برنج از مهم‌ترین اقلام غذایی است که نیمی از جمعیت جهان به برنج به‌عنوان یک غذای اصلی وابسته است. در ایران نیز برنج محصولی استراتژیک به شمار می‌رود و پس از نان، قوت اصلی مردم است. ازاین‌رو انتظار می‌رود این محصول باکیفیت مناسب عرضه و در سبد خانوار قرار گیرد. در این پژوهش، ویژگی‌های کیفی، میزان ناخالصی، غلظت فلزات سنگین (کادمیوم، آرسنیک و سرب)، تعداد کپک و مخمر، میزان غلظت آفلاتوکسین و باقیمانده آفت‌کش‌ها در محصول برنج مناطق مختلف مازندران (گونه‌های طارم، شیرودی و ندا)، گیلان (گونه‌های طارم، علی کاظمی و هاشمی)، سه نمونه برنج ارگانیک (کشت اول، کشت دوم و قهوه‌ای) و برنج وارداتی از پاکستان (سه برند تجاری) و هندوستان (دو برند تجاری) قرار گرفت. بر اساس نتایج دامنه افزایش طولی معادل (26/7-68/6)، (62/7-60/7)، (62/7-68/6)، (00/7-50/6) و (20/6-80/5) میلی‌متر برای ارقام پاکستانی، هندی، مازندران، گیلان و ارگانیک مشاهده‌ گردید. ارقام هندیA و B و گیلان (هاشمی) دارای کمترین و رقم پاکستانی A دارای بیشترین ناخالصی بودند. بیشترین عطر به نمونه‌های گیلان (تالش)، مازندران (طارم) تعلق ‌داشت. بیشترین میزان ژلاتینه شدن نشاسته و کمترین میزان فلزات سنگین در نمونه‌های ایرانی مشاهده شد. بیشترین مقدار فلزات سنگین در برنج‌های پاکستانی، پس‌ازآن در برنج‌های هندی و سپس ایرانی به دست آمد. طبق نتایج، غلظت آﻓﻼﺗﻮﮐﺴﯿﻦ در کلیه نمونه‌ها، به‌جز نمونه‌های پاکستانی، کمتر از حد تشخیص ﺑﻮد. با‌توجه ‌به نتایج، نمونه برنج ارگانیک کشت اول با کمترین مصرف سموم، حداقل میزان آلودگی‌های فلزات سنگین، میکروبی و مایکوتوکسین ها جهت تأمین سلامت جامعه قابل توصیه است. تفاصيل المقالة