فضاهای عمومی از عناصر اصلی در شکل دادن زندگی اجتماعی است. تعامل و ارتباط عوامل اجتماعی و کالبدی معیار سنجشی برای میزان مطلوبیت مکان های زیستی تلقی می شود. هدف این پژوهش به بررسی رابطه بین کیفیت فضای باز و تعاملات اجتماعی در طراحی مجتمع‌های مسکونی پرداخته است. این پژوهش به‌صورت برداشت میدانی و با استفاده از پیمایش اجرا گردیده است. ابزار سنجش پرسش‌نامه است. جامعه آماری شامل چهار مجتمع مسکونی در شهر شیراز و حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران 217 نفر برآورد شده است. تجزیه‌وتحلیل داده ها با استفاده از نرم افزارهای آماریSPSS و نرم افزار Minitab انجام شد. نتایج در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی نشان داده‌شده است. نتایج حاکی از آن است که نقش و قابلیت های مؤلفه‌ها کالبدی، اجتماعی و ادراکی در طراحی مجتمع های مسکونی تأثیرگذار است. همچنین کیفیت فضاهای باز در فراهم آوردن بستری مناسب برای برقراری ارتباط و تعاملات اجتماعی ساکنین است. Manuscript profile

مقدمه و هدف پژوهش: شناخت متغیرهای اقلیمی مؤثر بر آسایش حرارتی و مورفولوژی ایجاد شده در فضاهای باز مجتمع های مسکونی امکان ارائه راهکارهای مناسب جهت افزایش کیفیت محیط های باز را به وجود آورد. لذا هدف از این پژوهش شناخت بررسی هندسه فرمی و ساختار شکلی مجتمع های مسکونی بر میزان آسایش حرارتی فضاهای باز جهت افزایش کیفیت محیط و استفاده کاربران ایجاد شده است. روش شناسی: این پژوهش به لحاظ هدف تحقیق کاربردی است، از نظر روش شناسی روش تحقیق کمی است. چهار فرم از گونه های رایج مجتمع های مسکونی شهری در شهر شیراز با الگوی خطی، مجموعه ای منظم و نامنظم، مرکزی (محیطی) و ترکیبی(مختلط) انتخاب شده است و در سه حالت کوتاه مرتبه 3 طبقه، میان مرتبه 6 طبقه و بلند مرتبه 12 طبقه ، مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است. روش انجام پژوهش: با در نظر گرفتن فرم و جهت گیری ها در چهار الگوهای مختلف در وضع موجود شبیه سازی شده است و از طریق بررسی نتایج منتج از شبیه سازی با فرم های هندسی مختلف، به تحلیل داده ها و سنجش آنها با استفاده از نرم افزار ENVI-met پرداخته شده است سپس با استفاده از داده های اقلیمی در نرم افزار ریمن، دمای معادل فیزیولوژیکی به دست آمده است. یافته ها وبحث: یافته ها نشان داد که در حالت کوتاه مرتبه فرم بلوک های ترکیبی و مجموعه ای به علت سایه اندازی بیشتر از لحاظ آسایش حرارتی عملکرد بهتری دارند. درحالت میان مرتبه فرم محیطی به علت سرعت باد بیشتر و سایه اندازی و فرم خطی به علت سرعت باد بالاتر، شرایط مطلوب تری از نظر آسایش حرارتی و کمترین ساعات بحرانی را دارند. در فرم بلوک های ترکیبی و مجموعه ای در حالت میان مرتبه، افزایش ارتفاع سبب کاهش حرکت باد در سایر نقاط شده و کارایی این دو فرم کاهش می یابد. در حالت بلند مرتبه بلوک های محیطی و خطی به علت کشیدگی فرم دارای سرعت باد بالاتر و شرایط مطلوب تری در آسایش حرارتی است. نهایتا با توجه به تفاوت در مورفولوژی مجتمع های مسکونی در میزان آسایش حرارتی و بهره برداری محیط تاثیرگذار خواهد بود. Manuscript profile