هدف این پژوهش تعیین اثربخشی آموزش راهبردی برنامه‌ریزی عصبی‌ـ کلامی (ان.ال.پی) بر میزان سازگاری زناشویی زوج‌های مراجعه‌کننده به مراکز مشاورۀ شهر اصفهان در سال 1388 بود. برای انجام این هدف، از میان زوج‌های مراجعه‌کننده به مراکز مشاورۀ شهر اصفهان، 30 زوج که تمایل به شرکت در جلسات آموزشی داشتند، به‌عنوان نمونه انتخاب شدند و آزمون مقیاس سازگاری زناشویی اسپاینر (1976) را تکمیل کردند. پس از اجرای پیش‌آزمون، 15 زوج در گروه آزمایش و 15 زوج در گروه گواه به‌صورت تصادفی جایگزین شدند. گروه آزمایش به مدت 8 جلسه آموزش راهبردی برنامه‌ریزی عصبی‌ـ کلامی دریافت کرد. مداخلات، ترکیبی از الگوهای «ان.ال.پی» شامل هدف‌گذاری، اصول ارتباط، جایگاههای ادراکی، الگوی متا، سطوح منطقی عصبی‌ـ زبانی و اصول سازگاری بود. پس از اتمام مداخلات، آزمودنی‌های هر دو گروه دوباره با مقیاس اسپاینر مورد آزمون قرار گرفتند. داده‌های به‌دست آمده با استفاده از نرم‌افزار SPSS 15 و روش تحلیل کوواریانس بررسی شد. یافته‌های پژوهش تفاوت معناداری را بین نمرۀ سازگاری زناشویی پیش‌آزمون و پس‌آزمون در گروه آزمایش نشان داد (01/0 P < ). اما بین سازگاری زناشویی زنان و مردان در پس‌آزمون تفاوت معناداری مشاهده نشد. پرونده مقاله