این پژوهش با هدف بررسی نقش خودکارآمدی الگوبرداری معنوی، ادراک از دینداری والدین و ویژگی های شخصیتی در پیش بینی دینداری دانشجویان صورت گرفت. جامعه آماری کلیه دانشجویان دوره کارشناسی دانشگاه شهید چمران اهواز در سال تحصیلی 95-1394 بود. نمونه شامل 200 نفر بود که با روش نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها مقیاس های جهت گیری مذهبی با تکیه بر اسلام (آذربایجانی، 1382)، خودکارآمدی الگوبرداری معنوی (اومان و دیگران، 2012) و پرسشنامه شخصیت هگزاکو (اشتن و لی، 2009) توسط شرکت کنندگان تکمیل گردید. اطلاعات به دست آمده از طریق رگرسیون چندگانه به روش گام به گام تجزیه و تحلیل شدند. به طور کلی نتایج حاکی از آن بود که دینداری توسط سه متغیر خودکارآمدی الگوبرداری معنوی، ادراک از دینداری والدین و ویژگی های شخصیتی (صداقت-فروتنی و وظیفه شناسی) قابل پیش بینی است (01/0 p<). والدین دیندار از یک سو با پرورش ویژگی های شخصیتی مورد توصیه دین در فرزندان و از سویی دیگر با تقویت خودکارآمدی فرزندان در الگوبرداری معنوی از والدین و سایر الگوهای مذهبی، مسیر دینداری را برای آن ها هموار می سازند. پرونده مقاله

هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر هوش معنوی شغلی بر عملکرد انطباقی با میانجی‌گری بهزیستی حرفه‌ای و خلاقیت سازمانی بود. الگوی پیشنهادی در یک نمونه‌ی 222 نفری از کارمندان شرکت گاز استان لرستان آزموده شد. برای ارزیابی الگوی پیشنهادی و آزمون اثرهای واسطه‌ای از تحلیل معادلات ساختاری و روش بوت استراپ استفاده گردید. یافته‌ها بیانگر تطابق و برازش الگوی پیشنهادی با داده-های واقعی بودند. یافته‌ها نشان دادند که هوش معنوی به طور مستقیم و نیز با میانجی‌گری بهزیستی حرفه‌ای و خلاقیت سازمانی بر عملکرد انطباقی تأثیر گذار بود. بر این اساس به منظور افزایش عملکرد انطباقی، سازمان‌ها باید شرایطی را برای ارتقا هوش معنوی شغلی، بهزیستی حرفه‌ای و خلاقیت سازمانی فراهم آورند. پرونده مقاله