زمینه و هدف: درک اینکه چگونه تمرین هوازی به همراه مکمل گیاهی باعث ایجاد تغییرات ساختاری در قلب می شود، می تواند منجر به توسعه روش های درمانی جدید برای بهبود سلامت قلب شود. هدف از این تحقیق، بررسی اثر هشت هفته تمرین هوازی به همراه مکمل گیاهی استویا بر ساختار بافت قلب در موش های چاق بود. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، 25 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار (5 سر موش سالم بالغ و 20 سر موش نر بالغ چاق) در پنج گروه کنترل (سالم)، چاق، چاق- استویا، چاق-تمرین هوازی و چاق- استویا -تمرین هوازی قرار گرفتند. تمرین هوازی روی تردمیل، 5 روز در هفته به مدت هشت هفته اجرا شد. دوز مصرفی استویا 250 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به صورت گاواژ بود. پس از بیهوشی، کالبد شکافی انجام و بافت قلب برداشته شد. برش های بافت قلب با هماتوکسیلین وائوزین رنگ امیزی شده و مورد مطالعه قرارگرفتند. ﻣﺘﻐﻴﺮﻫﺎی ﻣﻮرد ارزﻳﺎﺑﻲ در ﺑﺎﻓﺖ ﻗﻠﺐ ﺷﺎﻣﻞ ﺗﻐﻴﻴﺮات ﺑﺎﻓﺖ ﻗﻠﺐ، ﺳﻠﻮل ﻫﺎی ﻋﻀﻼﻧﻲ، ﻧﻜﺮوز، اﻟﺘﻬﺎب و ﭘﺮﺧﻮﻧﻲ بود ﻛـﻪ ﺷﺪت و درﺟﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮات ﻣﺬﻛﻮر ﺑﺮاﺳﺎس ﻣﺸﺎﻫﺪات ﻣﻴﻜﺮوﺳـﻜﻮﭘﻴﻚ و ﺗﻬﻴﻪ ﻓﺘﻮﻣﻴﻜﺮوﮔﺮاف ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺖ.نتایج: نتایج نشان داد در موش های چاق تغییرات پاتولوژیک بافتی عضله قلب و سلولهای قلبی در مقایسه با گروه کنترل مشاهده شد. تمرین هوازی، مصرف مکمل گیاهی استویا و تمرین هوازی به همراه مصرف مکمل گیاهی استویا با بهبود تغییرات بافتی و سلولی در بافت قلب همراه بود.نتیجه‌گیری: احتمالا مداخله حاضر می تواند مزایایی برای ساختار بافت قلب طی چاقی به همراه داشته باشد. تفاصيل المقالة

گزارش شده که PGC-1α با همکاری Nrf2 نقش اساسی در بیوژنز میتوکندری عضلات اسکلتی دارد. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر تمرین تناوبی با شدت متوسط بر نشانگرهای بیوژنز میتوکندری موش‌های تغذیه شده با رژیم غذایی پر چرب بود. در این مطالعه تجربی، 24 موش صحرایی نر به طور تصادفی به سه گروه (8=n): رژیم غذایی نرمال (ND)، رژیم غذایی پرچرب (HFD) و رژیم غذایی پرچرب+تمرین (HFDT) تقسیم شدند. گروه‌ تمرین به مدت 8 هفته و 5 جلسه در هفته بر روی نوار گردان تمرین تناوبی با شدت متوسط (MIIT) را انجام دادند. برنامه MIIT شامل 13 وهله فعالیت 4 دقیقه‌ای با شدت 25-16 متر در دقیقه، و با دوره‌های استراحتی 2 دقیقه‌ای بود. داده‌ها با استفاده از ANOVA در سطح معنی‌‌داری 05/0 p< آزمون شد. میزان بیان نسبی PGC-1α (0001/0=p) و Nrf2 (0001/0=p) در گروه‌های HFD نسبت به CN کاهش معنی‌داری داشت. همچنین میزان بیان نسبی PGC-1α (0001/0=p) و Nrf2 (0001/0=p) در گروه‌های HFDT نسبت به HFD افزایش معنی‌داری داشت. به نظر MIIT با افزایش بیان PGC-1α و Nrf2، یک روش مناسب برای بهبود عملکرد بیوژنز میتوکندری موش‌های تغذیه شده با HFD می‌باشد. تفاصيل المقالة

مقدمه و هدف: افزایش سن و اضافه وزن با افزایش در شاخص‌های فشار اکسایشی همراه است. هدف از این مطالعه بررسی تأثیر مکمل اسپیرولینا (SP) همراه با تمرین هوازی (AT) بر فشار اکسایشی در مردان مسن دارای اضافه وزن بود.مواد و وروش‌ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، 32 نفر مرد مسن دارای اضافه وزن شهر بندر انزلی انتخاب (سن 82/4 ± 41/57 سال، شاخص توده‌بدنی 21/2 ± 88/27 کیلوگرم بر متر مربع) و به‌طور تصادفی به چهار گروه اضافه‌وزن (OW)، اضافه‌وزن-تمرین (OWAT)، اضافه‌وزن-اسپیرولینا (OWSP) و اضافه‌وزن-تمرین-اسپیرولینا (OWATSP) تقسیم شدند. به گروه‌های OWSP و OWATSP روزانه 2 عدد قرص 500 میلی‌گرمی SP در صبح و عصر داده شد. گروه‌های تمرین به‌مدت هشت هفته، هر هفته پنج جلسه در برنامه تمرینی هوازی (با شدت 65 تا 85 درصد حداکثر ضربان قلب، 40 دقیقه) شرکت کردند. داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس در سطح معنی‌داری 05/0 p< تحلیل شد.نتایج: نشان داده شده که AT و SP باعث افزایش معنی‌دار در SOD (001/0P= و 011/0P=)، GPX (0001/0P= و 0001/0P=) و CAT (023/0P= و 008/0P=) شد. همچنین مداخله همزمان AT و SP، اثر مثبت و تقویتی بر افزایش SOD (0001/0P=)، GPX (0001/0P=) و CAT (0001/0P=) داشت. MDA نیز در گروه‌های OWAT (001/0P=)، OWSP (001/0P=) و OWATSP (0001/0P=) کاهش معنی‌داری داشت.نتیجه‌گیری: AT و SP با تاثیر بر سطوح سرمی SOD، GPX، CAT و MDA باعث بهبود فشار اکسایشی در مردان دارای اضافه وزن می‌شود. با وجود این، اثر ترکیب تمرین و مکمل بیشتر بود. تفاصيل المقالة

مقدمه و هدف: فعالیت عضلانی سنگین و مقاومتی منجر به افزایش التهاب و آسیب عضلانی می شود. با توجه به عوارض برخی مکمل‌های تجاری، استفاده از مکمل‌های طبیعی از قبیل عسل می‌تواند در کنترل این عوارض نقش داشته باشد. هدف از پژوهش حاضر تاثیر مصرف عسل آویشن بعد از یک جلسه تمرین مقاومتی دایره ای بر سطوح سرولوپلاسمین، نشانگرهای آسیب عضلانی، لاکتات و مقاومت انسولین در مردان جوان دانشگاهی می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی، 21 نفر دانشجوی پسر به طور تصادفی در سه گروه کنترل- آب، کنترل- عسل و تمرین- عسل تقسیم شدند. آزمودنی های گروه های کنترل –عسل و تمرین - عسل ، عسل (1 گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) را بلافاصله بعد از تمرین مصرف کردند. گروه تمرین- آب نیز در همان زمان 5 میلی لیتر آب مصرف می کرند. برنامه فعالیت مقاومتی دایره ای شامل 10 دقیقه گرم کردن سپس انجام 12 حرکت ایستگاهی به صورت دایره ای (35 درصد 1-RM) و پس از آن 5 دقیقه سرد کردن بود. نمونه‌گیری خون در 5 مرحله از آزمودنی‌ها گرفته شد. نتایج با استفاده از آزمون آنالیز واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی توکی در سطح p یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که تفاوت معنی داری در مقدار گلوکز (001/0=p)، انسولین (001/0=p) و مقاومت به انسولین (02/0=p) در اثر تمرین و خوردن عسل از مرحله قبل از تمرین با دیگر زمان‌ها وجود دارد. بیشترین اختلاف (افزایش) در میانگین های گروه ها در دقیقه 30 بعد از تمرین بین گروه‌ها بود (05/0p <). همچنین تفاوت معنی داری در مقدار سرولوپلاسمین، کراتین کیناز تام، کراتین کیناز قلبی، مغزی و لاکتات دهیدروژناز پلاسما مشاهده نشد (05/0p≥). بحث و نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش، مصرف عسل نتوانست باعث مهار عوامل التهابی بعد از یک دوره تمرین مقاومتی شود و شاخص مقاومت به انسولین را افزایش داد. تفاصيل المقالة

مقدمه و هدف: فعالیت‌های بدنی و بهار نارنج (CA) تاثیر مفیدی در تاخیر انداختن فرایند پیری کبد در سالمندی دارند. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر تمرین هوازی (T) همراه با مصرف CA بر p16 و p21 در بافت کبد موش‌های صحرایی سالمند می‌باشد. مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی 25 سر موش صحرایی ماده سالمند در پنج گروه 5 سری شامل 1) کنترل، 2) شم، 3) CA، 4) T و 5) T+CA قرار گرفتند. در مدت هشت هفته گروه‌های 4 و 5 به میزان سه جلسه در هفته با شدت 65 تا 75 درصد حداکثر سرعت دویدن روی نوارگردان دویدند همچنین گروه‌های 3 و 5 روزانه mg/kg 300 عصاره CA به صورت صفاقی دریافت نمودند. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی و مصرف CA سطوح بیان ژنی در بافت کبد به روش real- time PCR اندازه گیری شد. جهت تجزیه و تحلیل یافته‌ها از آزمون‌های اماری شاپیروویلک، آنووای یک‌راهه به همراه آزمون تعقیبی توکی استفاده شد (05/0≥P).یافته‌ها: بیان p16 در گروه‌های CA (048/0p=)، T (040/0p=) و T+CA (007/0p=) نسبت به گروه Control کاهش معنی-داری داشت. همچنین کاهش معنی‌داری در بیان p21 در گروه‌های CA (048/0p=)، T (032/0p=) و T+CA (007/0p=) نسبت به گروه Control مشاهده شد. بحث و نتیجه‌گیری: هشت هفته T و CA به تنهایی منجر به بهبود بیان ژن‌ها مربوط به پیری سلولی در بافت کبد موش‌های صحرایی سالمند شد، با این وجود اثر همزمان T با مصرف CA دارای اثرات مطلوب‌تری نسبت به هرکدام به تنهایی نبود. تفاصيل المقالة

این پژوهش با هدف بررسی اثر تمرین استقامتی قبل القای آلزایمر بر یادگیری، حافظه و تغییرات گاماسکرتاز هیپوکمپ موش های نر نژاد ویستار انجام شد. 32 سر رت نر بالغ 8 هفته ای با میانگین وزنی 17 ± 250 گرم، قبل از القای آلزایمر به صورت تصادفی به دو گروه استراحت (16 سر) و تمرین (16 سر) تقسیم شدند. پس از 4 هفته (هفته اول و دوم با سرعت 10 متر بر دقیقه در دو نوبت 15 دقیقه‌ای، هفته سوم با سرعت 15 متر بر دقیقه در سه نوبت 15 دقیقه‌ای و در هفته چهارم با سرعت 15 متر بر دقیقه در چهار نوبت 15 دقیقه‌ای با وقفه 5 دقیقه‌ای)، هر گروه به دو زیرگروه: 1- تزریق آمیلوئیدبتا و 2- بدون تزریق تقسیم شدند. پس از 72 ساعت حیوانات کشته و هیپوکمپ آنها جهت بررسی برداشته شد. تغییرات گاما سکرتاز با روش Real Time PCR اندازه گیری و اطلاعات با آزمون آنوا یک طرفه تجزیه و تحلیل گردید. در تست یادگیری و حافظه موریس بین زمان سپری شده برای یافتن سکو در گروه های مختلف در روزهای دوم (001/0 ≥p ، 758/10 = F)، سوم (001/0 ≥ p، 574/10 = F) و چهارم (001/0 ≥p ، 846/4 = F) تفاوت معنی داری وجود داشت. مدت زمان سپری شده برای یافتن سکو در گروه استراحت-تزریق Aβ1-42 در همه ی روزها به طور معنی داری بیشتر از گروه های دیگر بود (001/0≥p ). نتایج آزمون پروب (حافظه فضایی) نشان داد، زمان صرف شده در ربع دایره هدف برای گروه های مختلف به طور معنی داری متفاوت است (001/0 ≥p ، 245/9 = F). همچنین، گاما سکرتاز در گروه تمرین نسبت به گروه استراحت در مرحله بعد از القای آلزایمرکاهش معناداری را نشان داد (001/0=p ). تمرین هوازی قبل از القای آلزایمر منجر به کاهش گاما سکرتاز و افزایش یادگیری و حافظه و از این طریق امکان دارد به شکل پذیری هیپوکامپی کمک و فوایـد شـناختی و عملکردی در پی داشته باشد. تفاصيل المقالة

Background: Metabolic dysregulation may cause tissue damage in obesity-related diseases. The effects of SIRT1 on metabolism may provide a therapeutic target for treating obesity-related diseases. This study aimed to investigate the effects of aerobic training and Capsaicin (Cap) on visceral adipose tissue SIRT1 gene expression and insulin resistance in rats fed a high-fat diet (HFD).Methods: 40 male Wistar rats were fed a normal diet (ND, n = 8) or HFD (n = 32) for 8 weeks. After 8 weeks, all rats were divided into five groups: ND, HFD, high-fat diet-training (HFDT), high-fat diet-capsaicin (HFDCap), and high-fat diet-training-capsaicin (HFDTCap). Training groups performed a progressive aerobic running program (at 15-25 m/min, 30-60 min/day, and 5 days/week) on a motor-driven treadmill for eight weeks. Capsaicin (4 mg/kg/day) was administered orally, by gavage, once a day.Results: This study showed that SIRT1 expression decreased and HOMA-IR increased in the HFD group compared to the ND group. Also, the expression of SIRT1 in HFDT, HFDCap, and HFDTCap groups significantly increased compared to HFD. The expression of SIRT1 in HFDTCap also significantly increased compared to HFDT and HFDCap groups. There was a significant decrease in HOMA-IR levels in all experimental groups.Conclusion: Possibly, eight weeks of progressive training combined with capsaicin administration has an effect on the glucose homeostasis of HFD rats by increasing the expression of SIRT1 and decreasing HOMA-IR. تفاصيل المقالة

Background: Inflammatory indicators and oxidative stress play an important role in insulin resistance. The aim of this study was to investigate the effect of aerobic training with cinnamon extract on inflammatory indicators and oxidative stress in rats fed a high-fructose drink. Methods: Thirty-six Wistar male rats divided into groups: control (n=9), aerobic exercise (n=9), cinnamon extract (n=9), and aerobic exercise –cinnamon extract (n=9). Insulin-resistance status induced by %10 fructose solutions. Exercise groups subjected to a 5-day per week aerobic exercise program (with 75-80% VO2max) for 8 weeks. Extract groups subjected was Injected 200 mg/kgBW/day cinnamon extract. Data were analyzed using one-way ANOVA and statistical significance was set at p<0/05. Results: The results showed that aerobic training with or without extract caused to a significant decrease in serum TNF-α, IL-6 and CRP (p<0/05). Indeed, in all three experimental groups, SOD and GPX increased significantly compared to control (P<0.05). MDA levels also decreased significantly in experimental groups compared to control group (P<0.05). Conclusion: Results of this study indicated that aerobic exercise and cinnamon reduced inflammatory indicators and oxidative stress in rats fed a high-fructose drink. Also, cinnamon extract with aerobic exercise has a greater effect on these indicators. تفاصيل المقالة