اعتیاد به مواد مخدر به عنوان یک اختلال روان پزشکی، با ابعاد زیست شناختی، روان شناختی، اجتماعی و معنوی یکی از مشکلات عصر حاضر است. مصرف مواد مخدر و وابستگی به آن، پدیده مزمن و بازگشت پذیری است که آسیب جدی جسمانی، مالی، خانوادگی و اجتماعی به همراه دارد. افرادی که سوء مصرف مواد مخدر دارند اغلب در مقابله با حل مسائل خویش ناتوان هستند و از درجه پایین بهزیستی روان شناختی برخوردار می باشند. به همین منظور مطالعات زیادی در این زمینه صورت گرفته است تا روش های درمانی، هر چه بیشتر بتواند جهت کمک به فرد مبتلا موفق باشد و تا حد ممکن درصد عود بیماری کاهش یابد. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بهزیستی روان شناختی در افراد معتاد تحت درمان نگهدارنده با متادون در مراکز ترک اعتیاد شیراز بود. این پژوهش با روش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و روش نمونه گیری هدفمند و جایگزینی تصادفی در دو گروه 20 نفری شامل گروه کنترل و گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد انجام شد. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه بهزیستی روان شناختی ریف بود که با استفاده از روش های آماری تحلیل کوواریانس چند متغیری (مانکوا) و با استفاده از نرم افزار SPSS22 انجام شد. نتایج بدست آمده از آنالیز کواریانس نشان از آن دارد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد باعث افزایش بهزیستی روان شناختی در معتادان می گردد(05/0P<). نتایج فوق نشان می دهد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ، درمان موثری برای بهبود بیماران مبتلا به اعتیاد می باشد و می توان از این شیوه درمانی در کنار سایر روشهای دارویی استفاده نمود.واژه های کلیدی: درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، بهزیستی روان شناختی، معتاد، متادون تفاصيل المقالة

طرح واره درمانی وابستگی به مواد مخدر را به عنوان یک اختلال اولیه شناسایی می کند و فعال شدن طرح واره ناسازگار اولیه و اجتناب ناسازگار را عامل مهمی در افزایش عود مجدد وابستگی به مواد در میان افراد مبتلا به اعتیاد می داند. هدف این پژوهش بررسی اثربخشی طرح واره درمانی بر راهبردهای سازگارانه و ناسازگارانه تنظیم شناختی هیجان و بهزیستی روان شناختی در افراد معتاد تحت درمان نگهدارنده با متادون بود. برای این منظور، طی یک پژوهش نیمه آزمایشی با پیش آزمون، پس آزمون و گروه کنترل، 40 نفر معتاد تحت درمان نگهدارنده با متادون در مراکز ترک اعتیاد شیراز، به صورت نمونه در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه 20 نفری شامل گروه کنترل و گروه طرح واره درمانی کاربندی شدند. آزمودنی ها در ابتدا و انتهای پژوهش از نظر نظم‌جویی شناختی هیجان و بهزیستی روان شناختی مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج تحلیل کوواریانس چند متغیری نشان داد که طرح واره درمانی باعث افزایش راهبرد سازگارانه تنظیم شناختی هیجان و کاهش نمره راهبرد ناساگارانه تنظیم شناختی هیجان و افزایش بهزیستی روان شناختی می‌شود.نتایج فوق نشان می دهد که طرح واره درمانی ، درمان موثری برای بهبود بیماران مبتلا به اعتیاد می باشد و می توان از این شیوه درمانی در کنار سایر روش های دارویی استفاده نمود. تفاصيل المقالة

    شکست در برآورده سازی نیازهای اساسی زوجین در فرآیند ازدواج می‌تواند باعث از دست رفتن معنای زندگی و طلاق شود. باقی ماندن جنبه‌های هیجانی می‌تواند زوجین را درگیر نگه دارد. با توجه به این مسئله افراد باید پیش و پس از طلاق برای ساختن زندگی جدید خود کمک شوند. بخشایش فرآیندی است که شامل تغییر در هیجان و نگرش در مورد یک متخلف است. این پژوهش به بررسی مقدار اثر بخشی بخشایش درمانی بر مقدار سازگاری پس از طلاق بر زنان مطلقه پرداخت. جامعه آماری شامل زنان مطلقه ساکن در شهر شیراز در سال1394 بودند. نمونه‎گیری به شیوه تصادفی صورت گرفت و30 نفر به صورت تصادفی در گروههای آزمایش و کنترل قرار گرفتند. ابزار پژوهش پرسش‌نامه 100 سوالی سازگاری پس از طلاق فیشر بود. روش تحلیل آماری کوواریانس بود. نتایج نشان دهنده تفاوت معنی‌دار دو گروه کنترل و آزمایش در مولفه‌های سازگاری پس از طلاق بودند. یافته‌ها نشان دادند که روش آموزش مبتنی بر بخشایش بر سازگاری پس از طلاق زنان مطلقه موثر است. تفاصيل المقالة