زمینه: نوآوری یا خلاقیت کارکنان پیامدی مهم در انطباق یافتن سازمان‌ها با شرایط محیطی و استفاده از فرصت‌ها تلقی می‌شود. علی‌رغم اهمیت این متغیر در جهت شناخت این سازه در بافت سازمانی و سنجش آن تاکنون تحقیقات کمی انجام‌شده است. هدف: در این تحقیق محققان به بررسی ویژگی‌های روان‌سنجی و اعتبار سنجی یکی از مدل‌هایمشهور رفتار کاری نوآورانه پرداخته‌اند که به‌تازگی توسط مسمان و مولدر (2012) توسعه داده‌شده است. روش پژوهش: بعد از ترجمه سؤالات پرسش‌نامه سی سؤالی رفتار نوآورانه سازمانی این پرسش‌نامه به همراه مقیاس رفتار نوآوری فردی هولمان و همکاران و آزمون تفکر واگرا بر روی 250 نفر از مدیران بانک ملت اجرا شد. یافته‌ها: تحلیل عاملی اکتشافی دال بر استخراج پنج عاملِ بررسی فرصت، تولید ایده، ارتقای ایده، محقق‌سازی ایده و تعمق در نمونه فعلی تحقیق بود که با نتایج توسعه‌دهندگان پرسش‌نامه همخوان بود. ضرایب پایایی هر پنج بُعد پرسش‌نامه بالاتر از 81/0 بود که دال بر مقادیر پذیرفتنی پایایی پرسش‌نامه بود. همبستگی خرده مقیاس‌های پرسش‌نامه رفتار کاری نوآورانه بین 43/0 تا 61/0 بود که دال بر اعتبار همگرای این پرسش‌نامه بود. از طرف دیگر، همبستگی خرده مقیاس‌های این پرسش‌نامه با نمره‌های تفکر واگرا و مقیاس رفتار کاری نوآوری فردی مثبت و معنا‌دار بود که دوباره نشانگر اعتبار همگرای این پرسش‌نامه بود. نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش می‌تواند برای محققان و کارفرمایان به‌منظور شناخت بهینه از طبیعت نوآوری سازمانی و سنجش این سازه مؤثر واقع شود. تفاصيل المقالة

زمینه: امروزه شیوه‌های جدید و فعال در یادگیری مورد توجه بسیار قرار گرفته است،‌ تأکید این شیوه‌ها بر درگیر کردن دانش آموزان با مسائلی است که با زندگی واقعی آنان مرتبط است. روش مبتنی بر الگوی بایبی یکی از الگوهای فعال می‌باشد. هدف: هدف پژوهش حاضر مقایسه تأثیر روش آموزش مبتنی بر الگوی پنج مرحله‌ای بایبی و سنتی بر خلاقیت و یادگیری دانش آموزان سال سوم راهنمایی در درس علوم بوده است. روش: تحقیق حاضر از نوع شبه آزمایشی و طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل و آزمایش است. جامعه مورد مطالعه این پژوهش را کلیه دانش آموزان دختر پایه سوم شهر قزوین که در سال تحصیلی 90-1391 مشغول به تحصیل بوده‌اند تشکیل می‌دهد. نمونه این پژوهش 61 نفر از دانش آموزان دختر پایه سوم راهنمایی بودند. نمونه گیری به دلیل محدودیت اجرا به صورت نمونه گیری در دسترس انجام شد. برای تجزیه و تحلیل داده از آزمون آماری کوواریانس وT اختلافی استفاده شد. یافته‌ها: طبق نتایج می‌توان گفت که بین میزان خلاقیت و یادگیری دانش آموزانی که با روش بایبی آموزش دیده‌اند، نسبت به دانش آموزانی که با روش سنتی آموزش دیده‌اند تفاوت معنی داری وجود دارد و این تفاوت به نفع گروهی است که با روش بایبی آموزش دیده‌اند. نتیجه گیری: به کار گیری شیوه‌های جدید آموزشی سبب می‌شود دانش آموزان به تفکر عمیق بپردازند، چگونه یاد گرفتن را بیاموزند و به یادگیرندگانی همیشگی تبدیل شوند. پیشنهاد می‌شود که از الگوی طراحی بایبی به عنوان الگویی مناسب برای دست‌یابی یادگیرندگان به فهم عمیق از موضوع و افزایش تفکر واگرا بهره گرفته شود. 1. instructional design models [2]. Bybee (5E) instructional design model [3]. learning [4]. creative تفاصيل المقالة

در این پژوهش برای بررسی رابطه بین صفات شخصیتی با خلاقیت با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای، 125 نفر از دانش آموزان دختر مقطع پیش دانشگاهی شهر تهران انتخاب شدند. سپس پرسشنامه های شخصیت ان ایی اُ[1]، خلاقیت عابدی را تکمیل کردند. داده های به دست آمده با آزمون های همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند متغیره تحلیل شدند. نتایج نشان داد که وجدانی بودن، گشودگی به تجربه و توافق پذیری با خلاقیت رابطه مستقیم، معنادار و روان رنجور خویی با خلاقیت رابطه معکوس و معنادار دارند. از بین صفات شخصیتی، تنها وجدانی بودن و روان رنجورخویی به طور معنادار توان پیش بینی خلاقیت را دارند. 4.(NEO) تفاصيل المقالة

هدف: آموزش توانش‌های مثبت اندیشی دانش‌آموزان، به‌منظور تقویت و بهبود ارتباط مثبت با خود، ارتباط مثبت با دیگران و زندگی و نیز افزایش حرمت‌خود و موفقیت تحصیلی آنان بسیار مفید و سودمند به نظر می‌رسد. با توجه به اهمیت مثبت اندیشی و جنبه‌های گسترده آن ازجمله نقش آن در سازش‌یافتگی نوجوانان، پژوهش حاضر به بررسی اثربخشی آموزش توانش‌های مثبت اندیشی و خود‌نظم‌جویی هیجانی بر میزان خلاقیت، کاهش اضطراب و پیشرفت تحصیلی در دانش‌آموزان سال دوم متوسطه تهران پرداخت.روش: نمرات متغیرهای آزمایشی در مراحل پیش‌آزمون و پس‌آزمون بررسی شد. جامعه‌آماری، دانش‌آموزان دبیرستان‌های تهران بودند. نمونه آماری این پژوهش شامل 45 دانش‌آموز (15 نفر گروه اول) توانش‌های مثبت اندیشی (15 نفر گروه دوم) خود‌نظم‌جویی هیجانی و 15 نفر گروه گواه می‌باشد.یافته ها: برای نمونه‌گیری ابتدا از روش نمونه‌گیری در دسترس دو دبیرستان گزینش و از بین دانش‌آموزان دوم دبیرستان به‌صورت تصادفی 45 دانش‌آموز گزینش و در گروه‌های آزمایش و گروه گواه قرار گرفت. ابزار پژوهش، پرسشنامه اضطراب بک (BAI) و پرسشنامه خلاقیت عابدی بود که قبل و بعد از ارائه آموزش توانش‌های مثبت اندیشی بر گروه آزمایش، برای هر دو گروه گواه و آزمایش، اجرا گردید.نتیجه گیری: برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از آمار توصیفی و استنباطی شامل میانگین و انحراف معیار و تحلیل کوواریانس و آزمون تحلیل اندازه‌گیری مکرر چند متغیره برای تحلیل داده‌ها استفاده شد. نتایج نشان داد که آموزش توانش‌های مثبت اندیشی و خود‌نظم‌جویی هیجانی برمیزان خلاقیت، کاهش اضطراب امتحان و پیشرفت تحصیلی در دانش‌آموزان تأثیر معناداری دارد. تفاصيل المقالة

هدف: تحصیلات دانش آموزان یکی از شاخص های مهم در ارزیابی آموزش و پرورش هر کشور است و تمام کوشش ها و کشش های این نظام، در واقع برای رسیدن به این هدف مهم است. این پژوهش با هدف مقایسه اضطراب اجتماعی و عزت نفس در دانش آموزان شاهد و غیرشاهد انجام شد. روش: پژوهش حاضر توصیفی- مقطعی و از نوع علی-مقایسه ای بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان شاهد و غیرشاهد مشغول به تحصیل در مقطع متوسطه بود. تعداد 100 نفر (50 نفر دانش آموز شاهد و 50 نفر دانش آموز عادی) با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده های پژوهش پرسشنامه اضطراب اجتماعی و عزت نفس بود. داده های پژوهش با استفاده رو روش های آمار توصیفی و تحلیل کواریانس با نرم افزار SPSS22 تحلیل شد. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که دانش آموزان مدارس عادی دارای نمره عزت نفس خانوادگی بالاتر از دانش آموزان مدارس شاهد و در ویژگی های عزت نفس تحصیلی و اجتماعی، دانش آموزان مدارس عادی دارای نمره پایین تری از دانش آموزان مدارس شاهد هستند. همچنین، داده ها نشان داد که دانش آموزان مدارس شاهد در اضطراب اجتماعی نمره بیشتری از دانش آموزان مدارس عادی دارند. نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد که برنامه ریزان در مدارس و آموزش و پرورش لازم است به ویژگی های اجتماعی و اضطراب در بین دانش آموزان شاهد بیشتر توجه نمایند. تفاصيل المقالة

مقدمه: کیفیت زناشویی منحصر به زوجین مشکل­دار نیست؛ بلکه کیفیت زناشویی مسأله­ا­ی مهم و حیاتی است که حتی در زوجین عادی که مشکلات بالینی شدیدی را گزارش نمی­کنند، نیز باید مورد توجه قرار گیرد. لذا هدف پژوهش حاضر عبارت بود از مقایسه اثربخشی زوج­­درمانی شناختی-رفتاری (CBCT) و زوج­درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) بر ارتقای کیفیت زناشویی زوجین غیربالینی شهر بندرعباس.
روش: این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون و آزمون پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه­ی آماری پژوهش شامل کلیه زوجین غیربالینی (عادی) شهر بندرعباس بودند. نمونه آماری پژوهش به روش دردسترس برای هر گروه 16 نفر (8 زوج) و در درمجموع 48 نفر (24) زوج انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه کیفیت زناشویی باسبی و همکاران (1995) بود. اطلاعات پژوهش با استفاده از آزمون مانکوا و به وسیله­ی نرم­افزار SPSS 19 مورد تحلیل قرار گرفتند.
یافته ­ها: نتایج نشان دادند که گروه­های مداخله CBCT و ACT در همه ابعاد کیفیت زناشویی در مقایسه با گروه کنترل از میانگین بالاتری(05/0>p) برخودار بودند. در ادامه نتایج نشان دادند که تنها در پس­آزمون بعد توافق رویکرد ACT به­طور معنادری از میانگین بالاتری (05>p) نسبت به گروه CBCT برخوردار بود. اما در مرحله­ی پیگیری تفاوت معناداری مشاهده نشد. هم­چنین در سایر ابعاد کیفیت زناشویی، بعد رضایت و انسجام در مراحل پس­آزمون و پیگیری تفاوت معناداری مشاهده نشد.
نتیجه­ گیری: باتوجه به یافته­های پژوهش حاضر می­توان نتیجه گرفت که هر از دو نوع رویکرد CBCT و ACT می­توان برای ارتقای کیفیت زناشویی زوجین غیربالینی استفاده نمود. تفاصيل المقالة