مقدمه و هدف پژوهش: به دنبال رشد فزاینده جمعیت شهری و مهاجرت‌های روستایی در دهه‌های اخیر در ایران چهره مسکن و کیفیت سکونت تغییر یافت. توسعه این پدیده بدون برنامه ریزی صحیح و عدم توجه به مسائلی از جمله عوامل فرهنگی در فضای تعاملی سکونتگاهی منجر به بروز رفتارهایی از ساکنین می‌گردد که مخل و از بین برنده فرهنگ سکونتی است. که توجه صرف به مسائل کمی و نادیده انگاشتن کیفیت در فضاهای مسکونی موجب تشدید معضلاتی در این فضاها گشته و به تبع آن باعث ایجاد نارضایتی ساکنان از محیط‌های مسکونی خود شده است. هدف: پژوهش حاضر به ارزیابی و سنجش تاثیر نقش مولفه‌ها و عناصر فرهنگ در معماری مسکن سازمانی و احساس رضایتمندی ساکنان پرداخته است. در این پژوهش اقدام به تحلیل تأثیر مؤلفه‌های فرهنگ بر رضایتمندی در دو مجموعه مسکونی سازمانی نیروی انتظامی شهرستان اهواز شد. روش پژوهش: نوع پژوهش حاضر کاربردی است و روش تحقیق به صورت توصیفی از نوع همبستگی است، جهت جمع آوری اطلاعات مورد نیاز از روش میدانی (پرسشنامه) استفاده شده است. تعداد افراد انتخاب شده جهت حجم نمونه آماری بر اساس روش نمونه گیری تصادفی ساده و بر طبق فرمول تعیین حجم نمونه کوکران 285 ساکن در نظر گرفته شده است.که پس از جمع آوری داده‌ها، به منظور تحلیل آنها، اطلاعات با استفاده از روش و تکنیک‌های آماری و نرم افزار21 Spss مورد تجزیه و تحلیل آماری قرارگرفته است. یافته‌ها: بر این اساس نتایجی که در بخش کمی حاصل گردید، حاکی از رابطه معنا دار میان مؤلفه‌هایی مانند جنبه‌های فضایی، ایمنی وآرامش، جنبه‌های انسانی،هویت اجتماعی و فرهنگی جنبه‌های عملکردی در دو مجموعه مسکونی از نظر پاسخگویان حاصل گردید. Manuscript profile