زمینه و هدف: دامنه‌های حوضه‌های آبریز در طبیعت از لحاظ شکل پلان دارای سه شکل همگرا، واگرا و موازی و از نظر انحنای کف دارای سه شکل محدب، مقعر و صاف هستند. به طور کلی 9 شکل و هندسه برای دامنه‌ها وجود دارد که به آنها دامنه‌های مرکب گفته می‌شود. تحقیقات گذشته نشان داده است که توپوگرافی و هندسه دامنه‌های مرکب برروی بسیاری از مشخصه‌های هیدرولوژیکی دامنه‌ها مانند میزان اشباع پذیری تاثیر دارد. میزان اشباع پذیری نقاط دامنه به تمرکز جریان زیر سطحی در هر نقطه بستگی دارد که تحت تاثیر شکل طرح و توپوگرافی دامنه است. هدف ازاین تحقیق تاثیر توپوگرافی بر لغزش سطحی دامنه‌های مرکب حوضه‌های آبریز با استفاده از مدل‌های SINMAP و TOPMODELمی‌باشد. روش پژوهش: در این تحقیق برای بررسی میزان اشباع پذیری دامنه های مرکب از مدل TOPMODEL استفاده گردید و معادلات این مدل مورد اصلاح قرار گرفت به طوری که بتواند توپوگرافی دامنه‌ها را در نظر بگیرد و نتایج اشباع پذیری در مدل TOPMODEL به یک مدل لغزش به نام SINMAP منتقل گردیده و تاثیر توپوگرافی دامنه برروی میزان پایداری دامنه های مرکب مورد بررسی قرار گرفت و با نرم افزار MATLAB کدنویسی و اشکال ترسیم و با یکدیگر مقایسه گردید.لازم به ذکر است مدل‌های فوق الذکر بر اساس داده‌های هیدرلوژیکی و توپوگرافی مورد استفاده قرار گرفته است و روش‌های بکار برده شده در این تحقیق بصورت کلی برای تمام مناطق جغرافیایی و آب وهوایی کاربرد دارد. یافته‌ها: با توجه به اینکه در این تحقیق شاخص اشباع پذیری از TOPMODEL محاسبه گردید که بیانگر میزان تمرکز جریان زیر سطحی در هر نقطه از دامنه است و اشباع پذیری نقاط مختلف دامنه را مشخص می کند و تاثیر قابل توجهی بر روی پایداری دامنه‌های مرکب دارد و براساس متوسط ضریب پایداری دامنه‌ها، دامنه‌های محدب به طور متوسط از پایداری بیشتری نسبت به دامنه‌های صاف و مقعر برخوردار هستند و دامنه‌های واگرا از پایداری بیشتری نسبت به دامنه‌های همگرا برخوردارند و هرچه مقدار ضخامت لایه اشباع دامنه و ضریب انتقال هیدرولیکی خاک بیشتر گردد دامنه از پایداری بیشتری برخوردار خواهد بود و هرچه میزان بارندگی موثر و به تبع آن رطوبت خاک بیشتر گردد از میزان پایداری دامنه‌ها کم می‌شود. نتایج: براساس نتایج به دست آمده در این پژوهش در قسمت‌های پایین دست، دامنه‌های مقعر از پایداری بیشتری نسبت به قسمت بالادست دامنه برخودار هستند در صورتی‌که در دامنه‌های محدب برعکس است. شیب محلی نقاط دامنه در مقایسه با ایندکس اشباع پذیری عامل بسیار مهمتری در تعیین پایداری دامنه‌ها می‌باشد. براساس متوسط ایندکس اشباع پذیری پایداری دامنه‌های محدب بیشتر از مقعر و دامنه‌های واگرا بیشتر از دامنه‌های همگرا است. لازم به ذکر است در دامنه‌های صاف با شکل پلان‌های مختلف مقدار شیب ثابت است ولی میزان اشباع پذیری دامنه‌های صاف-همگرا بیشتر از دامنه‌های صاف-واگرا است و بعضی از نقاط دامنه صاف-همگرا را ناپایدارتر کرده است و مقدار پایداری از بالا به سمت پایین کمتر می‌گردد و قسمت‌های انتهایی دامنه صاف-همگرا در حالت ناپایدار است ولی کل دامنه‌های صاف-موازی و صاف-واگرا درحالت پایدار هستند. تفاصيل المقالة

Background and objective: The SVM algorithm is an applied method that has been considered in recent years to study landslides. The main purpose of this study is to evaluate the mapping power of the GIS-based SVM model with kernel functions analysis for spatial prediction of landslides at the Ilam dam watershed. Materials and methods: According to review sources, 14 underlying factors including elevation, slope, aspect, plan curvature, profile curvature, LS factor, TWI, SPI, Lithologic units, land cover, NDVI, road distance, distance to the drainage channel, distance to fault were selected as factors affecting the occurrence of landslides in the study area and the mentioned layers were prepared in the GIS. In the present study, the non-linear two-class SVM method was used, the two-class SVM requires both datasets representing the occurrence of landslides and non-occurrence of landslides. The landslide inventory was randomly divided into a training dataset of 75% for building the models and the remaining 25% for the validation of the models. Results and conclusion: The validation results showed that the area of the prediction-rate curve under the curve (AUC) for landslide susceptibility maps produced by the SVM linear function, SVM polynomial function, SVM radial basic function, and SVM sigmoid function are 0.946, 0.931, 0.912, and 0.871 respectively. To assess the influences of factors on the landslide susceptibility map were used the Cohen’s kappa index of the model. The result shows that the most effective factors are the distance to roads, distance to drainages, and plan curvature in this area. تفاصيل المقالة

One of the main factors to decrease water quality in rivers is land use changes. This study was conducted to choose the best way for land use management in order to increase water quality related to the least turbidity, improving natural landscape quality and attracting ecotourism. So, the effect of land use changes on turbidity was investigated for 2 to 100-year periods using GIS and Hydrologic Engineering Center–Hydrologic Modeling System (HEC-HMS) model in 2012, in Manshad watershed, Yazd province, Iran. The Curve Number (CN) and land use planning model were variables in each simulation stage. After preparing the CN map, HEC-HMS model was calibrated for the observed rainfall-runoff events using CN method, Soil Conservation Service (SCS) model and lag time searching process. Finally, the best model was chosen among linear and non-linear sediment rating curves. The results showed that there was a lot of conformity between present land use and land use planning model. Terrace removing in land use planning model (as a scenario) increased flood volume (6.11%), peak discharge (6.23%) and turbidity in the peak discharge (11.02%) compared to the current land use. Therefore, according to the results, garden terracing in allowable slopes helps to manage water and soil so that there was almost no difference between two scenarios in terms of water turbidity in Watershed. It means that this watershed is managed on the basis of optimum land use. تفاصيل المقالة