پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین رهبری اخلاقی با عملکرد و خودکارآمدی شغلی معلمان دوره اول متوسطه منطقه 9 شهر تهران صورت گرفت. این پژوهش کاربردی از نوع توصیفی محسوب می‌شود که به‌روش پیمایشی اجرا گردید. جامعه آماری متشکل از 295 نفر معلمان دوره اول متوسطه منطقه 9 شهر تهران می‌باشد که 167 نفر به‌عنوان نمونه آماری به‌روش تصادفی ساده انتخاب ‌شدند. ابزار پژوهش شامل3 پرسشنامه استاندار رهبری اخلاقی،استاندارد عملکرد و خودکارآمدی شغلی می‌باشد. برای تجزیه‌ و تحلیل اطلاعات از آزمون‌ های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل واریانس چند متغیره (MANOVA) به‌وسیله نرم‌ افزار spss استفاده شد. نتایج تحقیق نشان دادند که بین رهبری اخلاقی با عملکرد شغلی و خودکارآمدی معلمان دوره اول متوسطه منطقه 9 شهر تهران، رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. بررسی مدل تأثیر رهبری اخلاقی سبک‌ های بر مدیریتی عملکرد شغلی و خودکارآمدی شغلی معلمان نیز نشان می‌دهد که 8/18 درصد از کل تغییرات عملکرد شغلی و 9/39 درصد تغییرات خودکارآمدی معلمان به‌ وسیله رهبری اخلاقی تبیین شدند؛ همچنین تأثیر رهبری اخلاقی بر خودکارآمدی معلمان بیش از عملکرد شغلی است. در بین مؤلفه‌ های رهبری اخلاقی، مؤلفه انصاف دارای بیشترین تأثیر و رابطه با بحث عملکرد شغلی و خودکارآمدی شغلی است. Manuscript profile

    این پژوهش بمنظور شناسایی تأثیر روش استاد- شاگردی مبتنی بر آموزش چندرسانه ای در مقدار انگیزش و پیشرفت تحصیلی، در درس تأسیسات حرارتی دانش آموزان، انجام شده است. روش پژوهش، روش شبه آزمایشی بود. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان سال سوم کاردانش، در ناحیه دو شهر همدان، به تعداد600 نفر بود که با روش نمونه گیری هدف‌دار،20 نفر از دانش آموزان سال سوم در درس تأسیسات حرارتی به عنوان نمونه انتخاب شدند. دانش آموزان به دو گروه گواه و آزمایش تقسیم بندی شدند. جهت گرد آوری داده ها از پرسشنامه استاندارد انگیزش تحصیلی هارتر با 33 پرسش و آزمون پیشرفت تحصیلی محقق ساخته، شامل دو بخش آزمون های عینی چهار پاسخی و آزمون های تشریحی استفاده شد. روایی آزمون‌های محقق ساخته، از راه روایی محتوا و پایایی آن برای پرسش های تستی با استفاده از آلفای کرونباخ و برای پرسش های تشریحی از پایایی مصححان استفاده شد. هم‌چنین، برای همتاسازی دانش آموزان و تشکیل گروههای آزمایش و گواه، از آزمون هوش کتل (فرمB) نیز در کنار پیش آزمون های انگیزش تحصیلی و پیشرفت تحصیلی، استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها، در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی (بررسی برابری واریانس های جامعه، بررسی نرمال بودن، بررسی وجود ارتباط خطی و آزمون تحلیل کواریانس، آزمون t وابسته) انجام گرفت. یافته های پژوهش نشان داد در متغیر انگیزش تحصیلی، در دو گروه آزمایش و گواه، تفاوتی معنادار وجود نداشت، ولی در متغیر پیشرفت تحصیلی در دو گروه آزمایش و گواه، تفاوتی معنادار مشاهده شد، لذا فرضیه تأثیر روش استاد- شاگردی مبتنی بر آموزش چندرسانه‌ای در میزان پیشرفت تحصیلی دانش آموزان تأیید شد. Manuscript profile