تفاصيل المقالة

اسهال در گوساله‌های تازه متولد شده اغلب با اسیدوز متابولیک همراه است که عمده‌ترین عامل ایجاد کنندة نشانه‌های مربوط به سندرم اسهال نظیر بی‌حالی، زمین‌گیری، کاهش قدرت مکش و... می‌باشد. جهت آگاهی از میزان اسید لاکتیک خون در گوساله‌های اسهالی از 100 رأس گوسالة مبتلا به اسهال و 20 رأس گوساله سالم به‌عنوان گروه شاهد که به کلینیک مراجعه کرده بودند، نمونه‌گیری به‌عمل آمد. در این ارتباط تعداد 120 نمونه خونی از ورید وداجی توسط لوله ونوجکت اخذ گردید و سرم آن‌ها با استفاده از سانتریفیوژ جدا شده و در میکروتیوب‌ها در دمای 20-درجة سانتی‌گراد تا انجام آزمایشات، فریز شدند و سپس با استفاده از روش آنزیمی میزان اسید لاکتیک سرم اندازه‌گیری شد. در این مطالعه میانگین اسید لاکتیک در گوساله‌های اسهالی ‌ mmol/lit 02/0 ± 72/4 و در گوساله‌های سالم mmol/lit 05/0 ± 2/1به‌دست آمد. همچنین مقادیر پتاسیم در گوساله‌های سالم و اسهالی به‌ترتیب mmol/lit 03/0±20/4 وmmol/lit 01/0±70/6 به‌دست آمد. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که ارتباط معنی‌داری بین اسهال و میزان اسید لاکتیک و مقدار پتاسیم سرم وجود داشته (01/0 p<) و در گوساله‌های اسهالی میزان اسید لاکتیک و پتاسیم سرمی افزایش یافته که مسبب علائمی چون کاهش تعداد ضربان قلب، تنفس و دمای بدن حیوان می‌باشد. تفاصيل المقالة

این مطالعه روی 20 رأس گاو مبتلا به تیلریوز و 12 رأس گاو سالم به‌منظور ارزیابی عملکرد بالینی شکمبه و وضعیت اکوسیستم شکمبه انجام شد. رخداد تب در گاوهای مبتلا به تیلریوز به‌طور معنی‌داری بیشتر از گاوهای گروه سالم بود (05/0p<). حرکات شکمبه و قوام آن در ملامسه در گاوهای گروه بیمار کاهش داشت ولی این کاهش معنی‌دار نبود. قوام محتویات شکمبه به‌طور معنی‌داری نسبت به گاوهای گروه سالم تغییر پیدا کرده بود (05/0p<)، ولی تغییر در بو و رنگ محتویات شکمبه معنی‌دار نبود. میانگین pH شکمبه در گاوهای گروه بیمار به‌طور غیرمعنی‌داری بیشتر از گاوهای گروه سالم بود. میانگین زمان ترسیب و زمان تست احیاء متیلن‌بلو توسط محتویات شکمبه بیشتر از گاوهای گروه سالم بود. اسیدیته تام محتویات شکمبه در گاوهای گروه مبالا به تیلریوز کاهش معنی‌داری را نشان می‌داد (05/0p<). تعداد تک‌یاخته‌ها و نسبت تک‌ یاخته‌های زنده به مرده و مورفولوژی باکتری‌های شکمبه در گاوهای مبتلا به تیلریوز نسبت به گاوهای گروه سالم تغییر قابل توجهی نداشت. نتیجه نهایی این‌که در بیماری تیلریوز عملکرد بالینی شکمبه و وضعیت عملکرد اکوسیستم شکمبه تحت تأثیر قرار گرفته و باید در درمان تیلریوز به این موارد توجه کرد. تفاصيل المقالة

شناخت هر چه بیشتر بیماری‌های متابولیک و جلوگیری از هر گونه کاهش تولید در دامپروری مفید می‌باشد. یکی از مهم‌ترین بیماری‌های متابولیک، مشکلات مربوط به کمبود کلسیم و فسفر در دام‌ها به‌خصوص دام‌های پرتولید می‌باشد که از عوارض آن می‌توان به بیماری‌های استئومالاسی، ریکتز، تب شیر و هموگلوبینوری پس از زایمان و اختلالات تولید مثلی اشاره نمود. این مطالعه در گاوهای شیری دورگ غیر آبستن صورت پذیرفت. در این بررسی، در اواسط هر فصل، طی مراجعات روزانه به کشتارگاه، خونگیری توسط لوله‌های ونوجکت انجام و پس از انتقال به آزمایشگاه و تهیه سرم، مقادیر Ca، P و ALP سرم‌ها به روش اسپکتروفتومتری اندازه‌گیری گردید. در هر فصل 100 نمونه و کلاً 400 نمونه مورد مطالعه گرفت. میانگین سرمی Ca، P و ALP در فصل بهار به‌ترتیب mg/dl 02/0± 83/8، mg/dl 07/0± 88/3، Iu/lit 8/0 ± 4/163، در فصل تابستان به‌ترتیب mg/dl 03/0±05/9، mg/dl 01/0± 19/4 ،Iu/lit 2/1 ± 7/240، درفصل پائیز به‌ترتیب mg/dl 07/0±03/9، mg/dl 02/0± 33/5 ، Iu/lit 3/2± 06/185 و در فصل زمستان به‌ترتیب mg/dl 09/0± 33/9، mg/dl 08/0± 74/5، Iu/lit 4/7 ± 03/230 به‌دست آمد. با توجه به مقادیر نرمال کلسیم، فسفر و آلکالین فسفاتاز در گاو، در فصل بهار 3/6% موارد کمبود کلسیم و در 83% موارد کمبود فسفر، در فصل تابستان در 80% موارد کمبود تحت بالینی فسفر و در فصل پائیز در 3/7% موارد کمبود Ca و در فصل زمستان در 45/9% موارد کمبود Ca و در 36/7% موارد افزایش ALP مشاهده گردید. به‌ نظر می‌رسد کاهش معنی‌دار میزان Ca و P در فصل بهار و میزان P در فصل تابستان (01/0p<) ، می‌تواند به‌دلیل استفاده از علوفه سبز با کاروتن بالا باشد که در میزان جذب ویتامین D تداخل می‌کند و کاهش میزان Ca در فصول پائیز و زمستان می‌تواند به‌دلیل هوای سرد و استفاده از غذای دستی و عدم نورگیری کافی باشد. افزایش میزان ALP با کمبود Ca نیز در فصل زمستان همخوانی دارد. همچنین در این مطالعه کاهش مقادیر سرمی کلسیم و فسفر در سنین 5-4 سال نسبت به سایر سنین معنی‌دار بود (01/0p<) که می‌تواند به‌دلیل افزایش تولید در این محدودة زمانی باشد. تفاصيل المقالة

تورم ضربه‌ای نگاری و صفاق یکی از مهم‌ترین بیماری‌های دستگاه گوارش گاو می‌باشد که در صورت تشخیص در مراحل اولیه و قبل از ایجاد چسبندگی‌های شدید، می‌توان اقدامات درمانی مؤثرتری در مورد آن انجام داد که در این صورت پیشگویی خوبی برای بیماری متصور خواهد بود. در راستای تشخیص صحیح و به موقع این بیماری، ارزیابی پروتئین‌های فاز حادّ مبتلایان صورت گرفت. به همین منظور از تعداد 25 رأس گاو هلشتاین که در معاینه وجود بیماری در آن‌ها به طور بالینی تشخیص و با لاپاراتومی تأیید شده بود، نمونه خون از ورید وداج اخذ و سرم آن‌ها جدا گردید. به‌عنوان گروه کنترل از 20 رأس گاو هلشتاین سالم نیز نمونه‌گیری انجام شد. بعد از آماده‌کردن نمونه‌های سرم پروتئین تام، هاپتوگلوبین، سرم آمیلوئید A و سرولوپلاسمین در مورد هر دو گروه اندازه‌گیری شد. سنجش پروتئین تام به روش بیوره، هاپتوگلوبین و سرم آمیلوئید A به روش الایزا و سرولوپلاسمین به روش سنجش فعالیت اکسیدازی انجام شد. بررسی آماری دو گروه اختلاف معنی‌دار را در مقدار پروتئین تام، هاپتوگلوبین و سرم آمیلوئید A نشان داد (05/0p<). ولی مقدار سرولوپلاسمین سرم در دو گروه تفاوت واضح نداشت. این تحقیق نشان داد که مقادیر هاپتوگلوبین و سرم آمیلوئید A در بیماری تورم ضربه‌ای صفاق و نگاری گاو افزایش می‌یابد. تفاصيل المقالة

در این بررسی، در هر فصل از 100 رأس گاو شیری دو رگ هلشتاین ماده (در مجموع از 400 رأس گاو) در منطقه تبریز خونگیری به‌عمل آمد. خونگیری از ورید وداجی توسط لوله‌های ونوجکت‌ انجام گرفت. متعاقباً سرم نمونه‌ها جدا شده و مقادیر سرمی سدیم و پتاسیم توسط دستگاه شعله سنجی اندازه‌گیری شدند. داده‌های به‌دست آمده با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS ویرایش 13 مورد آنالیز آماری قرار گرفته و برای مقایسه میانگین مقادیر سرمی پتاسیم و سدیم بین فصول از آزمون آماری ANOVA استفاده گردید. از بین موارد اندازه‌گیری شده میانگین عیار سرمی پتاسیم mmol/lit 86/08/5 و میانگین عیار سرمی سدیم mmol/lit 3/77/146 به‌دست آمد. حداقل و حداکثر مقادیر سرمی پتاسیم به‌ترتیب mmol/lit 3 و mmol/lit 7 و در خصوص مقادیر سرمی سدیم به‌ترتیب mmol/lit 125 و mmol/lit 167، گزارش گردید. بین میانگین عیار سرمی پتاسیم تمام فصول، تفاوت معنی‌داری وجود نداشت. همچنین بین میانگین سرمی سدیم فصل بهار و پاییز تفاوت معنی‌داری مشاهده نگردید. فقط بین میانگین سرمی سدیم گروه تابستان و زمستان بر اساس آزمون آماری تعقیبی Tukey تفاوت معنی‌داری وجود داشت (01/0 p<) به‌طوری‌که میانگین سدیم در فصل زمستان نسبت به فصل تابستان بیشتر بود. تفاصيل المقالة

کادمیوم از جمله فلزاتی می‌باشد که به طور وسیع در محیط پراکنده است. منبع اصلی این فلز ترکیبات صنعتی و کودهای فسفاته می‌باشد. این فلز توسط گیاهان جذب شده و در بافت هایی مانند کبد و کلیه تجمع یافته و باعث بروز کم خونی، افزایش فشار خون، تخریب بافت بیضه و عوارض استخوانی می‌شود. با توجه به عوارض متعدد وجود کادمیوم، لازم است در مناطق مختلف مطالعه‌ای در ارتباط با میزان آلودگی شیر تولیدی گاوها به این فلز صورت گیرد تا در صورتی که میزان آن از حد مجاز بالاتر باشد، تدابیر لازم نسبت به کاهش آلودگی شیر به این فلز، اتخاذ گردد. برای انجام این مطالعه، به اخذ نمونه شیر از منطقه شمال، جنوب، شرق و غرب گاوداری‌های صنعتی و سنتی شهرستان تبریز به تعداد مجموعاً 400 نمونه پس از بررسی میزان تولید شیر، اقدام گردید. سپس نمونه‌ها در 21- درجه سلسیوس منجمد گشته و در پایان نمونه‌برداری به اندازه‌گیری مقادیر کادمیوم در نمونه شیر به روش اسپکتروفوتومتری جذب اتمی شعله، اقدام گردید. مقادیر میانگین کادمیوم به ترتیب در منطقه غرب ppm 0005/0±006/0، در منطقه جنوب ppm 0005/0±004/0، در منطقه شمال ppm0004/0± 0059/0 و در منطقه شرق تبریز ppm 0002/0± 0037/0 تعیین گردید. مقایسه آماری میانگین مقادیر کادمیوم شیر در مناطق چهارگانه بررسی شده، نشان‌دهندة وجود اختلاف معنی‌داری بود (05/0p<). همچنین در این مطالعه ارتباط آماری معنی‌داری مابین میانگین مقادیر کادمیوم و میزان تولید روزانه شیر مشاهده نگردید. با توجه به اینکه میزان مجاز کادمیوم در شیر خام طبق کدکس 2000 (کمیته بررسی افزودنی‌های مواد غذائی در ژنو) ppm01/0 می‌باشد، لذا نتیجه گیری می گردد که مقادیر کادمیوم شیر در چهار منطقه مورد بررسی پایین‌تر از حد مجاز می‌باشد. تفاصيل المقالة

کبد چرب یکی از اختلالات عمدة متابولیکی است که در اوایل شیردهی، تقریباً نیمی از گاوهای شیری چند شکم‌زا را به‌صورت خفیف و یا فوق‌العاده شدید درگیر می‌نماید. هدف از مطالعه کنونی مقایسه میزان تری‌گلیسیرید کبد با میزان توتال بیلی‌روبین و گلوکز سرم می‌باشد. برای این منظور 203 نمونه خونی و نمونة کبدی از گاوهای بومی دو رگ بلافاصله بعد از کشتار اخذ شد. گاوهای نمونه‌گیری شده در 4 گروه بر اساس وضعیت آبستنی قرار داشتند، 8-1 ماهه آبستن، 9-8 ماهه آبستن، کمتر از یک‌ماه از زایمان آن گذشته و بیشتر از یک‌ماه از زایمان آن‌ها گذشته. درصد تری ‌آسیل گلیسرول در نمونه‌های کبدی و مقادیر توتال بیلی‌روبین و گلوکز در خون اندازه‌گیری شدند. تمام نمونه‌های کبدی اخذ شده در این مطالعه درصدی از انفیلتراسیون چربی در کبد را نشان می‌دادند. تجمع چربی در کبد گاوهای تازه‌زا به‌طور معنی‌داری (001/0p<)، در مقایسه با سایر گروه‌ها بیشتر بود که یک‌ماه بعد از زایمان، به حالت قبل از زایمان بازگشت. همچنین در این مطالعه بین مقادیر توتال بیلی‌روبین سرمی در نمونه‌های کبدی با درصد چربی متفاوت، اختلاف معنی‌داری وجود داشت ( 001/0p<). در این مطالعه بین مقادیر سرمی گلوکز در تقسیم‌بندی نمونه‌ها بر اساس وضعیت رحمی اختلاف معنی‌داری وجود داشت (05/0p<). در این تحقیق از مجموع 203 نمونة اخذ شده، تعداد یک درصد به عنوان کبد سالم، 3/44 درصد به عنوان کبد چرب خفیف، 2/51 درصد کبد چرب متوسط و 4/3 درصد، کبد چرب شدید در نظر گرفته شدند. نتایج همچنین نشان داد که در بین گاوهای مورد مطالعه، کبد چرب به‌ویژه در ماه اول بعد از زایمان رایج می‌باشد. تفاصيل المقالة

در این مطالعه به لحاظ اهمیت پنومونی باکتریایی در بین گاوهای منطقه تبریز به مطالعه عوامل باکتریایی دخیل در ایجاد پنومونی در ریه‌‌های گاوان کشتار شده در کشتارگاه تبریز پرداخته شد. بدین منظور، در هر فصل به کشتارگاه تبریز مراجعت نموده و از 50 ریه سالم و 50 ریه ناسالم نمونه‌برداری انجام ‌پذیرفت. در آزمایشگاه میکروب‌شناسی کشت و بررسی کلنی‌های تشکیل شده انجام شد و با استفاده از محیط‌های کشت افتراقی، خانواده و گونه‌های باکتریایی تشخیص داده شدند. باکتری‌های جدا شده از تمامی ریه‌های پنومونیک طی چهار فصل شامل استرپتوکوکوس پنومونیه 20 مورد، اشریشیا ‌کولای 23 مورد، استافیلوکوکوس اورئوس 18 مورد و استافیلوکوکوس اپیدرمیس 1 مورد، کورینه باکتریوم پیوژن 9 مورد، سودوموناس آئروژنوزا 11 مورد، پاستورلا همولیتیکا 48 مورد، اریزیپلوتریکس اینسیدیوزا 8 مورد، رودوکوکوس اکوئی 23 مورد، نوکاردیا فارسینیکا 4 مورد، موراکسیلا بوویس 2 مورد، بردتلا برونشی سپتیکا 1 مورد، بروسلا بوویس 2 مورد و هموفیلوس آنفلوانزا 2 مورد ‌بودند. در 4 مورد از ریه‌های ضایعه‌دار فصل پائیز، پاستورلا همولیتیکا همراه با بردتلا برونشی سپتیکا و از 3 مورد ریه‌های ضایعه‌دار فصل پائیز بروسلا بوویس همراه با هموفیلوس آنفلوانزا و در 3 مورد از ریه‌های ضایعه‌دار فصل ‌زمستان پاستورلا همولیتیکا همراه با بردتلا برونشی سپتیکا جدا شدند. باکتری‌های جدا شده از کل ریه‌های سالم بررسی شده‌ شامل استافیلوکوکوس اپیدرمیس 3 مورد، پاستورلا مولتوسیدا 2 مورد، اشریشیا ‌کولای 6 مورد و نوکاردیا فارسینیکا 1 مورد می‌باشند که 2 مورد در فصل بهار، 4 مورد در فصل تابستان، 4 مورد در فصل پائیز و 2 مورد در فصل زمستان از کل 200 نمونه ریه‌ی سالم بررسی شده را شامل می‌شوند. در این مطالعه از کشت اولیه ریه‌های ضایعه‌دار و سالم در شرایط بی هوازی و کشت مایکوپلاسمایی، میکروبی جدا نشد. تفاصيل المقالة

انفارکتوس میوکارد که خصوصیات مکانیکی، الکتریکی، ساختاری و بیوشیمیایی سیستم قلب را تحت تاثیر قرار می دهد، یکی از دلایل مرگ و میر در کشورهای توسعه یافته به شمار می رود. هدف این مطالعه ارزیابی اثرات محافظتی رزوراترول در برابر انفارکتوس حاد میوکارد ایجاد شده توسط ایزوپروترنول در موش صحرایی می باشد. بدین منظور، تعداد 40 سر موش صحرایی نر ویستار به طور تصادفی به چهار گروه برابر شامل: 1-گروه شاهد، 2- تیمار با رزوراترول، 3- تیمار با ایزوپروترنول و 4- تیمار با ایزوپروترنول به‌علاوه رزوراترول تقسیم شدند. ایزوپروترنول (mg/kg85) در دو روز متوالی به فاصله 24 ساعت به طور زیرجلدی و رزوراترول (mg/kg 20) به طور داخل صفاقی به ‌مدت 30 روز متوالی تزریق شد. در پایان، نمونه خون جهت اندازه گیری بیومارکرهای قلب شامل کراتین کیناز-MBو لاکتات دهیدروژناز اخذ شد. سپس همه موش ها جهت آسیب شناسی بافتی و تعیین وضعیت آنتی اکسیدانی عضله قلب، با سنجش میزان مالون دی آلدئید و فعالیت آنزیم های سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز و گلوتاتیون پراکسیداز آسان کُشی شدند. در مشاهدات ریزبینی، عضله قلب گروه تیمار با ایزوپروترنول دچار تغییرات شدید دژنراتیو و نکروز شده بود، در حالی که رزوراترول آسیب نکروتیک قلب را کاهش داد. مقادیر سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز و گلوتاتیون پراکسیداز قلب در گروه تیمار با ایزوپروترنول به طور معنی داری (01/0>p) کاهش یافت ولی در گروه تیمار با رزوراترول به علاوه ایزوپروترنول به طور معنی داری (05/0>p) افزایش یافت. رزوراترول مقدار مالون دی آلدئید را که در اثر تیمار با ایزوپروترنول افزایش یافته بود، به طور معنی داری (05/0>p) کاهش داد. نتایج نشان داد رزوراترول با خواص آنتی اکسیدانی خود قلب موش های صحرایی را از آسیب ایسکمیک ناشی از ایزوپروترنول محافظت می کند. تفاصيل المقالة

چکیده این مطالعه روی 40 رأس گوساله با سن زیر یکماه انجام گرفت که 30 رأس گوساله مبتلا به اسهال در 3 گروه 10 رأسی بیمار و 10 رأس گوساله سالم در گروه شاهد قرار گرفتند. در گروه شاهد هیچ درمان یا تزریقی انجام نگرفت. در گروه بیمار اول تنها درمان آنتی بیوتیکی اسهال بدون مایع درمانی انجام گرفت. در گروه بیمار دوم علاوه بر درمان آنتی بیوتیکی اسهال، محلول نمکی هیپرتونیک (5/7%) به میزان ml/kg 5 به صورت تزریق آهسته وریدی همراه با ORS خوراکی و در گروه بیمار سوم علاوه بر درمان آنتی بیوتیکی، محلول نمکی ایزوتونیک (9/0%)، به میزان (وزن بدن × درصد دهیدراتاسیون) به صورت تزریق وریدی با ORS خوراکی استفاده شد. در تمامی گروه ها در زمان صفر و زمان های 1، 2، 8 و 24 ساعت پس از درمان، معاینه بالینی و خون‌گیری به عمل آمد. در زمان صفر، اسهال در گوساله‌های مبتلا منجر به نشانه‌های آزمایشگاهی و بالینی مثل تب، دهیدراتاسیون، تاکیکاردی، اولیگوپنه، افزایش درصد هماتوکریت خون، هیپرناترمی، هیپرکلرمی، هیپرکالمی، هیپرفسفاتمی، هیپرکلسمی، افزایش کراتینین و افزایش BUN سرم گردیده بود. با انجام درمان تب برطرف و دهیدراتاسیون اصلاح گردید که در گوساله‌هایی که محلول هیپرتونیک نمکی دریافت کرده بودند این اصلاح سریع تر انجام گرفت. تنظیم میزان سدیم، پتاسیم، کلر، فسفر و کلسیم سرم در گوساله‌های که با محلول هیپرتونیک مایع درمانی شدند زودتر اتفاق افتاد. در گوساله‌هایی که محلول نمکی دریافت نمودند، مایع درمانی با محلول های نمکی از افزایش سطح سرمی کراتینین و BUN جلوگیری کرد. نتیجه نهایی این که استفاده از محلول های هیپرتونیک نمکی زودتر، مناسب‌تر و با اطمینان بیشتری باعث بهبود بالینی و اصلاح تغییرات الکترولیتی و متابولیتی سرم در گوساله‌های مبتلا به اسهال می‌شود. تفاصيل المقالة

به علت متابولیسم پیچیده روی در بدن، انگیزة فراوان جهت مطالعه این عنصر وجود دارد. هیچ مرحله‌ای از تکوین و رشد نیست که به روی نیازمند نباشد. کمبود روی عوارض بسیاری از جمله اختلالات باروری و تولید مثلی، ضعف سیستم ایمنی، وقوع عفونت های ثانویه و ... را ایجاد می‌نماید. در این مطالعه در هر یک از فصول سال، به خون گیری از ورید وداج توسط لولة ونوجکت از 200 رأس (مجموعاً 800 رأس) گوسفندان به ظاهر سالم منطقه میاندوآب بعد از تعیین سن و جنس، اقدام گردید. بر اساس آزمون آنالیز واریانس یک طرفه اختلاف معنی‌داری از لحاظ عیار سرمی روی و آلکالین فسفاتاز ما بین فصول وجود داشت (01/0p<) که حاکی از کاهش شدید عیار سرمی روی و افزایش مقادیر سرمی آلکالین فسفاتاز در فصل زمستان بود که می‌تواند به دلیل استفاده از علوفه‌های خشک و توأم با گرد و خاک به صورت دستی در این فصل باشد. همچنین در این مطالعه اختلاف معنی‌داری در مقادیر سرمی روی و آلکالین فسفاتاز ما بین سنین وجود داشت (01/0p<). در این مطالعه بر اساس آزمون t-Test اختلاف معنی‌داری از لحاظ مقادیر روی و آلکالین فسفاتاز ما بین دو جنس نر و ماده وجود داشت (01/0p<) تفاصيل المقالة

چکیده کم خونی عفونی اسب یک بیماری ویروسی با عامل لنتی ویروس در تک سمیان است که منجر به تب، کم خونی همولیتیک، زردی، افسردگی و کاهش وزن مزمن می‌شود. این مطالعه به منظور ارزیابی میزان آلودگی سرمی به این ویروس در اسب‌های منطقه تبریز انجام گرفت. از 287 رأس اسب (200 رأس نریان و 87 رأس مادیان) نمونه سرمی اخذ شد و پس از سانتریفوژ سرم جدا گردید. جهت جستجوی آنتی بادی‌های سرمی بر علیه این ویروس از روش ELISA و کیت IDEXX استفاده شد. میانگین میزان تراکم نوری (OD) در این نمونه‌ها 016/0± 372/0 بود که کمترین آن 273/0 و بالاترین آن 511/0 بود و بر اساس تفسیر نتایج هیچ موردی مثبتی وجود نداشت. میانگین OD در اسب‌های نر 014/0± 381/0 و در اسب‌های ماده 010/0 ± 387/0 بود که اختلاف آماری معنی‌داری در بین دو گروه وجود نداشت (356/0p=). اسب‌های تحت بررسی در 4 گروه سنی 3-1 (54 رأس)، 6-3 سال (125 رأس)، 9-6 سال (70 راس) و بالای 9 سال (38 رأس) تقسیم شدند که میانگین OD ثبت شده در این نمونه ها به ترتیب 011/0 ± 373/0، 012/0 ± 381/0، 009/0 ± 383/0 و 017/0 ± 388/0 بود. نتیجه نهایی اینکه بر اساس تست الایزا آلودگی سرمی به ویروس کم خونی عفونی اسب در اسب‌های تحت بررسی سطح منطقه تبریز وجود نداشت. تفاصيل المقالة

کبد چرب یکی از اختلالات عمدة متابولیکی است که در اوایل شیردهی تقریباً نیمی از گاوهای شیری چند شکم‌زا را به صورت خفیف و یا فوق‌العاده شدید درگیر می‌نماید. هدف از مطالعه کنونی بررسی فراوانی سندرم کبد چرب با ارزیابی مقادیر سرمی NEFA، TB، Gluc در گاوهای شیری منطقه تبریز می‌باشد. گاوهای شیری نمونه‌گیری شده در چهار گروه بر اساس وضعیت آبستنی شامل 8-1 ماهه آبستن، 9-8 ماهه آبستن، کمتر از یک ماه از زایمان آنها گذشته و بیشتر از یک ماه از زایمان آنها گذشته تقسیم شدند. مقادیر سرمی NEFA، توتال بیلی‌روبین و گلوکز در خون به روش اسپکتروفوتومتری اندازه‌گیری شدند. در این مطالعه مقادیر سرمی NEFA، ما بین گروه‌های تقسیم‌بندی شده در سطح اطمینان 99% اختلاف معنی‌داری داشته و مقدار آن در گاوهای تازه‌زا (Eq/lµ6/123 ± 58/1125) بیشتر از سایر گروه ها بود (001/0p<)، همچنین در این مطالعه بین مقادیر توتال بیلی‌روبین و گلوکز سرمی در نمونه‌های سرمی گروه‌بندی‌های‌ انجام شده اختلاف معنی‌داری وجود داشت و مقادیر سرمی گلوکز و بیلی‌روبین توتال در گروه گاوهای تازه ‌زایمان کرده به ترتیب کاهش و افزایش معنی‌داری را نسبت به سایر گروه ها نشان داد (001/0p<). همچنین نتایج این مطالعه نشان داد که با افزایش مقادیر سرمی NEFA در چهار گروه مورد مطالعه مقادیر سرمی توتال بیلی‌روبین افزایش و مقادیر سرمی گلوکز کاهش می‌یابد(001/0p<) و وقوع فراوانی سندرم کبد چرب در گاوهای تازه‌زا بیشتر است. ارتباط معنی‌داری ما بین مقادیر سرمی NEFA و سن دام های مورد مطالعه وجود نداشت. تفاصيل المقالة

این مطالعه به منظور ارزیابی نقش مصرف مکمل سلنیم در تلیسه‌های آبستن در اواخر آبستنی بر روی سطح سرمی سلنیم و گلوتاتیون پراکسیداز در خود تلیسه‌ها و گوساله‌های متولد شده از آنها انجام گرفت. 16 رأس تلیسه آبستن سنگین انتخاب و در 2 گروه 8 رأسی شاهد و تیمار قرار گرفتند سعی شد که شرایط محیطی، مدیریتی و تغذیه‌ای هر 2 گروه یکسان باشد. در گروه تیمار روزانه مکمل سلنیم‌دار (سلنیت سدیم) به میزان mg 1 به مدت 30 روز استفاده شد (1mg به ازای هر گاو). در روز صفر (قبل از مصرف مکمل) و در زمان زایمان از تلیسه‌های هر 2 گروه از ورید وداج خون گیری شد همچنین از گوساله‌های هر 2 گروه در زمان تولد و 48 ساعت بعد از تولد خون گیری شد و پس از جداسازی سرم مقادیر سرمی سلنیم با روش جذب اتمی و گلوتاتیون پراکسیداز سرم با استفاده از کیت بیوشیمیائی اندازه‌گیری شد. در تلیسه‌ها سطح سرمی سلنیم و گلوتاتیون پراکسیداز در گروه تیمار افزایش معنی‌داری را نشان داد که به ترتیب (008/0p= و 003/0p=) در گوساله‌ها نیز در زمان تولد افزایش سلنیم سرم در گروه تیمار در مقایسه با گروه شاهد معنی‌دار بود (042/0p=) ولی گلوتاتیون پراکسیداز سرم افزایش نشان داد که معنی‌دار نبود (076/0p=). در زمان 48 ساعت بعد از تولد در گوساله‌های گروه تیمار سطح سرمی سلنیم و گلوتاتیون پراکسیداز افزایش نشان داد ولی هیچ کدام معنی‌دار نبودند. به ترتیب (052/0p= و 088/0p=). نتیجه نهایی اینکه مصرف مکمل سلنیم در اواخر آبستنی باعث بالا رفتن سلنیم و گلوتاتیون پراکسیداز سرم در تلیسه‌ها و گوساله‌های متولد شده از آنها می‌شود و می‌تواند به عنوان آنتی‌اکسیدان در این دام ها مفید واقع شود و پیشنهاد می‌شود در اواخر آبستنی مصرف این مکمل در جیره غذایی گاو در نظر گرفته شود. تفاصيل المقالة