بیماری نیوکاسل یکی از مسری‌ترین و کشنده‌ترین بیماری‌های ویروسی بوده که در گونه‌های زیادی از پرندگان، از جمله بلدرچین ژاپنی به صورت طبیعی و تجربی ایجاد عفونت و تلفات می‌کند.هدف از انجام این مطالعه، بررسی اثر عفونت تجربی با ویروس حاد بیماری نیوکاسل در بلدرچین ژاپنی واکسینه و غیرواکسینه بر عیار پادتن علیه این بیماری به وسیله آزمایش HI و همچنین وزن نسبی بورس فابرسیوس به بدن بود. تعداد 160 قطعه بلدرچین یک روزه در قالب 4 گروه شامل واکسینه چالش (1)، غیرواکسینه چالش (2)، واکسینه غیرچالش (3)، و غیرواکسینه غیرچالش (4) در شرایط یکسان پرورش یافتند. واکسیناسیون در سن 20 روزگی و چالش در سن 34 روزگی انجام گردید. نمونه‌گیری خون برای بررسی سرولوژی و همچنین وزن‌کشی بورس فابرسیوس پس از کالبدگشایی در مقاطع مختلف زمانی انجام شد.اولین تغییر سرمی پس از واکسن در گروه 3 و 21 روز بعد از واکسیناسیون مشاهده شد، اما اولین تغییر سرمی متعاقب چالش با ویروس، در گروه 1 و 2 و یک هفته بعد از چالش مشاهده شد، که این مقادیر در نمونه‌گیری‌های هفتگی بعدی در این سه گروه به طور معنی‌داری افزایش یافت. عیار پادتن در گروه 4 تا پایان آزمایش صفر بود. نسبت وزن بورس فابرسیوس به وزن بدن فقط در وزن‌کشی روز پنجم در گروه 2 به طور معنی‌داری با روزهای 9 و 14 پس از چالش همان گروه اختلاف داشت و نتایج حاصل از وزن‌کشی از سایر گروه‌ها در روز‌های مختلف، اختلاف معنی‌داری با هم نداشتند.نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد یک نوبت واکسیناسیون بلدرچین‌ها با سویه B1 واکسن ویروس بیماری نیوکاسل پیش از مواجهه با ویروس حاد، موجب تولید سریع‌تر و عیار بالاتری از پادتن، پس از مواجهه با ویروس حاد می‌شود که نشان از پاسخ بهتر سیستم ایمنی دارد. همچنین افزایش نسبت وزن بورس به وزن بدن در روز پنجم گروه 2 و سپس کاهش آن در روز نهم مشاهده شد. این تغییرات که می‌تواند به ترتیب به دلیل التهاب و سپس آتروفی این اندام لنفاوی باشد، در گروه 1 دیده نشد که نقش واکسیناسیون در پاسخ متعادل طی دوره‌ی بیماری را نشان می‌دهد. با توجه به نتایج مورد اشاره و همچنین وضعیت بیماری نیوکاسل در ایران، حداقل یک نوبت واکسیناسیون در دوره پرورش بلدرچین‌های گوشتی توصیه می‌گردد. Manuscript profile

بیماری بورس عفونی (گامبورو) یک بیماری مسری در ماکیان نابالغ می باشد که عامل آن ویروس بورس عفونی می باشد. این بیماری به سه فرم بالینی خیلی حاد، حاد کلاسیک و تحت درمانگاهی مشاهده می شود. در فرم خیلی حاد و حاد کلاسیک بیماری دارای علائم مشخص است اما در فرم تحت درمانگاهی علائم کلینیکی مشخصی مشاهده نمی شود. گرچه عفونت تحت درمانگاهی هیچ مرگ و میری ایجاد نمی کند، اما منجر به اختلال در وزن گیری گله، سرکوب سیستم ایمنی و عدم موفقیت در واکسیناسیون علیه دیگر بیماری ها می شود. هدف از انجام این مطالعه بررسی حضور ویروس بورس عفونی در گله های ماکیان گوشتی فاقد علائم درمانگاهی مشخص بیماری بود. بدین منظور از سی گله مرغ گوشتی در سن ده تا بیست روزگی 344 نمونه بورس، جهت شناسایی ژن VP2 ویروس بورس عفونی با تکنیک RT-PCR جمع آوری شد. در پایان دوره رشد نیز 420 نمونه سرم جهت بررسی حضور پادتن ضد ویروس بورس عفونی از گله های مورد مطالعه اخذ شد. ژن VP2 در چهار گله شناسایی شد و همچنین در (10%) 376 نمونه سرم تیتر بالای پادتن ضد ویروس بیماری بورس عفونی مشاهده شد. با توجه به عدم دریافت واکسن در این گله ها و همچنین عدم وجود علائم بالینی، به نظر می رسد سویه های تحت درمانگاهی ویروس در منطقه در حال گردش هستند. با توجه به اینکه در برخی از گله های سرم مثبت ویروس شناسایی نشد به نظر می رسد آلودگی در این گله ها در زمانی غیر از زمان نمونه گیری برای تست RT-PCR رخ داده است و بنابراین تست های سرولوژی از جمله الیزا می توانند ارزیابی دقیق تری از احتمال گردش ویروس در یک منطقه را داشته باشند. این نتایج می تواند اهمیت لزوم واکسیناسیون علیه این ویروس در منطقه را مشخص کند. Manuscript profile

آلودگی طیور با باکتری های جنس سالمونلا یکی از مسائل مهم در زمینه سلامت انسان و طیور محسوب می شود و ماکیان نقش مهمی در انتشار و شیوع سالمونلوز در انسان دارند. هدف این مطالعه جداسازی سالمونلا از مزارع و خوراک مرغ مادر گوشتی ایران می‌باشد. بدین منظور از 62 گله مرغ مادر گوشتی و خوراک آن ها در 21 استان کشور در محدوده زمانی یک ساله نمونه برداری صورت گرفت و با استفاده از روش کشت مرسوم شامل مراحل پیش غنی سازی، غنی سازی و کشت در محیط های اختصاصی و تفریقی، تعداد 18 جدایه سالمونلا تشخیص داده شد. جهت تأیید هویت سالمونلای تشخیص داده شده از روش واکنش زنجیره ای پلیمراز چندگانه استفاده شد و 12 جدایه سالمونلا تأیید گردید که 7 جدایه (33/58 درصد) مربوط به سالمونلا انتریتیدیس در استان های قزوین، مازندران و مرکزی، 3 جدایه (25 درصد) مربوط به سالمونلا اینفانتیس در استان های کردستان و جنوب خراسان و 2 جدایه (66/16 درصد) مربوط به سالمونلا تیفی موریوم در استان های فارس و لرستان مشخص گردید. تمامی نمونه‌های خوراک از نظر آلودگی به باکتری‌های جنس سالمونلا منفی بودند. نتایج این مطالعه نشان داد تعدادی از مزارع مرغ مادر ایران به باکتری سالمونلا آلوده می باشند و سالمونلای غالب در مزارع مرغ مادر گوشتی ایران به ترتیب سالمونلا انتریتیدیس، سالمونلا اینفانتیس و سالمونلا تایفی موریوم می‌باشد. Manuscript profile

سالمونلوزیس یکی از مهم ترین بیماری های مشترک انسان و حیوان است. استفاده از آنتی بیوتیک ها شیوه ای مهم برای کاهش میزان بروز و تلفات مرتبط با عفونت های سالمونلایی است، اما مصرف نادرست و بی‌رویه آن ها در مزارع طیور صنعتی ممکن است منجر به پیدایش مقاومت و در نتیجه ناکارآمدی داروهای ضدمیکروبی شود. هم چنین، انتقال سویه های مقاوم به آنتی بیوتیک ها به انسان از طریق زنجیره غذایی می تواند تهدیدی برای بهداشت عمومی باشد. هدف از این مطالعه تعیین گروه سرمی و الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی در سالمونلاهای جدا شده از 25 گله گوشتی در اهواز بود. تمامی جدایه ها با استفاده از آنتی سرم های تجارتی از نظر گروه سرمی و به روش انتشار دیسک (Kirby-Bauer) از نظر مقاومت دارویی نسبت به آنتی بیوتیک های رایج در صنعت مرغداری (انروفلوکساسین، فلورفنیکل، فسفومایسین، لینکوسپکتین، سولتریم و داکسی سایکلین) و انسانی (جنتامایسین، آموکسی کلاو، سیپروفلوکساسین، سفالکسین، سفوتاکسیم و سفتری آکسون) بررسی شدند. سالمونلاهای جدا شده در گروه های سرمی B (2 جدایه)، C (3 جدایه) و D (45 جدایه) قرار داشتند. از 50 جدایه سالمونلا، 24 جدایه (48 درصد) حداقل به یک نوع آنتی بیوتیک مقاوم بودند. همه جدایه ها به سولتریم، فسفومایسین، فلورفنیکل، سفالکسین و سفتری آکسون حساس بودند. بیش ترین و کم ترین میزان مقاومت به ترتیب در برابر لینکوسپکتین (36 درصد) و آموکسی کلاو (2 درصد) مشاهده شد. شیوع بالای مقاومت دارویی در میان سالمونلاهای جدا شده از ماکیان نشان می دهد که تجویز آنتی بیوتیک باید با احتیاط بیش تری صورت گیرد. Manuscript profile