پژوهش در برنامه ریزی درسی
,
العدد1,السنة
12
,
بهار
1394
هدف از انجام این پژوهش بررسی رابطه بین برنامه درسی پنهان با تحلیل رفتگی آموزشی دانشجویان دانشگاه بوعلی سینا همدان بود. روش پژوهشی مورد استفاد از نوع توصیفی ـ همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانشجویان مقطع کارشناسی سال آخر به تعداد 1359 نفر که در سال تحصیلی 1392-1 أکثر
هدف از انجام این پژوهش بررسی رابطه بین برنامه درسی پنهان با تحلیل رفتگی آموزشی دانشجویان دانشگاه بوعلی سینا همدان بود. روش پژوهشی مورد استفاد از نوع توصیفی ـ همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانشجویان مقطع کارشناسی سال آخر به تعداد 1359 نفر که در سال تحصیلی 1392-1391 مشغول به تحصیل بودند که از این تعداد طبق جدول نمونهگیری مورگان حجم نمونه 302 نفری به روش نمونهگیری تصادفی طبقه ای از میان دانشکدههای دانشگاه انتخاب، و اطلاعات با استفاده از پرسشنامههای تحقیق گردآوری شدند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها در تمامی فرضیهها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره استفاده شد. نتایج نشان داد که بین برنامه درسی پنهان و تحلیل رفتگی آموزشی دانشجویان رابطه معناداری منفی وجود دارد. همچنین بین برنامه درسی پنهان و ابعاد تحلیل رفتگی آموزشی (خستگی هیجانی، بدبینی و ناکارآمدی) دانشجویان دانشگاه بوعلی سینا همدان رابطه معناداری منفی وجود دارد.
تفاصيل المقالة
پژوهش در برنامه ریزی درسی
,
العدد5,السنة
11
,
زمستان
1393
هدف این پژوهش، شناسایی اثربخشی روش تدریس تفکر استقرایی بر افزایش خلاقیت دانشآموزان پسر پایه دوم متوسطه شهر همدان در درس زیست شناسی بود. طرح پژوهشی مورد استفاد از نوع آزمایشی با دو گروه آزمایش و کنترل همراه با پیش آزمون و پس آزمون با انتخاب تصادفی بود. جامعه آماری آن کل أکثر
هدف این پژوهش، شناسایی اثربخشی روش تدریس تفکر استقرایی بر افزایش خلاقیت دانشآموزان پسر پایه دوم متوسطه شهر همدان در درس زیست شناسی بود. طرح پژوهشی مورد استفاد از نوع آزمایشی با دو گروه آزمایش و کنترل همراه با پیش آزمون و پس آزمون با انتخاب تصادفی بود. جامعه آماری آن کلیه دانشآموزان پسر پایه دوم مقطع متوسطه دبیرستانهای روزانه و دولتی شهر همدان و روش نمونهگیری از نوع خوشهای است. در چهارچوب طرح آزمایشی 60 نفر از دانشآموزان به صورت تصادفی در دو گروه 30 نفری قرار گرفتند. در ابتدا از آزمودنیها پیش آزمون با آزمون خلاقیت Abedi, 1993)) به عمل آمد. طرح آزمایشی طی 7 جلسه اجرا شد و پس از اتمام جلسات آموزشی از هر دو گروه پس آزمون (آزمون خلاقیت عابدی) به عمل آمد. به منظور تجزیه و تحلیل دادهها در تمامی فرضیهها از تجزیه و تحلیل واریانس چند متغیره (MANOVA) و نرم افزار spss 21 استفاده شد. آموزش به روش تفکر استقرایی بر رشد خلاقیت دانشآموزان معنادار بود (01/0p < ، 1df=، (F=32/22 . همچنین به کارگیری این روش تدریس بر رشد قابلیت بسط (01/0p < ، 1df=، (F=27/13 ، سیالی (01/0p < ، 1df=، (F=23/14 ، ابتکار (01/0p < ، 1df=، (F=51/16 ، انعطاف پذیری (01/0p < ، 1df=، (F=90/9 معنادار بود.
تفاصيل المقالة
پژوهش در برنامه ریزی درسی
,
العدد4,السنة
12
,
پاییز
1394
هدف از این پژوهش شناسایی اثربخشی آموزش حل مسأله برکاهش اضطراب ریاضی دانش آموزان پسر با سبک شناختی وابسته به زمینه همدان بود. روش تحقیق در این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی بود. در این تحقیق از طرح تحقیق پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. در مرحله پیش آزمون 148 ن أکثر
هدف از این پژوهش شناسایی اثربخشی آموزش حل مسأله برکاهش اضطراب ریاضی دانش آموزان پسر با سبک شناختی وابسته به زمینه همدان بود. روش تحقیق در این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی بود. در این تحقیق از طرح تحقیق پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. در مرحله پیش آزمون 148 نفر آزمون اضطراب ریاضی را تکمیل کردند. سپس دانشآموزانی که مضطرب ریاضی شناخته شدند به منظور شناسایی دانشآموزان با سبک شناختی وابسته به زمینه، آزمون تصاویر پنهان ویتکین را تکمیل کردند. که تعداد 40 نفر از دانش آموزان با سبک شناختی وابسته به زمینه در دو گروه آزمایشی و کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایشی به روش حل مسأله آموزش دیدند و گروه گواه هیچ گونه مداخلهای را ندیدند. نتایج نشان داد که آموزش مهارتهای حل مسأله اضطراب ریاضی دانشآموزان پسر با سبک شناختی وابسته به زمینه را کاهش میدهد. بنابراین به کارگیری روش حل مسأله و مهارتهای آن می توانیم اضطراب ریاضی دانش آموزان پسر با سبک شناختی وابسته به زمینه را کاهش دهیم.
تفاصيل المقالة
پژوهش در برنامه ریزی درسی
,
العدد2,السنة
14
,
تابستان
1396
هدف از انجام این پژوهش، اثربخشی آموزش از طریق حل مسئله بر تغییرپذیری سبکشناختی وابسته به زمینه به مستقل از زمینه دانشآموزان بود. روش تحقیق آزمایشی، با پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری کلیه شامل همه دانشآموزان سال اول متوسطه پسر و دختر منطقه هلیلان أکثر
هدف از انجام این پژوهش، اثربخشی آموزش از طریق حل مسئله بر تغییرپذیری سبکشناختی وابسته به زمینه به مستقل از زمینه دانشآموزان بود. روش تحقیق آزمایشی، با پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری کلیه شامل همه دانشآموزان سال اول متوسطه پسر و دختر منطقه هلیلان (کهره) استان ایلام در سال تحصیلی 1393-1392 و روش نمونهگیری بهصورت خوشهای چند مرحلهای بود. نمونه شامل 300 نفر از دانشآموزان بود (163 نفر پسر و 137 دختر) که بعد از مشخص شدن سبکشناختی آنها بهصورت جایگزینی تصادفی در چهار گروه 20 نفری (دو گروه آزمایش و دو گروه کنترل) قرار گرفتند. ابزار پژوهش، آزمون تصاویر پنهان ویتکین و همکاران (1971) بود و مداخله آزمایشی برای هر کدام از گروههای آزمایش طی 6 اجرا شد و پس از اتمام جلسههای آموزشی از هر چهار گروه پسآزمون به عمل آمد. دادهها با استفاده از SPSS21 و آزمون کوواریانس دوراهه و تی همبسته تحلیل شدند. نتایج نشان داد که اثربخشی آموزش از طریق حل مسئله موجب تغییرپذیری سبکشناختی وابسته به زمینه به مستقل از زمینه دانشآموزان دختر و پسر میشود؛ بنابراین با بهکارگیری روش حل مسئله میتوانیم سبکشناختی دانشآموزان را از وابسته به زمینه، به نابسته به زمینه تغییر دهیم.
تفاصيل المقالة
پژوهش در برنامه ریزی درسی
,
العدد1,السنة
12
,
بهار
1394
هدف پژوهش شناسایی اثربخشی روش تدریس تفکر استقرایی بر سطوح یادگیری (یادآوری، فهمیدن، کاربستن) دانشآموزان پسر پایه دوم متوسطه شهر همدان در درس زیست شناسی بود. طرح پژوهشی مورد استفاد از نوع آزمایشی(چهارگروهی سولومون) بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانشآموزان پسر پایه دو أکثر
هدف پژوهش شناسایی اثربخشی روش تدریس تفکر استقرایی بر سطوح یادگیری (یادآوری، فهمیدن، کاربستن) دانشآموزان پسر پایه دوم متوسطه شهر همدان در درس زیست شناسی بود. طرح پژوهشی مورد استفاد از نوع آزمایشی(چهارگروهی سولومون) بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانشآموزان پسر پایه دوم مقطع متوسطه دبیرستانهای روزانه و دولتی شهر همدان و روش نمونهگیری از نوع خوشهای است. در این طرح از پرسشنامه محقق ساخته پیشرفت تحصیلی 30 سؤالی از نوع چهار گزینهای (با روایی محتوایی) استفاده شد که 10 سؤال اول آزمون را یادآوری (میزان یادگیری) و 20 سؤال بعد آزمون پیشرفت تحصیلی را فهمیدن و کاربستن (عمق یادگیری) اندازهگیری میکرد. در طرح آزمایشی 80 نفر از دانشآموزان به صورت تصادفی در چهار گروه (دوگروه کنترل و دو گروه آزمایشی) 20 نفری قرار گرفتند. در ابتدا از آزمودنیها با استفاده از آزمون محقق ساخته پیشرفت تحصیلی پیش آزمون به عمل آمد. طرح آزمایشی طی 7 جلسه اجرا شد و پس از اتمام جلسات آموزشی از هر چهار گروه پس آزمون (آزمون محقق ساخته پیشرفت تحصیلی) به عمل آمد. به منظور تجزیه و تحلیل دادهها در تمامی فرضیهها از تجزیه و تحلیل واریانس چند متغیره (مانووا) استفاده شد. نتایج نشان داد آموزش به روش تفکر استقرایی بر میزان یادگیری (سطح یادآوری) دانشآموزان معنادار بود. ولی به کارگیری این روش تدریس بر عمق یادگیری (سطوح فهمیدن و کاربستن) معنادار نبود. بنابراین روش تدریس تفکر استقرایی میزان یادگیری دانشآموزان را در درس زیستشناسی افزایش میدهد اما نمیتواند عمق یادگیری آنان را ارتقا دهد.
تفاصيل المقالة
سند
Sanad is a platform for managing Azad University publications