پژوهش کاربردی حاضر با هدف طراحی مدل پارادایمی مدیریت دانش در دانشگاه علوم پزشکی صورت گرفت که از نظر شیوه اجرا به صورت کیفی با استفاده از نظریه مبنایی انجام شد. جامعه آماری متشکل از 16 خبره دانشگاهی در شهر اهواز در سال 1399 بود که با شیوه نمونه‌ گیری هدفمند انتخاب شدند. حجم نمونه نیز بر اساس اصل اشباع نظری در نظر قرار گرفت. از ملاک‌های انتخاب خبرگان می توان به عضویت در یکی از دانشگاه‌ های دولتی و غیر دولتی، رشته تحصیلی مرتبط با مدیریت (مدیریت عمومی، مدیریت دولتی، مدیریت آموزشی و مدیریت برنامه‌ ریزی)، داشتن تألیفات مرتبط و تمایل به شرکت در مصاحبه‌ اشاره کرد. ابزار پژوهش عبارت است از مصاحبه‌ های نیمه ساختار یافته که برای اعتبار یافته‌ ها از روش روایی صوری و پایایی آن ها از روش ضریب توافق کد گذاری استفاده شد. در مرحله بررسی پایایی حاصل کد گذاری مجدد 3 مصاحبه 86/0 مشخص گردید. برای تجزیه‌ و تحلیل داده‌ ها نیز از روش کد گذاری باز، محوری و انتخابی بر اساس نظریه مبنایی استفاده شد. نتایج نشان دادند که دلایل علّی مدیریت دانش شامل به‌ روز رسانی دانش، تسهیل زیرساخت‌ ها و شایسته‌ سالاری، شرایط مداخله‌ گر شامل رهبری تعاملی و انگیزه بخشی، شرایط زمینه‌ ای شامل فرهنگ سازمانی و رتبه‌ بندی کارکنان، راهبرد ها شامل آموزش مراقبت‌ های بهداشتی و انتقاد پذیری و پیامد ها شامل کاهش هزینه‌ ها،رضایت‌ مندی و افزایش بهره‌ وری کارکنان بودند؛ لذا می توان نتیجه گرفت که مدیریت دانش به عوامل متعددی مربوط است که برای ارتقاء آن باید به تمام این شاخص‌ ها و عوامل شناسایی‌ شده در پژوهش حاضر توجه نمود. تفاصيل المقالة