جراحی متداول ترین درمان هیداتیدوز، از مهم ترین بیماری های انگلی مشترک، می باشد. عوامل اسکولکس کش در جهت کاهش خطر نشت محتوای کیست و ابتلای مجدد استفاده می شوند. با توجه به عوارض جانبی اسکولکس کش های موجود مطالعه حاضر به هدف بررسی کارآیی منتول و نانو امولسیون منتول بر روی پروتواسکولکس های کیست هیداتیک صورت گرفته است. نانوامولسیون منتول به روش سیستم انرژی پایین تهیه گردید. جهت بررسی اثر پرتواسکولکس کشی منتول و نانو منتول غلظت های سریالی از این ترکیبات با سوسپانسیونی از پروتواسکولکس ها ترکیب گردید و نتایج مرگ و میر را در زمان های 10 ،30 و 60 دقیقه مورد ارزیابی قرار گرفت. از داروی آلبندازول به عنوان گروه کنترل مثبت استفاده شد. منتول و نانومنتول در زمان ده دقیقه و غلظت µg/mL 25 /0 و 5/0 در مقایسه با آلبندازول تفاوت معنی دار را در میزان مرگ و میر نشان ندادند(P> 0.05) . در زمان ده دقیقه مرگ و میر در غلظت µg/mL 5/0 نانو منتول 33/63% بوده است که غلظت مشابه از منتول موجب 66/22% مرگ در پروتواسکولکس ها شد. در زمان 60 دقیقه تمامی غلظت های منتول و نانومنتول موجب اثر کشندگی معنی دار در مقایسه با آلبندازول شدند. با در نظر گرفتن منشائ طبیعی منتول و سمیت اندک آن و با توجه به خواص اسکولکس کشی بسیار مناسب از منتول و نانومنتول در مطالعه حاضر، مطالعات بیشتر به منظور تحقیق وتوسعه ی این ترکیب به عنوان یک اسکولکش کش جدید ضروری به نظر میرسد. پرونده مقاله