بررسی حاضر اثر قارچ‌های میکوریزا (Rhizophagus irregularis)، تریکودرما (Trichoderma harzianum) و سلنیوم بر برخی صفات فیزیولوژیکی توت‌فرنگی رقم گاویوتا در آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی در سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه شاهد در سال 1396 را مورد ارزیابی قرار گرفت. تیمارها شامل قارچ (بودن تلقیح، میکوریزا، تریکودرما) و سلنیوم (0، 5/0، 1، 2 و 4 میلی‌گرم بر کیلوگرم خاک) بود. نتایج نشان داد که استفاده از قارچ‌های همزیست و به ویژه تریکودرما توانست به طور معنی‌داری باعث افزایش میزان pH، مواد جامد محلول کل (TSS)، ظرفیت آنتی‌اکسیدانی و آنتوسیانین میوه و نیز افزایش میزان پروتئین، کلروفیل و کاروتنوئید برگ توت‌فرنگی رقم گاویوتا گردد. همچنین تیمار سلنیوم به ویژه در غلظت‌های کم ( 5/0 و 1 میلی‌گرم بر کیلوگرم خاک) توانست ظرفیت آنتی‌اکسیدانی و آنتوسیانین میوه و همچنین میزان پروتئین و کلروفیل برگ را افزایش دهد. در نهایت می‌توان استفاده از قارچ‌های همزیست به ویژه تریکودرما را در غلظت‌های کم سلنیوم ( 5/0 و 1 میلی‌گرم بر کیلوگرم خاک) در برنامه‌های کشت توت‌فرنگی رقم گاویوتا توصیه نمود. تفاصيل المقالة

لعل کوهستان (Oliveria decumbens Vent.) یکی از گیاهان با ارزش دارویی در مناطق غربی ایران است که برداشت بی‎رویه آن از رویشگاه‎های طبیعی سبب افزایش خطر انقراض این گونه منحصر به فرد شده است. از این روی به‌منظور بررسی تنوع 25 جمعیت لعل کوهستان، آزمایشی با استفاده از 18 صفت مورفوفیزیولوژیکی و درصد اسانس در قالب طرح آماری بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در یک مزرعه تحقیقاتی در دزفول اجرا شد. نمونه‎ها در اواسط خرداد ماه 1395 در زمان گلدهی کامل از سطح مزرعه جمع‎آوری شد. سپس صفات مورفوفیزیولوژیکی آنها اندازه‌گیری و استخراج اسانس به روش تقطیر با آب و توسط دستگاه کلونجر انجام شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد بین جمعیت‎ها از نظر این صفات، تنوع وجود دارد. با محاسبه‎ واریانس ژنتیکی و محیطی مشخص شد که تغییرات اغلب صفات به غیر از طول، عرض و نسبت عرض به طول برگ، قطر چترک، نسبت وزن خشک به تر و نسبت کلروفیل a به b، تحت تاثیر عوامل ژنتیکی بود. سپس توارث‎پذیری عمومی صفات عملکردی لعل کوهستان اندازه‌گیری شد و میزان اسانس، تعداد چترک در بوته و وزن خشک یکصد چترک به‌ترتیب مقادیر 91/0، 50/0 و 77/0 را به خود اختصاص دادند. نتایج همبستگی صفات و رگرسیون گام به گام نشان داد بافت گل و میوه در لعل کوهستان، بیشترین تاثیر مستقیم را در افزایش درصد اسانس و وزن خشک یک صد چترک داشت. براساس نتایج تجزیه عاملی، سه مولفه اصلی که در مجموع 6/78 درصد از کل تنوع بین صفات را توجیه کردند، عبارت بودند از مولفه بیوماس گیاه به عنوان عامل اول و درصد اسانس و وزن گل به‌ترتیب مولفه دوم و سوم. نتایج تجزیه خوشه‎ای (کلاستر) نشان داد که جمعیت‎ها در 5 گروه قرار گرفتند. گروه سوم و پنجم به‌ترتیب با بیشترین میانگین میزان اسانس و حداکثر وزن خشک یکصد چترک در بوته، پتانسیل کشت و کار و تبدیل شدن به رقم را دارا بودند. همچنین جمعیت‎های موجود در کلاسترهای 1 و 4 به‌دلیل وجود بیشترین فاصله ژنتیکی از یکدیگر می‎توانند جهت تلاقی و تولید بذور سینتتیک مورد استفاده قرار گیرند. تفاصيل المقالة

Selenium (Se) is an essential microelement for humans and a beneficial element for plants. Recently, biofortification with Se has emerged as a key practice to increase plant quality. The aim of present study was to investigate the postharvest responses of Pelargonium peltatum L. to the application of Se in soil. The Se was used as sodium selenite (Na2SeO4) in soil application of 20, 40, and 60 µM L-1 distilled water. The results showed that flower weight, relative water content (RWC), anthocyanin, and vitamin C decreased over the storage time. Malondialdehyde (MAD) increased by progressing the time of storage. Total phenolic content (TPC) and total flavonoid content (TFC) were significantly enhanced at early days of storage and then decreased up to the end of storage on days 4 and 6. Se significantly improved flower weight, RWC, anthocyanin, vitamin C, TPC, and TFC entire the storage. Although, Se was effective in enhancing the quality of P. peltatum L., there was no significant difference between 40 and 60 µM Se in all traits. Therefore, this experiment suggests using 40 µM Se to alleviate adverse effects induced by postharvest time growth on productivity of P. peltatum L. تفاصيل المقالة

The primary steps in breeding programs are identifying and selecting superior fruit trees genotypes. This study was conducted to achieve the most productive, self-compatible, and cold tolerated almond [Prunus dulcis (Mill.)D.A.webb] genotypes, by determining genetic variability of 103 progenies resulted by crossing ‘Tuono’ and ‘Shokoufe’ during two years, 2016-2017 at Meshkin Abad Horticulture Research Station in Karaj (50.9°E, 35. ° 7521 N, 1245 m height, with moderate and cold climates, shallow, calcareous soils, with a pH = 7) according to almond description (Gulcan, 1985) for selecting superior hybrids. The genetic relationship between selected hybrids was carried out by using genetic correlation. Minimum, maximum, and comparing mean results represented hybrids’ variability. Correlations indicated significant positive and negative variability. 20 components of effective traits justified 77.4% of the total variance. Hybrid separation was carried out by clustering analysis using 20 components. In 10th Euclidean distance, hybrids were separated into 17 groups. Fruit, nut, kernel, productivity, and vigor characteristics were the main factors in grouping clusters, respectively. In the first factor, traits including fruit size (0.70), fruit weight (0.880), fruit length (0.741), fruit width (0.769), fruit thickness (0.722), nut weight (0.872), nut length (0.729), nut width (0.795), nut thickness (0.673), kernel weight (0.849), kernel length (0.635) and kernel width (0.837). In the second factor, there were traits including productivity (0.797), number of nuts per tree (0.925), fruit weight per tree (0.932), and nut weight per tree (0.905). In the third factor, traits such as trunk diameter (0.60), the radius of expansion in two directions north-south (0.755) and east-west (0.804), leaf density (0.60), and growth habit (0.60). These third components could justify about 14%, 7%, and 5% of the total variance. The most variable traits were growth habit, high quality, bearing habit, flowering and leafing time, fruit size; date of harvesting, nut shape and the lowest variable trait was kernel taste. تفاصيل المقالة