ارزیابیتأثیر سطوح مختلف مالتودکسترین و پروتئینآبپنیر تغلیظ شده بر ویژگیهایکیفیکیک روغنیکمچرب
مریم عابدی
1
(
دانشآموخته کارشناسی ارشد، گروه علوم و صنایع غذایی، واحد شهر قدس، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
)
مانیا صالحی فر
2
(
دانشیار، گروه علوم و صنایع غذایی، واحد شهر قدس، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
)
بابک غیاثی طرزی
3
(
دانشیار، گروه علوم و صنایع غذایی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
)
الکلمات المفتاحية: جایگزین چربی, مالتودکسترین, کیک روغنی, پروتئین آبپنیر تغلیظ شده,
ملخص المقالة :
امروزه آگاهی در مورد پیامدهای ناشی از مصرف بالای چربی منجر به افزایش تقاضا برای مواد غذایی کمچرب و استفاده بیشتر از جایگزینهای چربی شده است. با در نظر گرفتن این موضوع، در پژوهش حاضر، تأثیر جایگزینی چربی با مالتودکسترین و پروتئین آب پنیر تغلیظ شده (WPC) در سطوح 20، 50 و 80 درصد وزنی در تولید کیک روغنی ارزیابی گردید. ویژگی فیزیکی خمیر (وزن مخصوص) و ویژگیهای فیزیکوشیمیایی نمونههای کیک روغنی (حجم، رطوبت، بافت، رنگ و ویژگی های حسی) در قالب طرح آماری کاملاً تصادفی ارزیابی شد. نتایج نشان داد که خمیر تهیه شده با 20 درصد مالتودکسترین، وزن مخصوص کمتری نسبت به سایر تیمارها داشت، اما با افزایش سطح مالتودکسترین و WPC و کاهش بیشتر چربی، وزن مخصوص خمیر به طور معنیداری افزایش یافت. از نظر حجم، استفاده از جایگزینهای چربی (مالتودکسترین و WPC) تا سطح 50 درصد اختلاف معنیداری را با نمونه شاهد نشان نداد. در سطوح بالای افزودنیها، میزان رطوبت کاهش معنیداری یافت. نمونههای کیک حاوی WPC نسبت به سایر نمونه ها، از سفتی بافت بیشتری برخوردار بودند و با افزایش سطح جایگزینی، بر سفتی بافت افزوده شد. با اینحال، نمونه های حاوی 20 و 50 درصد مالتودکسترین و 20 درصد WPC تفاوت معنیداری در سفتی بافت در مقایسه با نمونه شاهد نداشت. ارزیابیهای حسی بیانگر آن بود که تیمارهای حاوی 20 درصد مالتودکسترین امتیازی بالاتری در صفات طعم، بافت و رنگ و پذیرش کلی داشت.
7. سازمان ملی استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران. 1385.کیک- ویژگیها و روشهای آزمون، شماره 2553، تجدید نظر سوم.
10.قرهخانی م، عطایصالحی ا، عیوضزاده ا. ارزیابی خواصفیزیکوشیمیایی، بافتیوحسی کیک روغنی غنیشده با اینولین و آرد نخود. نشریه نوآوری در علوم و فناوری غذایی. 1399؛ 12(1): 14-1.
shortbread cookies. Cereal Chemistry. 1995; 72: 25-29.
_||_