در ساختار اداری- سیاسی و قوانین داخلی ایران، تعریفی از گزارش‌دهنده فساد ارائه نشده است. به‌نظر می‌رسد گزارش‌کننده فساد شخصی است که با اطلاع از نوع و چگونگی فساد بر اساس ادله‌ای که از نحوه رفتار و ارتکاب جرم دارد، به اعلام و بیان آن می‌پردازد. گسترش فساد با افزایش ناامنی و بی‌ثباتی اداری و سیاسی و به تبع آن، ایجاد اختلال و از هم گسیختگی امنیت ملی یک کشور، ارتباط بسیار نزدیکی دارد. پرسش اصلی مقاله حاضر این است که جهت حمایت از گزارش‌گنندگان فساد چه ملزوماتی باید در ساختار اداری و سیاسی کشور مورد توجه جدی واقع گردد. در پاسخ این فرضیه مطرح می‌گردد که قوانین مصوب فعلی، به‌دلیل ناکارآمدی یا ناکافی بودن در دو حوزه حمایت و تشویق، بسترسازی لازم برای حضور مردم به نقش‌آفرینی در گزارش‌دهی فساد را فراهم ننموده و بخشی از فساد موجود در سیستم اداری و سیاسی کشور ناشی از بی‌تفاوتی و عدم به‌کارگیری تک تک افراد جامعه در گزارش‌دهی فساد و عدم آموزش و نهادینه نمودن مسئولیت اجتماعی مردم در مبارزه با این پدیده شوم است ‌و ارتقای این مشارکت نیازمند اصلاح یا وضع قوانین جدید حمایتی و تشویقی افشاگران فساد می‌باشد. تفاصيل المقالة

حقوق شهروندی در تمامی ازمنه و امکنه بر افراد بشری دلالت داشته و بی توجهی به آن موجب افزایش بسیاری از آسیب ها و ناهنجاری های فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی شده و حقوق شهروندی به نحو مطلوب صورت نخواهد گرفت. شرایط و عوامل مختلفی بر میزان تحقق حقوق شهروندی در جامعه تاثیر گذاشته که از جمله می توان به فرهنگ سیاسی اشاره کرد. لذا سئوال اصلی تحقیق این است که مهمترین موانع فرهنگ سیاسی ایرانیان در تحقق حقوق شهروندی کدامند. در این پژوهش، نتیجه گرفته شد که نوع نگرش ایرانیان چه در سطح حاکمان و چه در سطح شهروندان به قدرت و متفرعات آن، از عوامل اصلی عدم تحقق حقوق شهروندی در ایران می باشد. هدف این بود که بامطالعه و بررسی موشکافانه فرهنگ سیاسی در جامعه ایران، زمینه های تاثیر و موانع آن در تحقق حقوق شهروندی مشخص گردد تا با شناخت دقیق فرهنگ سیاسی، اجرای حقوق شهروندی با چالش مواجه نشود و فرهنگ سیاسی دموکراتیک که عاملی موثر در تحقق آن می باشد، نهادینه شود. روش تحقیق حاضر، ترکیبی از روش های توصیفی و تحلیلی با رویکرد جامعه شناسانه بود. تفاصيل المقالة

عوامل مختلفی در تحقق یا عدم تحقق حقوق شهروندی تأثیر دارند که از جمله میتوان به فرهنگ عمومی اشاره نمود. آنچه در این تحقیق با روش توصیفی و تحلیلی و نیز رویکرد جامعه شناسانه مورد بررسی قرار گرفت، فرهنگ عمومی ایران و حقوق شهروندی بود که با شناخت دقیق فرهنگ عمومی و موانع آن در سطوح مختلف جامعه، به این مسئله پاسخ داده شد که از منظر فرهنگ عمومی، چه موانعی برای تحقق حقوق شهروندی در ایران وجود دارد. در این پژوهش نتیجه گرفته شد عناصری چون اسطوره گرایی، فردگرایی، عاطفه گرایی، بی اعتمادی، پنهان کاری، خشونت گرایی، مصلحت اندیشی، سطحی نگری، روحیه تقلید، تبارگرایی و خود محوری بعنوان بخشی از فرهنگ عمومی ایرانیان، از مهمترین عوامل عدم تحقق حقوق شهروندی در ایران است. هدف این پژوهش این بود که با بررسی موشکافانه فرهنگ عمومی در جامعه ایران، زمینه های تأثیر و موانع آن در تحقق حقوق شهروندی تبیین گردد. تفاصيل المقالة