پژوهش حاضر با هدف بازنمایی فرآیند تدریس از طریق تجارب زیسته دانشجویان ایرانی مشغول به تحصیل در دوره‌های ارشد و دکتری دانشگاه‌های استرالیا که دوره کارشناسی را در دانشگاه‌های ایران گذرانده‌اند انجام شد. روش پژوهش کیفی از نوع پدیدارشناسی بود. حوزه پژوهش شامل دانشجویان ایرانی که دوره ارشد و دکتری رشته‌های فنی و مهندسی را در دانشگاه‌های استرالیا (ملبورن، مناش، سوئین‌برن ) بود که با روش نمونه‌گیری هدفمند گلوله برفی انتخاب و از طریق مصاحبه عمیق نیمه ساختاریافته به جمع آوری اطلاعات پرداخته شد. حجم نمونه‌ها پس از انجام مصاحبه، تجزیه و تحلیل اطلاعات به روش کدگذاری موضوعی تا اشباع کامل ادامه یافت و در نهایت به 10 نفر رسید و اعتبار یافته‌ها به روش بازسازی واقعیت و استفاده از افراد خارج محدوده پژوهش انجام شد. از مجموع یافته‌ها، 167 کد مفهومی در 10 مقوله اصلی (ویژگی‌های شخصیتی استاد، فعالیت یاددهی، محتوای برنامه درسی، ساختار برنامه درسی، تعامل بین استاد و دانشجو، ارزشیابی برنامه درسی (آغازین، تکوینی، پایانی)، فضای یادگیری، فعالیت‌های یادگیری، امکانات آموزشی و پژوهشی، توجه به نیازهای زندگی فردی و اجتماعی) و 35 مقوله فرعی در راستای تجارب زیسته دانشجویان ایرانی دانشگاه‌های استرالیا استخراج گردید.