعات تجربی بر هزینه‌های بخش سلامت مؤثرند، به شناسایی تعیین‌کنندگان قوی این هزینه‌ها در ایران طی سال‌های 1392-1358 پرداخته است. به این منظور از رویکرد متوسط‌گیری بیزی برآوردهای کلاسیکی (BACE) (به‌دلیل ویژگی‌های مناسب برای در نظر گرفتن فرض عدم اطمینان مدل)، استفاده شده است. هم‌چنین، تحلیل داده‌ها به کمک نرم‌افزار R انجام شده است. یافته‌ها: برآورد 40000 رگرسیون و میانگین‌گیری بیزی از ضرایب، نشان می‌دهد که متغیرهای درآمد سرانه با احتمال 98/0 و ضریب 70/0، نرخ شهرنشینی با احتمال 93/0 و ضریب 25/1، سرانه هزینه‌های عمومی سلامت با احتمال 83/0 و ضریب 29/0، بار تکفل با احتمال 50/0 و ضریب 27/0، سرانه‌ی پزشک با احتمال 49/0 و ضریب 20/0 و نرخ بیکاری با احتمال 38/0 و ضریب 07/0-، غیرشکننده و قوی می‌باشند. نتیجه‌گیری: نتایج تحقیق حاکی از آن می‌باشد که مهم‌ترین تعیین‌کنندگان هزینه‌های بخش سلامت در ایران به‌ترتیب عبارت‌اند از: درآمد سرانه، نرخ شهرنشینی، سرانه هزینه‌های بهداشت عمومی، بار تکفل، سرانه‌ی پزشک و نرخ بیکاری. اثر تمام این متغیرها بر سرانه‌ هزینه‌های بخش سلامت در بلندمدت حتمی و قوی است. پرونده مقاله

مقدمه: تاثیر عوامل اثرگذار بر مخارج بهداشتی، در میزان سلامت جامعه آشکار می‌شود. سلامت، محور توسعه پایدار اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی جوامع بشری بوده و اهمیت ویژه‌ای در زیرساخت بخش‌های مختلف جامعه دارد. با توجه به این که مطالعات گذشته در این زمینه با فروض کلاسیک انجام شده است؛ درحالی که در صورت وابستگی فضایی بین مشاهدات و عدم لحاظ این اثرات، روش تخمین اقتصادسنجی مرسوم تورش‌‌دار خواهد بود و مدل دچار خطای تخمین خواهد شد. بنابراین، هدف اصلی این مطالعه در نظر گرفتن وابستگی فضایی میان مشاهدات می‌باشد. روش پژوهش: این مطالعه با استفاده از داده‌های آماری متغیرهای تاثیرگذار بر مخارج سلامت در 79 کشور منتخب درحال توسعه، به بررسی اثرات سرریز فضایی شاخص فلاکت بر مخارج سلامت طی دوره زمانی (2014- 1995) می‌پردازد. برای این منظور از رویکرد اقتصادسنجی فضایی و مدل فضایی دوربین استفاده شده است. یافته‌ها: نتایج برآورد مدل نشان از وجود رابطه منفی و معنی‌دار بین شاخص فلاکت و مخارج سلامت دارد، به طوری که با یک درصد افزایش میانگین وزنی لگاریتم شاخص فلاکت در کشورهای مجاور، به طور متوسط لگاریتم مخارج سلامت کشور هدف به اندازه 0.13 درصد کاهش می‌یابد. هم‌چنین تاثیر درآمد سرانه (0.54) و امید به زندگی (0.49) بر مخارج سلامت سرانه مثبت و معنی‌دار بوده است. نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان دهنده‌ی آن است که چنانچه دولت‌ها، سیاست‌های مناسبی برای جلوگیری از مهاجرت‌‌های غیر قانونی اتباع بیگانه نداشته باشند و در زمینه‌ی بکارگیری نیروی کار در کشورشان با دشواری مواجه باشند، با تشدید بیکاری و عدم مهار تورم، در بلندمدت علاوه بر پیدایش شکاف طبقاتی سلامت جامعه نیز به خطر خواهد افتاد. پرونده مقاله