چکیده سابقه و هدف : پکتیناز، ضمن تجزیه ی پکتین دیواره سلولی گیاهان از مهم‏ترین آنزیم‏های صنعتی است که قابل جداسازی از ‏طیف وسیعی از میکروارگانیسم‏ها نظیر باکتری‏ها و قارچ‏ها است. با توجه به کاربرد‌های فراوان این آنزیم در فرآوری غذایی، ‏کشاورزی ، هدف از این پژوهش، جداسازی و غربالگری قارچ‌های تولید کننده پکتیناز از انواع میوه‌ها و سبزیجات پوسیده و ‏بهینه‌سازی شرایط تولید آنزیم می‌باشد.‏ مواد و روش ها : جداسازی و شناسایی قارچ تولید کننده پکتیناز از هلو، آلو و سیب پوسیده و پیاز پوسیده انجام شد. از ‏روش‌هایی مانند کشت بر روی محیط‌های اختصاصی پکتین دار، رنگ‌آمیزی لاکتوفنل‌کاتن‌بلو و روش اسلاید کالچر جهت ‏غربالگری توانمندترین سویه‌های قارچی تولید کننده آنزیم استفاده گردید. جهت تشخیص دقیق‌تر قارچ‌های جداسازی شده، ‏تکنیک مولکولی توالی‌یابی ‏‎18S rRNA‎‏ انجام شد. بهینه‌سازی تولید پکتیناز، در حضور سوبسترای پکتین به همراه انواع ‏آب‌پنیر‎ ‎لاکتیکی و پرمیت در محیط کشت پایه تحت دماها و ‏pH‏ های مختلف انجام و میزان فعالیت آنزیم با روش استاندارد ‏DNS‏ سنجش گردید.‏ یافته‌ها : یک سویه قارچ آسپرژیلوس نایجر تولید کننده پکتیناز از پیاز جداسازی گردید. نتایج بهینه سازی تولید نشان داد که ‏سویه‌ شناسایی شده، در حضور آب ‌پنیر پرمیت و سوبسترای پکتین در دمای 25 درجه سانتیگراد با دورrpm ‎‏ 140 و 5/6‏‎ pH‏ ، ‏بالاترین میزان تولید آنزیم معادل ‏IU/ml‏018/103 را دارد. درحالیکه، کشت قارچ در مجاورت سوبسترای پکتین خالص و ‏انکوباسیون در دمای 25 درجه با همان دور و 7‏‎ pH، میزان تولیدی معادل (‏IU/ml‏) 717 /92 را داشت. ‏ تفاصيل المقالة

زمینه و هدف: استفاده از داروهای شیمی درمانی در درمان سرطان دارای اثرات ناخواسته بر بافت های سالم بیمار می باشند. با این وجود پروبیوتیک ها عوامل طبیعی و ضد سرطان هستند بدون آن که دارای اثرات ناخواسته بر بدن بیمار باشند. در این تحقیق یک سیستم دارو رسانی هوشمند بر پایه نانوذرات به منظور درمان سرطان پستان موش در شرایط آزمایشگاهی مورد ارزیابی قرار گرفت. روش کار: در ابتدا نانوذرات مغناطیسی اکسید آهن(MINPs) سنتز و با مقادیر متفاوتی از عصاره سیتوپلاسمی پروبیوتیک لاکتوباسیلوس رامنوسوسGG (L. GG) شامل 0، 312/0، 625/0، 25/1 و 5/2 میلی گرم در میلی لیتر بارگذاری شدند. سپس این ترکیب به مدت سه هفته در موش هایی که به طور تجربی در آن ها سرطان پستان القا شده بود، به کمک ایجاد یک میدان مغناطیسی تجویز گردید. در خاتمه اثر درمانی این ترکیب از طریق وسترن بلات و Quantitative Polymerase Chain Reaction مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که نانوذرات مغناطیسی اکسید آهن قادرند عصاره سیتوپلاسمی پروبیوتیک را در موضع سرطانی متمرکز نمایند. هم چنین یافته ها نشان دادند که در اثر تجویز این ترکیب اندازه و حجم بافت توموری به طور معنی داری در مقایسه با موش های سرطانی درمان نشده کاهش می یابد. نانوذرات بارگذاری شده با 5/2 میلی گرم عصاره سیتوپلاسمی باکتری به طور معنی داری دارای اثر ضد توموری بالاتری بوده و از طریق آپوپتوز سبب القای مرگ سلولی می شود. نتیجه گیری: بر اساس یافته های به دست آمده می توان نتیجه گرفت که نانوذرات اکسید آهن بارگذاری شده با عصاره سیتوپلاسمی L. GG به دلیل ایمنی، یک دست بودن و خواص مغناطیسی نامزد خوبی جهت درمان سرطان پستان موش می باشند. تفاصيل المقالة

زمینه و هدف: نیاز جامعه بشری به سمت غذاهای سالم و مفیدتر کشیده می‌شود و از صنعت غذا انتظار می‌رود به این نیاز توجه کند. این مطالعه با هدف افزودن لاکتوباسیلوس کازئی کپسوله شده به نوشیدنی چاودار و بررسی تنوع جمعیت باکتریایی و بررسی هیستوپاتولوژی خمل‌های روده در مدل حیوانی رت‌ انجام شد.مواد و روش ها: لاکتوباسیلوس کازئی با غلظت 2 درصد (وزنی) پلیمر آلژینات سدیم به روش امولسیونی کپسوله شد. پس از افزودن دوز استاندارد باکتری کپسوله شده به نوشیدنی چاودار، آزمایشات درون تنی بر روی 4 گروه از موش‌های صحرایی نر بالغ به‌عنوان: شاهد، نوشیدنی مالت، نوشیدنی چاودار، و نوشیدنی چاودار با پروبیوتیک انجام شد. حیوانات نوشیدنی‌های پیشنهادی را به مدت 28 روز دریافت کردند. تنوع جمعیت باکتریایی با روش مولکولی (PCR-DGGE) و بررسی هیستوپاتولوژیکی با استفاده از رنگ آمیزی (H&E) انجام گرفت.نتایج: در محتویات روده موش‌های مورد مطالعه تنوع باکتریایی وجود داشته و بیشترین ترکیب جمعیتی مربوط به لاکتوباسیلوس کازئی در محتوای روده رت‌هایی که نوشیدنی چاودار با پروبیوتیک دریافت کردند، شناسایی شد. همچنین مطالعات هیستوپاتولوژیک در هیچ یک از گروه‌ها پیامد منفی نداشته است.نتیجه‌گیری: نتایج حاصل از این تحقیق نشان می‌دهد استفاده از تکنیک میکروکپسولاسیون می‌تواند باعث افزایش ماندگاری لاکتوباسیلوس کازئی روده شود. تفاصيل المقالة

یکی از بهترین روش‌های نگهداری گوشت، روش انجماد می‌باشد که می‌تواند گوشت را به حالت طبیعی و بدون فساد قابل‌ملاحظه نگه دارد. در همین راستا این مطالعه باهدف بررسی تأثیر زمان نگهداری (1، 7، 14، 21 و 28 روز) در انجماد (دمای 18- درجه سلسیوس) بر خواص شیمیایی (رطوبت، خاکستر، چربی و پروتئین)، شاخص‌های اکسایشی (پراکسید، پیوند دوگانه مزدوج و تیوباربیتوریک اسید)، تعداد باکتری‌های سرمادوست و ساختار اسیدهای چرب گوشت چرخ شده و چرخ نشده گوساله صورت پذیرفت. نتایج نشان داد که با افزایش زمان نگهداری میزان رطوبت و پروتئین کاهش ولی شاخص پراکسید، پیوند دوگانه مزدوج و تیوباربیتوریک اسید افزایش یافت و تغییر معنی‌داری در میزان چربی و خاکستر نمونه‌ها روی نداد. ولی میزان شاخص‌های اکسایشی پراکسید، پیوند دوگانه مزدوج و تیوباربیتوریک اسید در گوشت چرخ شده گوساله بیش از گوشت چرخ نشده بود. به‌طوری‌که بیشینه مقدار عدد پراکسید (2/1 میلی‌اکی والان اکسیژن بر کیلوگرم) مربوط به نمونه گوشت چرخ شده در طی 28 روز نگهداری در دمای انجماد بود. بر اساس یافته‌های کروماتوگرافی گازی ازنظر اسیدهای چرب زنجیر کوتاه C10 تا C20 بین گوشت چرخ شده و گوشت چرخ نشده اختلافی وجود ندارد و میزان اسیدهای چرب n-3 و n-6 در گوشت چرخ نشده نسبت به گوشت چرخ شده مقادیر بالاتری را به خود اختصاص دادند. نتایج شمارش باکتری‌ها ثابت کرد که در طی نگهداری گوشت در دمای انجماد تعداد باکتری های سرمادوست نمونه‌های گوشت افزایش نمی‌یابد. در پایان می‌توان گفت که نگهداری در حالت انجماد برای گوشت چرخ نشده مناسب‌تر از گوشت چرخ شده می‌باشد. تفاصيل المقالة

امروزه استفاده از ترکیبات پره بیوتیکی در جهان گسترش فراوانی یافته است. هدف از این مطالعه بررسی اثرات تغذیه ای غلظت های مختلف محصول تجاری پره بیوتیک سل ماناکس (حاوی ترکیبات فعال دیواره مخمر ساکارومایسیس سرویزیه به همراه مانان الیگوساکارید) بر بافت های آبشش و کبد ماهیان تغذیه شده با پره بیوتیک مذکور در طول دوره پرورش و در مواجهه تجربی با بیماری یرسینیوزیس بود. ماهیان قزل آلای رنگین کمان با میانگین وزنی 45/1±08/19 گرم به مدت 60 روز با جیره حاوی غلظت های مختلفپره بیوتیک سل ماناکس (0، 1/0، 5/0 و 1 درصد) تغذیه شدند. در روز 60 مطالعه،بیماری یرسینیوزیس توسط تزریق داخل صفاقی سوسپانسیون باکتری،در همه گروه های آزمایشی به صورت تجربی ایجاد گردید. نمونه های بافت شناسی در روزهای صفر، 30 و 60 مطالعه و همچنین پس از آزمون مواجهه تجربی تهیه شد. نتایج نشان دهنده تاثیر غلظت های مختلف پره بیوتیک سل ماناکس بر بافت‌های کبد و آبشش در روز های 30 و 60 مطالعه بود. بهترین تاثیر بافتی در دوره پرورشی مربوط به تیمار های تغذیه شده با غلظت‌های 1/0 و سپس 5/0 درصد بود و نیز در زمان مواجهه تجربی با بیماری یرسینیوزیس کمترین جراحات بافتی کبد و آبشش‌ها مربوط به تیمار تغذیه شده با غلظت 1/0 درصد پره بیوتیک سل ماناکس بود که از لحاظ آماری دارای تفاوت معنی داری با سایر گروه ها بود (05/0>p). با توجه به نتایج این بررسی مشخص شد که افزودن پره بیوتیک سل ماناکس به جیره ماهی قزل آلای رنگین کمان با غلظت 1/0 درصد، سبب بهبود پارامترهای بافتی در طول دوره پرورشی و کاهش ضایعات بافتی در زمان مواجهه با بیماری یرسینیوزیس می‌گردد. تفاصيل المقالة