در دنیای متغیر و پویای امروزی لازم است مدیران درکاربردهای پویای مدیریت برند حساس شوند و با استفاده از نگرش سیستمی به مسائل بازاریابی بنگرند و با ابزاری منسجم اثرات تصمیمات خود را قبل از وقوع در آینده پیش بینی کنند. ارزش ویژه برند منبعی از مزیت رقابتی می باشد که آسیب پذیری شرکت را در برابر بحران ها و رقبا کاهش می دهد. لذا ایجاد یک برند قوی هدف غایی فعالیت های بازاریابی بخصوص بنگاه های خدماتی است که سبب بهبود و افزایش نرخ بازدهی سرمایه گذاری در مدیریت برند می گردد. هدف این تحقیق طراحی و تحلیل مدل دینامیکی سیستم ارزش ویژه برند می باشد تا اثر متغیرهای تاثیرگذار بر ارزش ویژه برند( وفاداری به برند، کیفیت درک شده خدمات، آگاهی از برند و تداعی از برند) را در طی زمان شبیه سازی کند. در این مقاله با تفکر سیستمی و ابزار سیستم های دینامیکی، ساختار سیستم ارزش ویژه برند در شرکت بیمه البرز طراحی و رفتار متغیرهای کلیدی در یک افق زمانی 72 ماهه با استفاده از نرم افزار Vensimپیش بینی گردید. در این راستا ابتدا متغیرهای اصلی شناسایی و روابط آنها در قالب حلقه های علّی و نمودار انباشت-جریان تکمیل و در نرم افزار شبیه سازی شد. پس از آن با تحلیل حساسیت و سیاست، مدلی معتبر با ساختار سیاستی بهبود یافته بدست آمد و از آن برای تدوین سناریوی بهبود مدیریت برند استفاده گردید که در سناریوی خوش بینانه با تغییر پارامترها، ارزش ویژه برند از 61.7 درصد در ابتدای سال مبنا به 84.2 درصد در انتهای شبیه سازی صعود نمود. تفاصيل المقالة

تصمیمات امروز شرکت ها می تواند بر آینده کاری آنها بسیار اثرگذار باشد. استراتژی هایی که آنان در بازار در پیش می گیرند تنها در صورت درنظر گرفتن کلیه ابعاد، قادر است دورنمایی مبتنی بر واقعیت را برایشان ترسیم نماید. از اینرو، مقاله حاضر، به دنبال یافتن عوامل اثرگذار در اجرای موفقیت آمیز استراتژی تعمیم برند به نحوی است که بتواند متغیرهای لازم در بازار ایران را شناسایی کرده و راه گشای شرکت هایی باشد که می خواهند در آینده به واسطه این روش، محصولات جدید خود را روانه بازار سازند. بنابراین، هدف این مقاله بررسی تأثیر میزان متغیرهایی از جمله: ارتباط شخصی؛ کیفیت؛ شناخت؛ فعالیت های بازاریابی و ویژگی های برند، بر نگرش و رفتار مصرف کننده نسبت به محصولات با برند تعمیم یافته و اثر نگرش بر رفتار است. از اینرو، عکس العمل مصرف کنندگان نسبت به یک محصول جدید فرضی با برند تعمیم یافته پرژک (با عدم تناسب بالا) و یک محصول واقعی با برند تعمیم یافته تاژ (با تناسب بالا) را مورد ارزیابی قرار می دهد. روش تحقیق حاضر توصیفی از نوع پیمایشی است و برای جمع آوری داده های آن از پرسشنامه استفاده شده است. نتایج تحقیق از جمله نشان دادند که: در مورد برند پرژک (که فاقد سابقه بکارگیری استراتژی تعمیم برند بوده و در این تحقیق محصول فرضی تعمیمی آن با عدم تناسب بالا می باشد)، ارتباط شخصی،کیفیت، شناخت و ویژگی برند، بر رفتار و ارتباط شخصی و کیفیت بر نگرش مصرف کننده اثرگذار هستند. در مورد برند تاژ (که سابقه بکارگیری استراتژی تعمیم برند را داشته و در این تحقیق محصول تعمیمی آن با تناسب بالا می باشد)، ارتباط شخصی، کیفیت، شناخت و فعالیت بازاریابی بر رفتار و ارتباط شخصی و کیفیت بر نگرش مصرف کننده اثرگذار هستند. تفاصيل المقالة

در دنیای متغیر و پویای امروزی لازم است مدیران درکاربردهای پویای مدیریت برند حساس شوند و با استفاده از نگرش سیستمی به مسائل بازاریابی بنگرند و با ابزاری منسجم اثرات تصمیمات خود را قبل از وقوع در آینده پیش بینی کنند. ارزش ویژه برند منبعی از مزیت رقابتی می باشد که آسیب پذیری شرکت را در برابر بحران ها و رقبا کاهش می دهد. لذا ایجاد یک برند قوی هدف غایی فعالیت های بازاریابی بخصوص بنگاه های خدماتی است که سبب بهبود و افزایش نرخ بازدهی سرمایه گذاری در مدیریت برند می گردد. هدف این تحقیق طراحی و تحلیل مدل دینامیکی سیستم ارزش ویژه برند می باشد تا اثر متغیرهای تاثیرگذار بر ارزش ویژه برند( وفاداری به برند، کیفیت درک شده خدمات، آگاهی از برند و تداعی از برند) را در طی زمان شبیه سازی کند. در این مقاله با تفکر سیستمی و ابزار سیستم های دینامیکی، ساختار سیستم ارزش ویژه برند در شرکت بیمه البرز طراحی و رفتار متغیرهای کلیدی در یک افق زمانی 72 ماهه با استفاده از نرم افزار Vensimپیش بینی گردید. در این راستا ابتدا متغیرهای اصلی شناسایی و روابط آنها در قالب حلقه های علّی و نمودار انباشت-جریان تکمیل و در نرم افزار شبیه سازی شد. پس از آن با تحلیل حساسیت و سیاست، مدلی معتبر با ساختار سیاستی بهبود یافته بدست آمد و از آن برای تدوین سناریوی بهبود مدیریت برند استفاده گردید که در سناریوی خوش بینانه با تغییر پارامترها، ارزش ویژه برند از 61.7 درصد در ابتدای سال مبنا به 84.2 درصد در انتهای شبیه سازی صعود نمود. تفاصيل المقالة

دیپلماسی تجاری مربوط به موضوع های سیاست کلان تجاری بوده و به دنبال تامین اهداف و منابع توسعه ای کشور است و مسائلی از قبیل ثبات اقتصادی، امنیت غذایی، تامین مسکن، مبارزه با فقر، قانون رقابت و منطقه گرایی است. هدف از تحقیق حاضر آینده پژوهشی دیپلماسی تجاری در تجارت بین الملل است. این پژوهش ترکیبی از رویکردهای کیفی و کمی است که در آن از روش داده بنیاد جهت طراحی الگوی دیپلماسی تجاری در تجارت بین الملل استفاده شد و از روش معادلات ساختاری به روش کمترین مجذورات جزئی برای آزمون مدل مفهومی پژوهش بهره گرفته شد. جامعه آماری در بخش کیفی پژوهش خبرگان حوزه تجارت بین الملل بودند و جامعه آماری در بخش کمی مدیران، معاونین و کارشناسان شرکت های صاداراتی و وارداتی شهر تهران بودند. یافته ها نشان می دهد که اثر مستقیم عوامل مالی بر عوامل سیاسی در سطح (01/0>P) مثبت و معنادار است. همچنین عوامل مالی بر عوامل فرهنگی در سطح (01/0>P) تاثیر معنی دار دارد. همچنین نتایج نشان داد که اثر مستقیم عوامل سیاسی و عوامل فرهنگی بر عوامل بازار در سطح (01/0>P) مثبت و معنادار است و اثر مستقیم عوامل مداخله گر بر عوامل بازار در سطح (01/0>P) منفی و معنادار است. تفاصيل المقالة