This research was conducted to estimate the amount of microbial protein synthesis in Iranian buffaloes' rumen. Four male swamp buffaloes with average live body weight of 140±10 kg were used in this study. Four diets of 0 (control diet, 100% forage), 15, 30 and 45% concentrate in a 4 × 4 Latin Square were tested. The results indicated that by increasing the concentrate level in the diet of swamp buffaloes. the amount of purine derivatives (PD) excreted in urine. The amount of allantoin excreted in urine increased by increasing concentrate level form 0 to 45% (13.2 and 21.8 mmol/day; P<0.01). There was no significant difference between uric acid excretion from buffaloes fed with diets contained 15 and 30% or 30 and 45% concentrate (P>0.01). However, there was a significant difference between diets containing 45 and 15% concentrate level (P<0.01). The difference between control diet and other diets containing different levels of concentrates were significant (P<0.01). The total purine derivatives excretion and microbial nitrogen synthesis in rumen increased from 14.5 in control diet to 18.11, 21.58 and 24.55 mmol/day and from 38.76 in control diet to 60.44, 81.48 and 99.43 g/day in buffalos fed diets containing 15, 30 and 45% concentrate, respectively. The results of this experiment indicated that increasing the concentrate level in diet of swamp buffaloes increases the amount of microbial protein synthesized in rumen. پرونده مقاله

This study was conducted to evaluate the effects of different diet structure and protein levels on the growth performance and biometric measurements of male Holstein calves during starter period (from 1 to 60 days of age). In this experiment, 56 Holstein male calves were randomly divided into a 4 × 2 factorial experimental design with 4 levels of diet structure (grinding, nutty, pelleted and grain) and 2 levels of protein (22 and 24%) in a completely randomized design with 8 treatments and 7 replications. The measured traits were: body weight gain, average daily feed intake, body temperature, biometric measurements (height, chest girth, length and width), blood parameters (glucose and beta hydroxyl butyrate), fecal score and rumen fatty acids. The results showed that average feed intake, body weight and glucose and beta-hydroxyl butyric acid concentration in the blood at two levels of protein, had no differences. But the structure of feed mostly influenced traits. Nutty diet showed higher feed intake and body weight. The grinding diet increased volatile fatty acids in rumen of valves. The structure of diet affected biometric measurements, grain and nutty diets increased the body height and chest girth. The fecal score and concentration of volatile fatty acids was variable in different diet structures but the difference was not meaningful. In terms of body temperature, nutty and pelleted diets containing 22% protein increased body temperature spite of the grinding diet that decreased the temperature up to 0.25 ˚C, it is mentioned that changing the structure of diet may be a useful way for controlling heat stress. The findings of this study indicated that nutty starter increased feed intake and significant weight gain compared to grinding, grain and pelleted diets, it is suggested to use nutty starter to increase the growth performance of the production period of calves. پرونده مقاله

در این تحقیق اثر افزودن مکملهای پری‌بیوتیک، سین‌بیوتیک و فیتوبیوتیک در جیره روی عملکرد رشد، صفات لاشه، قابلیت هضم‌ظاهری مواد مغذی و برخی فراسنجه¬های خونی بره¬های پرواری نژاد زل مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور از تعداد 24 رأس بره نر زل با میانگین سن حدود 5 ماه و با میانگین وزن 50/0±4/25 به مدت 90 روز استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل 1-گروه شاهد (فاقد مکمل)، 2-تیمار حاوی 2 گرم مکمل پری‌بیوتیک ای-مکس، 3-تیمار حاوی 4 گرم مکمل سین‌بیوتیک بایومین ایمبو و 4-تیمار حاوی 6 گرم مکمل فیتوبیوتیک بیوهربال به ازای هر رأس بره در روز بود. نتایج عملکرد رشد نشان داد که در وزن پایان پروار، ماده خشک مصرفی، افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل خوراک تفاوت معنی‌داری بین تیمارهای آزمایشی وجود داشت (05/0 > p). بیشترین وزن پایان دوره پروار، ماده خشک مصرفی و افزایش وزن روزانه در تیمار 4 گرم مکمل سین‌بیوتیک مشاهده شد. تیمار 6 گرم مکمل فیتوبیوتیک دارای کمترین ضریب تبدیل خوراک بود. بالاترین قابلیت هضم ظاهری ماده خشک، الیاف نامحلول در شوینده خنثی و الیاف نامحلول در شوینده اسیدی در تیمار 4 گرم مکمل سین‌بیوتیک مشاهده شد (05/0 >p ). نتایج برخی فراسنجه‌های سرم خون شان داد که تفاوت معنی‌داری در غلظت گلوکز، کلسترول، تری‌گلیسرید و نیتروژن اوره‌ای خون بین تیمارهای آزمایشی وجود داشت (05/0> p). بالاترین غلظت گلوکز در تیمار 4 گرم مکمل سین‌بیوتیک، پایین‌ترین غلظت کلسترول در تیمار 6 گرم مکمل فیتوبیوتیک وجود داشت. نیتروژن اوره‌ای خون در تیمار 4 گرم مکمل سین‌بیوتیک دارای پایین‌ترین غلظت بود. تیمار 4 گرم مکمل سین‌بیوتیک دارای بالاترین وزن لاشه گرم، درصد لاشه گرم، وزن لاشه سرد، درصد لاشه سرد، درصد ران و درصد سردست بود (05/0> p). تحقیق حاضر نشان داد که افزودن سطح 4 گرم مکمل سین‌بیوتیک در جیره سبب بهبود عملکرد رشد، قطعات با ارزش لاشه و قابلیت هضم ظاهری مواد مغذی در بره‌های پرواری زل شد. پرونده مقاله

به منظور بررسی اثر استفاده از کیلات‌های آلی روی، منگنز و کروم بر عملکرد و جمعیت میکروبی سکوم جوجه‏های گوشتی پژوهش حاضر انجام شد. این مطالعه در قالب طرح کاملاً تصادفی با 420 قطعه جوجه یک‌روزه گوشتی سویه راس 308 در 7 تیمار، 5 تکرار و 15 پرنده در هر پن و به مدت 42 روز انجام شد. تیمارها عبارت از 1) کیلات روی، منگنز و کروم، 2) کیلات روی و منگنز، 3) کیلات روی و کروم، 4) کیلات منگنز و کروم، 5) کیلات منگنز، 6) کیلات روی و 7) کیلات کروم بودند. صفات عملکردی شامل مصرف خوراک، افزایش وزن بدن و ضریب تبدیل خوراک اندازه‌گیری شدند. در پایان آزمایش میکروفلور سکوم جوجه‌های گوشتی داده برداری شد. داده¬های جمع¬آوری شده با رویه LSmeans در نرم افزار آماری SAS آنالیز شدند. اثر کیلات‌های آلی بر وزن بدن در دوره آغازین و ضریب تبدیل خورک در دوره رشد معنی دار شد (05/0 > p). بیش‌ترین مقدار افزایش وزن (6/176 گرم) در تیمار حاوی کیلات کروم و کم‌ترین مقدار افزایش وزن (8/152 گرم) در تیمار حاوی کیلات روی مشاهده شد. بیش‌ترین مقدار ضریب تبدیل خورک (1/1) در تیمار حاوی کیلات روی، منگنز و کروم و کم‌ترین مقدار (0/1) در تیمار حاوی کیلات کروم مشاهده شد. اثر کیلات‌های آلی بر جمعیت E.coli سکوم جوجه های گوشتی معنی دار شد (05/0 > p). بیش‌ترین (LogCFU/g 65/5) و کمترین (LogCFU/g 15/5) جمعیت باکتری E.coli به ترتیب در تیمارهای حاوی کیلات روی، منگنز و کروم و کیلات روی مشاهده شد. با توجه به بهبود صفات عملکرد و میکروفلور سکوم جوجه‌های گوشتی تحقیق حاضر، استفاده از کیلات‌های آلی قابل توصیه است.

پرونده مقاله