هدف از انجام این آزمایش بررسی عملکرد تولیدمثلی بزهای رائینی بعد از درمان با هورمون GnRH و سطوح مختلف هورمون ‌ eCG بود.‌ ‌بدین منظور 100 راس بز نژاد رائینی شکم سوم با میانگین وزن 6/3 ± 5/45 و نمره وضعیت بدنی 5/3 - 3 در فصل تولیدمثل انتخاب و در قالب طرح کاملاً تصادفی در 5 گروه 20 تایی قرار داده شدند. همزمان سازی فحلی با استفاده از سیدر به مدت 14 روز انجام شد و تزریقات هورمونی یک ساعت قبل از خروج سیدر انجام شد. به گروه اول به عنوان شاهد یک سی سی سرم فیزیولوژی تزریق شد، گروه دوم 5/2 میلی لیتر GnRH دریافت کردند، به گروه سوم 5/2 میلی لیتر GnRH و 150 واحد eCG تزریق شد، گروه چهارم نیز 5 میلی لیتر GnRH و 300 واحد بین المللی eCG به صورت عضلانی دریافت کردند و به گروه پنجم 5 میلی لیتر GnRHو450 واحد از هورمون eCG تزریق شد. 48 - 24 ساعت بعد از خروج سیدر بز‌ها فحل شده، که به ازای هر 10 بز ماده از یک بز نر برای جفتگیری استفاده شد. درصد بروز فحلی در بین گـروه‌های آزمایشی تفاوت معنی داری داشت( 05/0<‌p.) نرخ آبستنی در بین گروه‌های انتخابی به ترتیب 24/89، 17/93، 56/99، 100 و در گروه شاهد 61/85 درصد بود. بین نرخ دو قلوزایی در تیمارهای چهارم و پنجم با گروه شاهد و تیمارهای دوم و سـوم بـه لحـاظ آماری تفاوت معنی داری وجود داشت(05/0‌p<‌.) نتایج آزمایش نشان داد که افزایش سطح هورمون eCG به همراه هورمون GnRH مـی‌تـوانـد بـاعـث افـزایـش عملکـرد تـولیدمثلی بز رائینی شود. پرونده مقاله