سید نورالدین حیدری منش[1]-عباس شیخ الاسلامی[2]*- مهدی شیدائیان[3] تاریخ دریافت: 2/12/1398- تاریخ پذیرش: 25/3/1399 چکیده: سکوت قانون با توجه به اصل 167 قانون اساسی محل نزاع بین حقوقدانان بوده است. در قانون مجازات اسلامی سال 1392 جرم انگاری فقهی در جرایم حدی تجویز شده است. مطالعه حقوق تطبیقی سایر کشورهای اسلامی نیز اختلاف نظر بین آنها را نشان می دهد. سوال اصلی تحقیق این است که قانونگذار ایرانی و سایر کشورهای اسلامی نسبت به سکوت قانون در حوزه حقوق کیفری چه رویکردی را اتخاذ کرده اند؟ با بررسی قوانین اساسی کشورها به نظر می رسد برخی مانند عربستان حاکمیت شرع را پذیرفته و برخی دیگر مانند مصر تحت تاثیر حقوق کیفری غرب قرار گرفته اند و دسته سوم همانند ایران و افغانستان در قوانین خود دچار کشمکش و تعارض شده اند. در این پژوهش با استفاده از روش توصیفی تحلیلی ابتدا به توصیف وضعیت موجود مسئله پرداخته و سپس با تعیین خلاء‌ها و با بهره‌گیری از نظرات اندیشمندان و بررسی قوانین به پرسش اصلی پژوهش بطور پاسخ می‌دهیم. [1]- دانشجوی دکتری، حقوق جزا و جرم شناسی، واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی، ایران s.n.heydarimanesh@gmail.com [2] - دانشیار و عضو هیات علمی، حقوق جرا و جرم شناسی، دانشکده حقوق علوم سیاسی و زبان های خارجی، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران: نویسنده مسئول Dr.sheikholeslami@gmail.com [3] - استادیار و عضو هیات علمی، حقوق جزا و جرم شناسی، دانشکده حقوق پردیس بین المللی قم، (دانشگاه تهران)، قم ایران m_sheidaeian@ut.ac.ir تفاصيل المقالة