پوست یکی از بزرگترین اندام های بدن است و به عنوان مانعی محافظ در برابر عوامل مضر خارجی از جمله میکروارگانیسم ها عمل می کند. می تواند دچار آسیب شود و گاهی اگر آسیب زیاد باشد هیپودرم نیز درگیر می شود که در این صورت مدت زمان بیشتری برای ترمیم لازم است. هدف از این پژوهش بررسی گیاه سدر بر ترمیم زخم پوستی در موش های آزمایشگاهی نژاد NMRI است. تعداد ۲۴ موش نژاد NMRIبا وزن تقریبی ۲۵-۳۵ گرم تهیه نموده و پس از ایجاد زخم پوستی در روزهای ۳، ۶، ۱۲ و ۲۱ توسط پماد تهیه شده از گیاه سدر و اوسرین تیمار شدند و به صورت تصادفی به سه گروه شم، تجربی۱، تجربی۲ تقسیم شدند. به ترتیب گروه‌ها توسط پماد اوسرین، پماد گیاه سدر با دوز ۲ میلی گرم و پماد گیاه سدر با دوز 4 میلی گرم تیمار شدند. زخم ها پس از سه هفته اندازه گیری شدند و بافت آنها توسط رنگ آمیزی هماتوکسیلین -ائوزین مورد ارزیابی قرار گرفت همچنین شاخص های بیوشیمیایی SOD، MDA و TAC مورد بررسی قرار گرفت. آنالیز داده ها توسط نرم افزار SPSS 22 و آزمون توکی صورت گرفت. اندازه زخم در گروه سدر ۱ و ۲ نسبت به اوسرین کاهش معنی داری داشت (05/0 > p). غلظت MDA در گروه‌های سدر ۱ و ۲ کاهش معنی داری نسبت به اوسرین داشت (05/0 > p). علاوه بر این فعالیت SOD و TACدر گروه های سدر ۱ و ۲ نسبت به اوسرین افزایش معنی داری داشت (05/0 > p). همچنین ضخامت اپیدرم و درم در سدر 1 و 2 نسبت به اوسرین افزایش معنی داری داشت (05/0 > p). تعداد فیبروبلاست و رگ خونی در سدر 1 و 2 نسبت به اوسرین افزایش معناداری داشت (05/0 > p). با توجه به نتایج مطالعه حاضر می‌توان نتیجه گرفت عصاره سدر از طریق افزایش TAC، SOD و کاهش MDA در ترمیم زخم موثر بوده است. تفاصيل المقالة