به منظور ارزیابی اثر کاربرد زئولیت طبیعی و سولفات‌روی بر عملکرد گندم، آزمایشی به‌صورت کرت یک بار خرد شده در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی در چهار تکرار به‌صورت مزرعه‌ای در روستای جلیل‌آباد پیشوا در منطقه ورامین در سال زراعی 99- 1398 اجرا شد. فاکتور اصلی شامل تیمار زئولیت طبیعی (کلینوپتیلولیت) در سه سطح صفر، 10 و 20 تن در هکتار و فاکتور فرعی شامل تیمار سولفات‌روی (36 درصد روی) در سه سطح صفر، 30 و 60 کیلوگرم در هکتار بود. نتایج نشان داد تأثیر عامل زئولیت طبیعی و سولفات‌‌روی به‌تنهایی و اثر برهمکنش آن‌ها در سطح یک درصد بر اکثر صفات مورد بررسی معنی‌دار بود. در مقایسه میانگین اثر برهمکنش زئولیت طبیعی و سولفات‌روی، بیشترین ارتفاع بوته، طول سنبله، طول پدانکل، طول برگ پرچم، تعداد دانه در سنبله، تعداد سنبله بارور در مترمربع، ‌عملکرد دانه، عملکرد زیستی و درصد پروتئین در تیمار 20 تن در هکتار زئولیت طبیعی همراه با 60 کیلوگرم در هکتار سولفات‌روی بدست آمد. بیشترین میزان شاخص برداشت در تیمار 30 کیلوگرم در هکتار سولفات-روی حاصل شد. هیچ یک از تیمارهای مذکور بر میزان وزن هزار دانه تأثیر معنی‌داری نداشت. استفاده تلفیقی زئولیت طبیعی و سولفات‌روی باعث افزایش 67.1 درصدی عملکرد گندم در مقایسه با شاهد گردید. تفاصيل المقالة