فلزات سنگین از فعالیت‌های انسان وارد خاک و چرخه مواد غذائی شده و میتوانند موجب مسمومیت گردند. در این تحقیق تاثیر افزودن بیوچار چوب صنوبر، بیوچار مخلوط و زئولیت بر کاهش جذب سرب، نیکل و کادمیوم توسط سیب‌زمینی بررسی شد. ازیک راکتور با ابعاد آزمایشگاهی جهت تهیه بیوچار توسط فرآیند گازسازی (دمای 850 درجه سانتیگراد) استفاده شد. به این منظور آزمایشی به‌صورت کاملاً تصادفی با سه تکرار در گلخانه‌ای در منطقه‌ی باسمنج تبریز اجرا شد. درصدهای مواد افزودنی 2، 3 و 5 انتخاب گردید. صفات میزان سرب، نیکل و کادمیوم در سطح احتمال 1 درصد معنی‌دار بودند. بیشترین و کمترین میزان جذب سرب مربوط به تیمار شاهد (89/6 میلیگرم بر گرم) و فاکتور بیوچار چوب (85/3 میلیگرم بر گرم) بود. فاکتور بیوچار چوب (75/2 میلیگرم بر گرم) نسبت به فاکتور بیوچار مخلوط (31/3 میلیگرم بر گرم) و زئولیت (5/4 میلیگرم بر گرم) کمترین نیکل را جذب داشت. بیشترین نیکل مربوط به تیمار شاهد (75/6 میلیگرم بر گرم) و کمترین نیکل مربوط به تیمارهای سطح دوم (3%) و سوم (5%) بیوچار چوب (8/2 و 05/2 میلیگرم بر گرم) و سطح سوم (5%) فاکتور بیوچار مخلوط (93/2 میلیگرم بر گرم) بود. بیشترین مقدار کادمیوم مربوط به تیمار شاهد (96/1 میلیگرم بر گرم) بود. فاکتور بیوچار چوب (18/1 میلیگرم بر گرم) نسبت به دو فاکتور بیوچار مخلوط (58/1 میلیگرم بر گرم) و زئولیت (52/1 میلیگرم بر گرم) کمترین میزان کادمیوم را داشت. با در نظر گرفتن کلیه شرایط، بیوچار چوب صنوبر بیشترین کاهش مقدار جذب قلزات (تا 70 درصد) را نشان داد. تفاصيل المقالة

به منظور بررسی رفتار با بقایای محصول اصلی و اثرات اردک و آزولا بر خصوصیات علف های هرز، عملکرد کمی و شاخص برداشت رتون برنج، آزمایشی به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار اجراء گردید. به طوری که سه نوع رفتار با بقایای گیاهی (کف‌بر، برداشت رایج منطقه و تکنیک خوابانیدن نواری) به عنوان عامل اصلی وتیمارهای آزولا و اردک (هریک دردوسطح حضور و عدم حضور) عامل فرعی را تشکیل می دادند. نتایج حاکی از آن بود که حداقل و حداکثر جمعیت علف‌های هرز به ترتیب در ارتفاع برداشت رایج منطقه و تکنیک خوابانیدن نواری حاصل و درحضور اردک وآزولا برخصوصیات علف‌های هرز ( تعداد، متوسط ارتفاع و میانگین وزن خشک مخلوط) کاسته گردید. در این مطالعه علف‌های هرز سوروف، تیرکمان آبی و اویارسلام بیشترین خسارت را به محصول رتون وارد نمودند. حداکثر عملکرد دانه و شاخص برداشت در تیمار رفتار با بقایا گیاهی در تکنیک خوابانیدن نواری به واسطه فزونی تعداد کل پنجه تولیدی، تعداد خوشه در مترمربع، تعداد کل خوشه چه درخوشه به دست آمد. حضوراردک نیز به سبب افزایش تعداد کل پنجه تولیدی، تعداد خوشه در مترمربع، وزن هزاردانه، عملکرد دانه را ارتقاء داد. حداکثر شاخص برداشت برای تکنیک خوابانیدن نواری، با حضور اردک و آزولا به دست آمد. تفاصيل المقالة

این پژوهش در سال 1384 با هدف تعیین تأثیر تنش خشکی آخر فصل با استفاده از شاخص‌های ارزیابی تنش در نه رقم و لاین امید بخش برنج در چهار تکرار به صورت کرت‌های خرد شده بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی انجام شد. برای تعیین میزان تحمل یا حساسیت ارقام به تنش خشکی، مقادیر 5 شاخص شامل میانگین حسابی، میانگین هندسی، شاخص تحمل، شاخص حساسیت به تنش، و شاخص تحمل به تنش محاسبه شدند. نتایج نشان ‌داد که بین ارقام از لحاظ عملکرد تنوع زیادی وجود دارد. ارقام صالح، 830، محلی دوم و هیبرید در هر دو شرایط عملکردی بیشتر از عملکرد میانگین گروه خود تولید کردند. هم چنین عملکرد حسن سرایی بیشتر از میانگین گروه تحت تنش ولی عملکرد 841 کمتر از میانگین گروه تنش بود. رقم 840 که در شرایط بدون تنش عملکردی بیشتر از میانگین نشان داده بود تحت شرایط تنش کاهش عملکرد نشان داد. ارقام هاشمی و محلی اول و 841 در هر دو شرایط کمترین عملکرد را تولید کردند. بالاترین میزان شاخص STI متعلق به ارقام صالح و لاین 830 و محلی دوم بود (به ترتیب 5/1، 26/1، و 02/1)، رقم صالح بر اساس شاخص GMPنیز تحمل بالاتری داشت (8444 کیلوگرم در هکتار). از نظر شاخص های SSI و TOL رقم هاشمی نسبت به تنش متحمل تر از رقم صالح بود، در حالی‌که رقم صالح بر اساس شاخص MP از تحمل نسبی بیشتری برخوردار بود. با مقایسه ضرایب همبستگیYp و Ys با شاخص‌های اندازه گیری شده، سه شاخص MP، GMP و STI از ضرایب همبستگی بالاتری نسبت به سایرین برخوردار بودند، لذا بهترین شاخص ها برای غربال ژنوتیپ های مقاوم و حساس به شمار آمدند. بر اساس روش‌های به کار گرفته شده در این بررسی برای غربال کردن ژنوتیپ های مقاوم و حساس، رقم صالح از نظر شاخص بهره وری متحمل ترین رقم نسبت به تنش بوده و بعد از آن لاین 830 قرار داشت. تفاصيل المقالة

تفاصيل المقالة

به منظور تعیین اثر سطوح تنش خشکی بر عملکرد کمی و کیفی دو رقم سورگوم علوفه ای در منطقه جیرفت، آزمایشی به صورت کرت های خردشده در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1393 انجام شد. سطوح آبیاری به عنوان فاکتور اصلی با تأمین 100، 66 و 33% نیاز آبی گیاه و ارقام اسپیدفید و پگاه به عنوان فاکتور فرعی در نظر گرفته شدند. تنش آبیاری اثر معنی داری بر تمام صفات مورد مطالعه از جمله وزن تر و خشک علوفه در هر دو رقم داشت. همچنین، تنش خشکی موجب کاهش عملکرد علوفه تر کل در سورگوم علوفه ای گردید. در شرایط تنش شدید 47 و متوسط 17% افت عملکرد نسبت به شرایط آبیاری معمول ایجاد شد. رقم پگاه در هر دو شرایط تنش و بدون تنش آبی عملکرد بیشتری در مقایسه با رقم اسپیدفید داشت. درصد پروتئین خام، درصد الیاف خام و درصد خاکستر با کاهش اثر تنش خشکی و بهبود شرایط تأمین آب افزایش یافت. همچنین این ویژگی های کیفی در رقم پگاه بیش از رقم اسپیدفید بود. در شرایطی که منابع آبی به عنوان عامل محدود کننده در کشت و کار سورگوم علوفه ای باشد، می توان با استفاده از ارقام مقاوم به خشکی و نیز کاهش دوره های آبیاری، به ویژه در دوره های حساس رشد گیاه، محصول علوفه مناسبی برداشت کرد. تفاصيل المقالة