شرکتهای صنایع غذایی در ایران، در صورت مدیریت و برنامه‌ریزی صحیح دارای سوددهی بالایی هستند. بنابراین تصمیم‌گیری مدیریت شرکت‌ها در تعیین اولویت‌ها می‌تواند تعیین‌کننده آینده اقتصادی شرکت‌ها باشد. در این مطالعه عوامل موثر بر انتخاب استراتژی‌های مدیریتی شرکت‌های صنایع غذایی با هدف شناخت عوامل موثر بر ظرفیت‌های اقتصادی شرکتها، ارتقاء توان بازاررسانی، بالابردن سطح رضایتمندی مشتریان، ارتباطات و توجه به تحقیق و توسعه مورد بررسی قرار گرفته است. به این منظور در این مطالعه اثر یک سری متغیرهای تاثیرگذار و مستقل کمی و کیفی بر روی اولویت‌های مدیریتی 111 نفر از مدیران بنگاههای صنایع غذایی در سال1396در غالب مدل لاجیت چندگزینه‌ای بررسی گردید. نتایج مطالعه حاکی از ان است که سطح تحصیلات بالای مدیر بنگاه، با افزایش مزیت رقابتی و توسعه‌ ارتباطات بین شرکت با مشتریان و کارمندان، سبب توسعه بنگاه و حفظ مشتریان بنگاه می‌شود. همچنین توجه مدیران به بکارگیری نیروی کار جوان و متخصص سبب توجه به بحث مدیریت ارتباط با مشتری گردیده و از این طریق برای بنگاه ارزش ایجاد خواهند کرد. تجربه مدیران و گرایش شرکت به سمت فعالیت های خدماتی و بازرگانی سبب افزایش سودآوری شرکت می‌گردد. تغییرات قیمت نهاده‌های اولیه لزوم بکارگیری سیاست مناسب برای تولیدکنندگان را به دنبال داشته و همچنین با افزایش هزینه‌های تولید با توجه به اینکه مشتریان روی تغییرات قیمت حساسند نیاز به تنظیم قیمت مناسب بر اساس هزینه تمام شده و با توجه به نیاز مشتری برای محصول تولیدی را ضروری کرده است. پرونده مقاله