هدف این مقاله آزمودن مدل جامعی است که به ارزیابی تأثیرات مشترک متغیرهای شناختی و ارتباطی برند بر رفتار خرید مصرف کنندگان، می پردازد . بدین منظور این مدل عوامل موثر در شناخت مصرف کننده از برند و ارتباط او با برند را با هم ترکیب نموده و نشان می دهد که چگونه هر دو مجموعه باهم بر خریدهای فعلی و آتی تأثیر می گذارند. برای بررسی فرضیه های تحقیق پوشاک هاکوپیان به عنوان برند مورد بررسی در نظر گرفته شد. داده های تحقیق به تعداد 170 نفر از میان مردان عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات جمع آوری شد و سپس جهت آزمون و تحلیل فرضیه ها از تحلیل رگرسیون چند متغیره استفاده شد. یافته های تحقیق حاکی از آن است که هر دو متغیرهای شناختی برند یعنی آگاهی و تصویر برند خریدهای فعلی و آتی را به طور مثبت تحت تأثیر قرار می دهند . همچنین بین تصویر ذهنی از برند و آگاهی از برند که از متغیرهای شناختی برند معرفی شدند تنها آگاهی از برند بر متغیرهای ارتباطی برند یعنی رضایت و اعتماد، تأثیر مثبت و معناداری د ارد. رضایت و اعتماد برند نیز بر دلبستگی به برند و دلبستگی به برند نیز بر خریدهای آتی به طور مثبتی تأثیر گذاراست درحالیکه دلبستگی به برند بر خریدهای فعلی تأثیر معناداری ندارد. پرونده مقاله

مقدمه و هدف پژوهش: این پژوهش جهت شناسایی سیر تحول گفتمانی حمایت از برند ایرانی در اسناد رسانه ملی به روش تحلیل انتقادی گفتمان انجام پذیرفته. روش پژوهش: تحلیل انتقادی گفتمان مبتنی بر نظریه لاکلا و موف و و دستورالعمل جوپ و نوریس در سطح توصیف واژگانی و با رویکرد توصیفی- تحلیلی، و در جهت توسعه و تقویت حمایت از برند ایرانی در اسناد بالادستی رسانۀ ملی انجام پذیرفت. با توجه به اهداف و سؤالات پژوهش و براساس دو معیار ذهنی و عینی سند چشم انداز 1404 به عنوان سند مورد مطالعه انتخاب شد. به منظوراحصاء اعتبار سند و این که نمونه انتخابی بتواند معرف معتبری برای تحلیل باشد از نظرات کارشناسان و دست اندرکاران حوزه رسانه ملی استفاده گردید. يافته‌ها: دستاوردهای پژوهش حاکی از آن بود که رسانۀ ملی به عنوان یک نهاد اطلاعاتی و ارتباطی تاکنون کمتر از ظرفیت های گفتمان سازی و اقناع گری افکار عمومی در جهت حمایت از برندهای ایرانی بهره برداری کرده است و صرفاً با یک مجموعه دستور العمل¬های الزام آور و غیر اقناع گر به حمایت از سیاست های اقتصاد مقاومتی مبادرت ¬ورزیده است نتيجه گيري: ضروری است با رویکرد نوینی باز تنظیم اسناد در کانون توجه قرار گیرد؛ تا بتوان انتظار داشت که با رویکرد توانمندسازی می توان قائل به وجدانی سازی و درونی کردن فعالیت های اجتماعی بود و در بستر پارادایم توسعه فرهنگی، می توان دیدگاه نوسازی را نسبت به مفهوم برند و برند ایرانی بسط و گسترش داد. از این طریق است که می شود مناسبات نوینی را پی ریزی کرد و با برانگیختن حساسیت های فطری جامعه در جهت تقویت عرق ملی، انتخاب برند ایرانی را جایگزین انتخاب های دیگر قرار داد. پرونده مقاله