هدف از پژوهش حاضر، بررسی عوامل تاثیرگذار بر مناسبات مسیحیان با زرتشتیان می باشد. به نظر می رسد که حضور اسیران رومی مسیحی در ایران در نیمه سوم میلادی و فعالیت مبلغان تا حدودی ساختار جامعه مسیحی ایرانی را تقویت کرد و دیگر اینکه تسامح دینی در این دوره موجب شد تا مبلغان مسیحی با آزادی عمل به تبلیغ این دین بپردازند. پژوهش حاضر در صدد پاسخ به این سوال است که چگونه مسیحیت در عصر ساسانی وارد ایران شده و گسترش پیدا کرد؟ و سیاست مذهبی حکمرانان ساسانی در مناسبات با مسیحیان ایران، چگونه بوده است؟ در این مقاله علاوه بر مطالعه گزارش های وقایع نگاران سریانی و مسیحی از تحلیل داده ها و از منابع مکتوب با رویکرد توصیفی- تحلیلی جمع آوری، استخراج و استفاده شده است. یافته ها نشان می دهد مسیحیت در واکنش به تبلیغات مذهبی و حمایتی که دولت روم شرقی از آنان داشت تا شکل گیری فرقۀ نسطوری با تسامح نسبی روبه رو می شد. پرونده مقاله