چکیدهآثار داستانی اسماعیل فصیح، به ‌لحاظ دارا بودن نکات روان‌شناسی، شخصیّت‌های ضدّ و نقیض روشن و تاریک با اَعمال مثبت و منفی، بستر مناسبی برای یافتن تیپ‌های شخصیّتی واقعی در دنیای بیرون از رمان است. پژوهش حاضر، به روش توصیفی- تحلیلی و با رویکرد میان‌رشته‌ای، به بررسی شخصیّت از جهت اقتدارطلب، ماکیاولی، تیپ A، سرسخت یا خودشکوفا بودن در دو داستان شراب خام و اسیر زمان از اسماعیل فصیح می‌پردازد. فصیح علاوه بر طرح مضامین مدّ نظر و جذب مخاطب، تیپ های شخصیّتی را نیز به نوعی در رمان تشریح می کند. نتیجه این که، محور بحث فصیح، شخصیّت‌های روشن و تاریک، با افکار مثبت و منفی است. هر چند که برخی از شخصیّت‌ها به ‌لحاظ تیپ، ترکیبی از دو یا چند شخصیّت هستند. پرونده مقاله