بنا بر اصول توسعه پایدار انسانی تأمین نیازهای اولیه و اساسی شهروندان یک جامعه امری مهم و الزامی می‌باشد. یکی از مهم‌ترین این ضروریات نیاز به تأمین مسکن برای اقشار مختلف می‌باشد. اﻣﺮوزه مسکن ﻳﻜﻲ از ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺣﺎد کشورهای درحال‌توسعه اﺳﺖ، بطوری‌که مهاجرت‌های داﺧﻠﻲ، ﻣﺸﻜﻼت ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻋﺮﺿﻪ‌ی زﻣﻴﻦ، ﻓﻘﺪان منابع کافی، ﺿﻌﻒ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ اﻗﺘﺼﺎدی، ﻧﺪاﺷﺘﻦ برنامه‌ریزی ﺟﺎﻣﻊ ﻣﺴﻜﻦ و ﺳﺎﻳﺮ نارسایی‌هایی ﻛﻪ در زیرساخت‌های اﻗﺘﺼﺎدی اﻳﻦ ﻛﺸﻮرها وﺟﻮد دارد، از ﻳﻜﺴﻮ و اﻓﺰاﻳﺶ ﺷﺘﺎﺑﺎن ﺟﻤﻌﻴﺖ ﺷﻬﺮﻧﺸﻴﻦ از ﺳﻮﻳﻲ دﻳﮕﺮ تأمین ﺳﺮﭘﻨﺎه در اﻳﻦگونه ﻛﺸﻮرﻫﺎ را ﺑﻪ ﺷﻜﻠﻲ ﻏﺎﻣﺾ و چندبعدی درآورده اﺳﺖ. در این میان مالکیت مسکن با توجه به اهمیتی که در بعد اجتماعی و روانی شهروندان دارد، امری مهم است. هدف از پژوهش حاضر ارزیابی وضعیت مالکیت مسکن در نواحی چهارگانه شهر سامان از توابع استان چهارمحال و بختیاری با رویکرد توسعه پایدار می‌باشد، این پژوهش به لحاظ هدف کاربردی و روش پژوهش توصیفی- تحلیلی است. جهت تحلیل پژوهش از مدل تصمیم گیری ویکور و برای وزن دهی به شاخص ها از مدل سلسله مراتبی AHP استفاده گردیده است. تفاصيل المقالة