چای به فرمهای تخمیری (چای سیاه)، غیرتخمیری(چای سبز) و چای سفید (جوانه و دو برگ بالایی بوته) مصرف می شود. چای شامل ترکیباتی مانند پلی‌فنلها، پروتئینها، آمینو اسیدها، اسیدهای آلی است. در این پژوهش تفاوت موجود در ترکیبات چای سیاه، سبز و سفید بررسی شد. به این منظور میزان فنل کل، فلاونوئید، فلاونول، تانن، کاتچین، اپی گالوکاتچین گالات، کافئین، تئافلاوین، تئاروبیجین، تئابروونین، ویتامین C، ویتامین E همچنین درصد مهار رایکالهای آزاد و IC50 اندازه گیری شد. چای سفید و سبز نسبت به چای سیاه میزان فنل کل و تانن بیشتری داشت. میزان فلاونوئید و فلاونول (۴/۳۸ و ۳۵/۲۹ میلی گرم بر گرم)، کاتچین و اپی گالوکاتچین (۸۱/۹۶ و ۴۱/۶۵ میلی گرم بر گرم) در چای سفید نسبت به دو نوع چای دیگر بیشتر بود. چای سیاه با ۲۵/۵ میلی‌گرم بر گرم نسبت دو نوع چای دیگر کافئین بالاتری داشت. تئا فلاوین، تئاروبیجین و تئا بروونین فقط در چای سیاه یافت شدند که نشان دهنده تغییر در ترکیبات فنلی در اثر تخمیر چای است. چای سبز دارای کمترین میزان (۱۳/۳۹ میکروگرم بر گرم) ویتامین C و بیشترین مقدار (۳۳/۱۸ میکروگرم بر گرم) ویتامین E بود. چای سفید و سبز توانستند به ترتیب ۳۶/۸۹ درصد و ۵۶/۸۷ درصد رادیکالهای آزاد را مهار کنند. میزان ترکیبات فعال زیستی موجود در سه نوع چای متفاوت بوده و با مراحل فرآوری آن ارتباط داشت. با این حال هر سه فرم چای دارای ترکیباتی هستند که دارای خاصیت آنتی اکسیدانی بالایی می‌باشند تفاصيل المقالة