هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر تدریس مشارکتی بر انسجام گروهی دانشجویان با واسطۀ نحوۀ مشارکت آنان در فرایند یاددهی ـ یادگیری بود. روش پژوهش از نوع همبستگی و جامعۀ آماری شامل تمامی دانشجویان مقطع کارشناسی رشتۀ مترجمی زبان انگلیسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندرعباس و دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت، در سال تحصیلی 93ـ1392 بود. ابزار پژوهش پرسشنامۀ محیط گروهی (کارون و همکاران، 1985) و پرسشنامۀ رویکردهای مشارکت (تریاندیس و همکاران، 1994) بود. نتایج نشان داد که تدریس مشارکتی پیش‌بینی‌کنندۀ مثبت و معنی‌دار انسجام گروهی دانشجویان (49/0=2R، 001/0>P ) و پیش‌بینی‌کنندۀ مثبت و معنی‌دار رویکردهای جمع‌گرایی و فردگرایی دانشجویان (33/0=2R، 001/0>P ) است. همچنین رویکردهای جمع‌گرایی و فردگرایی دانشجویان پیش‌بینی‌کنندۀ مثبت و معنی‌دار انسجام گروهی در آنان (51/0=2R، 001/0>P ) است. پرونده مقاله

هدف پژوهش، بررسی رابطه بین ویژگی‌های فردی و تجارب دانشجویان با دستاوردهای آنان از تحصیل در مؤسسات آموزش عالی غیرانتفاعی شهر شیراز بود. جامعه تحقیق شامل کلیه دانشجویان سال آخر (3000 نفر) این مؤسسات در سال تحصیلی 90 ـ 1389 بود که 341 نفر با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای ساده و بر اساس جدول مورگان، انتخاب شدند. ابزار پژوهش، شامل پرسشنامه تجارب دانشجویان دانشکده (Pace and Kuh, 1998) می‌شد که پس از محاسبه روایی و کسب ضریب پایایی 91/0 توزیع و داده‌ها با استفاده از روش آماری رگرسیون چندگانه، آزمون t مستقل و تحلیل واریانس یک سویه مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که هر سه بعد تجارب دانشجویان شامل ادراک از کیفیت محیط، کیفیت تلاش و انسجام اجتماعی، به ترتیب پیش بینی کننده معنادار دستاوردهای دانشگاهی آنان است. همچنین بر حسب جنسیت، محل سکونت، رشته تحصیلی، مقطع تحصیلی و معدل تحصیلی، قدرت ابعاد تجارب دانشجویان در پیشبینی دستاوردهای آنان متفاوت است. علاوه بر این، یافته‌ها نشان دهنده‌ عدم وجود تفاوت معنادار بین میزان تحقق دستاوردهای دانشجویان بر حسب جنسیت، محل سکونت و مقطع تحصیلی آنان و وجود تفاوت معنادار میان میزان تحقق دستاوردهای دانشجویان بر اساس رشته تحصیلی و معدل تحصیلی آنان است. پرونده مقاله