در این پژوهش، از آلیاژ تجاری و پرکاربرد A356 با 7 درصد سیلیسیم و 3/0 درصد منیزیم به عنوان زمینه فلزی نانوکامپوزیت استفاده شد، همچنین نانوذرات SiC با اندازه nm 100 و دو درصد وزنی به منظور فاز دوم استفاده شده است. در این تحقیق تأثیر نیروی برشی اعمالی بر ریزساختار نانوکامپوزیت‌های ساخته شده به روش‌های ریختگی سنتی، کوبشی و کامپوکست مورد بررسی قرار گرفته است. در ابتدای این پژوهش تأثیر نانوذرات بر مورفولوژی بازوهای دندریتی ریختگی نیمه‌جامد که در اینجا کاملا کروی شده‌اند مورد بررسی قرار گرفته و تأثیر آن بر مکانیزم‌های کوچکتر شدن دندریت‌ها توضیح داده شده است. در ادامه تأثیر نوع ریختگی در درصد حجمی فاز یوتکتیک در این نوع نانوکامپوزیت‌ها که هدف اصلی این تحقیق بوده بطور مفصل مورد بحث قرار گرفته است، نتایج نشان می‌دهد که در حالت ریخته‌گری کوبشی فاز یوتکتیک در حدود دو برابر ریختگی در حالت سنتی می‌باشد. همچنین در ریختگی در حالت نیمه‌جامد درصد فاز یوتکتیک نسبت به ریختگی در حالت سنتی بیشتر و از ریختگی در حالت کوبشی کمتر می‌باشد که دلایل آن بطور کامل در این پژوهش بحث شده است. همچنین شرایط برای بررسی در حالت تعادلی و غیرتعادلی در این نوع کامپوزیت مقایسه شده است. در نهایت درصد تخلخل در شرایط مختلف ریختگی محاسبه شده و دلایل افزایش درصد تخلخل در موارد ریخته‌گری سنتی و کوبشی نسبت به ریخته‌گری در حالت نیمه‌جامد توضیح داده شده است. پرونده مقاله