هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان شناختی ـ رفتاری مذهب‌محور بر تاب‌آوری زوج‌ها بود. روش پژوهش نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون است. جامعۀ آماری همۀ زنان متأهل مراجعه‌کننده به مرکز مشاورۀ ناحیۀ یک کرج بود. با روش نمونه‌گیری در دسترس، 30 زن دارای تاب‌آوری پایین با آزمون تاب‌آوری کانر و دیویدسون (2003)، انتخاب شدند و به‌طور تصادفی، در دو گروه آزمایش و گروه گواه قرار گرفتند. درمان شناختی‌ ـ رفتاری مذهب‌محور در 10 جلسه چهل‌وپنج دقیقه‌ای به گروه آزمایش داده شد، در این مدت گروه گواه هیچ مداخله‌ای دریافت نکرد. مقیاس تاب‌آوری در پس‌آزمون دوباره به‌کار گرفته شد. تحلیل کوواریانس نشان داد که درمان شناختی ـ رفتاری مذهب‌محور به‌طور معناداری با افزایش تاب‌آوری در ارتباط است (0001/0P < ). یافته‌های این مطالعه نشان داد درمان شناختی ـ رفتاری مذهب‌محور ممکن است به‌عنوان روشی مؤثر برای افزایش تاب‌آوری در نظر گرفته شود.  پرونده مقاله

هدف از این پژوهش بررسی تأثیر درمان مبتنی بر مهرورزی بر افسردگی و خودانتقادی دانشجویان دختر بود. بدین منظور یک طرح نیمه‌تجربی از نوع پیش‌آزمون ـ پس‌آزمون ـ پیگیری با گروه آزمایش و گواه، اجرا گردید. جامعۀ آماری همۀ دانشجویان دختر دانشگاه فرهنگیان اهواز در سال 94ـ1393 بودند که از بین 200 نفر داوطلب، تعداد 40 نفر که نمرۀ آنها در پرسشنامۀ افسردگی بک، یک انحراف معیار بالاتر از میانگین بود، به‌عنوان نمونۀ نهایی انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (20 نفر) و گواه (20 نفر) قرار گرفتند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامۀ افسردگی بک ویرایش دوم (بک و همکاران، 1996) و پرسشنامۀ خودانتقادی (تامسون و همکاران، 2004) بود. گروه آزمایش به مدت 8 جلسه تحت درمان مبتنی بر مهرورزی قرار گرفتند. نتایج حاصل از تحلیل کواریانس نشان داد که درمان مبتنی بر مهروزی بر کاهش افسردگی و خودانتقادی (خودانتقادی درونی و خودانتقادی مقایسه‌ای) دانشجویان تأثیر دارد (0001/0P≤).این نتایج در دورۀ پیگیری نیز تداوم یافته بود (0001/0P≤). در مجموع مشخص شد که درمان مبتنی بر مهرورزی ممکن است به‌عنوان روشی جدید و مؤثر در کاهش افسردگی و خودانتقادی دانشجویان مورد استفادۀ روان‌شناسان قرار گیرد. پرونده مقاله

  هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش مؤلفه‌های سرسختی روان‌شناختی بر کیفیت زندگی دانشجویان دختر تربیت معلم حضرت فاطمه زهرا(س) اهواز بود. طرح پژوهش حاضر از نوع شبه‌آزمایشی با پیش‌آزمون، پس‌آزمون و گروه گواه بود. جامعۀ آماری همۀ دانشجویان دختر تربیت معلم حضرت فاطمه زهرا(س) اهواز و نمونۀ این پژوهش شامل60 نفر از دانشجویان این جامعه بودند که به روش داوطلبانه شرکت کردند و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده در پژوهش پرسشنامۀ26 سؤالی کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (1994) بود.گروه آزمایش 9 جلسۀ90 دقیقه‌ای آموزش سرسختی روان‌شناختی را دریافت کردند. اما گروه گواه مداخله‌ای دریافت نکرد. پس از اتمام برنامۀ آموزشی از هر دو گروه پس‌آزمون گرفته شد؛ سپس آزمون پیگیری (یک ماه پس از اجرای پس‌آزمون) به عمل آمد. نتایج تحلیل کواریانس چندمتغیری آشکار ساخت که میانگین گروه آزمایش در پس‌آزمون و پیگیری بیشتر بود و میان گروه آزمایش و گواه از لحاظ کیفیت زندگی تفاوت معناداری وجود دارد ( 0001/0 P < ) . به‌طور کلی، آموزش سرسختی روان‌شناختی بر بهبود کیفیت زندگی دانشجویان در پس‌آزمون و پیگیری مؤثر بوده است. پرونده مقاله