هدف این پژوهش، شناسایی اثربخشی روش تدریس تفکر استقرایی بر افزایش خلاقیت دانش‌آموزان پسر پایه دوم متوسطه شهر همدان در درس زیست شناسی بود. طرح پژوهشی مورد استفاد از نوع آزمایشی با دو گروه آزمایش و کنترل همراه با پیش آزمون و پس آزمون با انتخاب تصادفی بود. جامعه آماری آن کلیه دانش‌آموزان پسر پایه دوم مقطع متوسطه دبیرستان‌های روزانه و دولتی شهر همدان و روش نمونه‌گیری از نوع خوشه‌ای است. در چهارچوب طرح آزمایشی 60 نفر از دانش‌آموزان به صورت تصادفی در دو گروه 30 نفری قرار گرفتند. در ابتدا از آزمودنی‌ها پیش آزمون با آزمون خلاقیت Abedi, 1993)) به عمل آمد. طرح آزمایشی طی 7 جلسه اجرا شد و پس از اتمام جلسات آموزشی از هر دو گروه پس آزمون (آزمون خلاقیت عابدی) به عمل آمد. به منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها در تمامی فرضیه‌ها از تجزیه و تحلیل واریانس چند متغیره (MANOVA) و نرم افزار spss 21 استفاده شد. آموزش به روش تفکر استقرایی بر رشد خلاقیت دانش‌آموزان معنادار بود (01/0p < ، 1df=، (F=32/22 . همچنین به کارگیری این روش تدریس بر رشد قابلیت بسط (01/0p < ، 1df=، (F=27/13 ، سیالی (01/0p < ، 1df=، (F=23/14 ، ابتکار (01/0p < ، 1df=، (F=51/16 ، انعطاف پذیری (01/0p < ، 1df=، (F=90/9 معنادار بود. تفاصيل المقالة