این پژوهش مفهومِ اثر گزارشگری تعهد مدیریت ارشد بر عملکرد زیست ‌محیطی را با نقش میانجی گزارشگری حسابداری مدیریت زيست‌ محيطی و نقش تعدیلگر مدیریت ریسک با هم ادغام می‌کند. پس از اعمال محدویت‌ها، تعداد 67 شرکت از بین شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران انتخاب شدند. داده‌های مربوط به متغیرهای تحقیق در بازه زمانی 1391 تا 1400 جمع‌آوری شدند؛ و روابط بین متغیرها و فرضیه‌های پژوهش، بر اساس مدل‌های رگرسیونی (روش حداقل مربعات تعمیم‌یافته و لجستیک) مورد آزمون قرار گرفت. نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که بین تعهد مدیریت ارشد و حسابداری مدیریت زیست محیطی و همچنین بین تعهد مدیریت ارشد و عملکرد زیست محیطی شرکت رابطۀ مثبت و معناداری وجود دارد. حسابداری مدیریت زیست محیطی نقش میانجی‌گری جزئی در رابطه بین تعهد مدیریت ارشد و عملکرد زیست محیطی ایفا می‌کند. مدیریت ریسک شرکت به عنوان یک متغیر تعدیل‌گرِ خالص موجب تقویت رابطه بین تعهد مدیریت ارشد و عملکرد زیست محیطی می‌گردد. بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که تعهدات فردی مدیران به محیط‌زیست به طور مستقیم با اقدامات زیست محیطی آنها در ارتباط است؛ و همچنین اطلاعات حسابداری مدیریت زيست محيطی به مدیران در تدوین شاخص‌های عملکرد محیطی کمک می‌کند؛ و با افزایش مدیریت ریسک در شرکت، مدیران ارشد متعهد به مسائل محیط‌زیستی قادر خواهند بود عملکرد زیست محیطی شرکت را بهبود بخشند. تفاصيل المقالة