مقدمه و هدف پژوهش: مدیریت پسماند یک مسئله کلیدی برای مراجع ذیربط جهت توسعه پایدار زیست محیطی بوده و آنها را به چاره‌جویی در جهت مدیریت کارآمد پسماند واداشته است. در طی سالیان اخیر، هزینه‌های اجرایی مدیریت پسماند افزایش یافته و معمولاً بیشتر بودجه‌ی آن در بخش جمع‌آوری و حمل و نقل پسماند هزینه می‌شود. لذا لازم است که راه‌های جایگزین برای کنترل هزینه‌ها بر اساس فناوری‌های مدرن را آزمود. به موازات پیچیده شدن مشکلات در مدیریت منابع، سلامت، آلودگی، ترافیک و مدیریت پسماند، با ظهور شهرهای هوشمند در سال‌های اخیر مواجه هستیم که فناورمحور بوده و هنوز استانداردها و شیوه‌های بکارگیری آن به طور کامل تبیین نشده‌اند. هدف این پژوهش تجزیه و تحلیل معیارهای بهبود مدیریت پسماند شهری مبتنی بر فناوری اینترنت اشیا می‌باشد.روش پژوهش: روش دیمتل جهت شناسایی و بررسی رابطه متقابل بین معیارها و ایجاد نگاشت روابط شبکه به کار گرفته می‌شود.یافته‌ها: معیار زیر ساخت‌های هوشمند تاثیرگذارترین عامل و معیار لایه‌ی واسط هوشمند تاثیرپذیرترین عامل است. همچنین عامل لایه واسط هوشمند بیشترین ارتباط را با دیگر عوامل سیستم دارد.نتیجه گیری: اینترنت اشیا می‌تواند با تبدیل مدیریت پسماند به فرآیندهای جمع‌آوری داده محور، خدمات جمع‌آوری زباله را بهینه ساخته و هزینه‌های عملیاتی را کاهش دهد. تفاصيل المقالة