تحقیقی به منظور بررسی اثر محلول پاشی عنصر بور وقطع آبیاری بر روابط آبی گندم (لاین جدید امید بخش و متحمل به خشکی WS82- 9) به صورت کرت های یک بار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با عامل اصلی شامل سه سطح آبیاری 1- آبیاری معمول (عرف منطقه) 2- قطع آبیاری در 50% ساقه دهی 3- قطع آبیاری در مرحله 50% گل دهی و عامل فرعی شامل تیمار محلول پاشی بور در سه سطح 1- محلول پاشی با آب خالص 2- محلول پاشی عنصر بور با غلظت 5/0 درصد 3- محلول پاشی عنصر بور با غلظت یک درصد در مزرعه تحقیقاتی مرکز تحقیقات کشاورزی ورامین انجام گرفت. نتایج نشان داد که بیش ترین مقدار عملکرد دانه از تیمار آبیاری معمول و محلول پاشی عنصر بور با غلظت یک درصد با 5/5632 کیلو گرم در هکتار به دست آمد که نسبت به تیمار قطع آبیاری در مرحله گل دهی و محلول پاشی با آب خالص، با 4/2591 کیلو گرم در هکتار، 9/53 درصد برتری داشت. میزان پرولین نیز تحت تاثیر اثرات متقابل تیمار آبیاری و عنصر بور قرار گرفت. تیمار قطع آبیاری در مرحله گل دهی و محلول پاشی عنصر بور با غلظت یک درصد توانست بالا ترین میزان پرولین با 01/1 میکرو گرم بر گرم و تیمار آبیاری معمول و آب خالص با 803/0 میکرو گرم بر گرم را کم ترین میزان پرولین را به دست آورد. اثر آبیاری بر پایداری غشای سلولی و میزان کلروفیل برگ تأثیر گذار بود، ولی محلول پاشی بور تأثیر معنی داری نداشت. محتوی نسبی آب برگ نیز تحت تاثیر اثرات متقابل تیمار آبیاری و عنصر بور قرار گرفت بالا ترین میزان محتوی نسبی آب برگ از تیمار آبیاری معمول و محلول پاشی عنصر بور با غلظت یک درصد با 94 درصد و کم ترین مقدار را تیمار قطع آبیاری در مرحله ساقه دهی و محلول پاشی با آب خالص با 56 درصد به دست آورد. پرونده مقاله