کشک یکی از محصولات تخمیری پرطرفدار در ایران می‌باشد، که به‌‌صورت داغ تولید و بسته‌بندی می‌گردد. به‌علت حساس بودن باکتری‌های پروبیوتیک به حرارت، تاکنون اقبالی جهت تولید کشک پروبیوتیک صورت نگرفته است. در این تحقیق از تکنیک ریز‌پوشانی اکستروژن دولایه توسط آلژینات و صمغ زودو بر روی باکتری لاکتوباسیلوس ‌رامنوسوس انجام شد و مؤلفه‌های اسیدیته، رنگ، بافت، ویژگی‌های حسی و زنده‌مانی باکتری پروبیوتیک مورد سنجش قرار گرفت. نتایج نشان داد که اسیدیته تا روز 60 در نمونه شاهد ثابت و در حدود 211 درجه دورنیک و در نمونه پروبیوتیک در حدود 193 درجه دورنیک و از روندی ثابت برخوردار بود. باکتری آزاد اضافه‌ شده به نمونه کشک، بعد از پروسه پرکردن داغ، ماندگاری نداشت ولی نمونه حاوی دانک تا روز چهاردهم نگهداری، از استاندارد حد مجاز لازم برای محصول پروبیوتیک برخوردار بود. در روز شصت، مؤلفه‌های حسی، نظر کلی، طعم، قوام و دل‌پذیری در نمونه کشک شاهد دارای امتیاز بالاتری نسبت به کشک پروبیوتیکی بود. EΔ‌ در کشک شاهد 8/4 و در کشک پروبیوتیک 62/2 بود. به‌غیر از پیوستگی، سایر مؤلفه‌های بافتی در کشک شاهد و حاوی دانک در ابتدای مدت نگه‌داری افزایش یافت و در طول مدت نگه‌داری نسبتاً ثابت ماند. زنده‌مانی باکتری لاکتوباسیلوس رامنوسوس ریزپوشانی شده دولایه، در حداقل تعداد مجاز log cfu/ml 6، برای محصول پروبیوتیک، 14 روز بود و مدت زمان ماندگاری کشک شاهد 60 روز بود. لذا این تکنیک می‌تواند به‌عنوان یک روش مؤثر در ماندگاری باکتری پروبیوتیک در کشک به‌کار رود Manuscript profile

آفلاتوکسینM1، در شیر دام های تغذیه شده با علوفه آلوده وجود دارد. در مطالعه حاضر 207 نمونه شامل 153 نمونه شیر خام از گاوداری‌های صنعتی دوازده منطقه مختلف استان کرمان و 54 نمونه شیر پاستوریزه تولیدی ده کارخانه‌ فرآوری شیر استان کرمان جمع آوری شد و فراوانی آفلاتوکسین M1 در آن ها با روش الایزا موردسنجش قرار گرفت. نتایج نشان داد که غلظت آفلاتوکسین M1 در 2/41 درصد از شیرهای خام و 2/35 درصد از شیرهای پاستوریزه بیش از محدوده مجاز استاندارد ملی ایران (ng/L100) بود. میزان آفلاتوکسین M1 در شیر پاستوریزه به‌طور معنی داری از شیر خام کمتر بود. به‌منظور تأیید داده های الایزا، 24 نمونه (7/15 درصد) از شیرهای خام و 2 نمونه (7/3 درصد) از شیرهای پاستوریزه با روش کروماتوگرافی ‌مایع‌ با کارایی‌ بالا (HPLC) مورد ارزیابی قرار گرفتند که از این میان، 4 نمونه از نمونه‌های مثبت و 5 نمونه منفی، با HPLC تأیید شدند. مقادیر اندازه گیری شده آفلاتوکسین M1 با دو روش الایزا و HPLC همبستگی معنی‌دار داشت. حساسیت و ویژگی آزمون الایزا به‌ترتیب 100 درصد و 25 درصد تعیین گردید. ازآنجاکه سطح آفلاتوکسین شیر در منطقه بالاتر از محدوده مجاز بود، نیاز به اصلاحات اساسی در مدیریت تغذیه گاوداری های منطقه ضروری به نظر می‌رسد. باوجود این‌که الایزا روشی مناسب در غربالگری آفلاتوکسین است ولی استفاده از روش هایی که افزون بر حساسیت بالا، از ویژگی بهتری نیز برخوردار باشند، در تشخیص فراوانی آفلاتوکسین توصیه می شود. Manuscript profile

اخیراً تمایل به استفاده از غذاهای دریایی در رژیم غذایی رو به افزایش است. آلودگی محیط با فلزات سنگین و ورود آن‌ها به غذا نیز سلامت انسان را به خطر می‌اندازد. هدف از این مطالعه بررسی اثر باکتری لاکتوباسیلوس فرمنتوم ریز پوشانی شده و لیوفیلیزه شده به‌عنوان پروبیوتیک و لاکتالوز برجذب فلزات سنگین و پروفایل اسیدهای چرب ماهی قزل‌آلای رنگین‌کمان می‌باشد. به این منظور ماهی‌های خریداری‌شده به‌صورت تصادفی به 6 گروه 30 تایی تقسیم شدند. گروه‌ها به ترتیب دریافت‌کننده جیره پایه (کنترل)، جیره پایه همراه لاکتالوز، جیره پایه همراه لاکتوباسیلوس فرمنتوم لیوفیلیزه و لاکتالوز، جیره پایه همراه لاکتوباسیلوس فرمنتوم ریز پوشانی شده و لاکتالوز، جیره پایه همراه لاکتوباسیلوس فرمنتوم لیوفیلیزه شده، جیره پایه همراه لاکتوباسیلوس فرمنتوم ریز پوشانی شده بودند. ماهی‌ها 3 بار در روز به‌مدت 56 روز غذادهی شدند و در انتهای دوره پرورش نمونه‌های عضله و کبد هر گروه جمع‌آوری گردید. نتایج این تحقیق نشان داد که ترکیب لاکتوباسیلوس فرمنتوم ریز پوشانی شده و لاکتالوز به‌صورت سین‌بیوتیک، اسیدهای چرب امگا 6 در عضله را با اختلاف معنی‌داری نسبت به گروه کنترل افزایش داد. درترکیبات فیله هم در این گروه، رطوبت نسبت به گروه کنترل کاهش یافت (p < 0.05). این مکمل همچنین به‌طور معنی‌داری باعث کاهش باقیمانده سرب و کادمیوم در عضله و سرب، کادمیوم و روی در کبد ماهی قزل‌آلای رنگین‌کمان شد (p < 0.05). یافته‌های مطالعه حاضر نشان داد که استفاده از لاکتوباسیلوس فرمنتوم ریز پوشانی شده همراه لاکتالوز در جیره باعث بهبود کیفیت ماهی می‌شود. Manuscript profile

برخی از پروبیوتیک ها علاوه بر تعادل فلور میکروبی روده میزبان، می توانند از رشد میکروارگانیسم‌های بیماری زا در غذا جلوگیری کنند. در این تحقیق ویژگی‌های کیفی و قابلیت زنده مانی دو میکروارگانیسم بیماری زای استافیلوکوکوس اورئوس و اشریشیا کولای در پنیر لاکتیکی موردبررسی قرار گرفت. بدین منظور در مرحله اول چهار نوع پنیر لاکتیکی (60 نمونه) پروبیوتیک (حاوی لاکتوباسیلوس کازئی و لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس) و غیرپروبیوتیک تهیه‌شده با شیر حاوی 3 و 5/4 درصد چربی در سه تکرارتهیه و در زمان های صفر، 14، 28، 42 و 56 مورد ارزیابی کیفی قرار گرفت. سپس ، 12 نوع پنیر لاکتیکی {(پروبیوتیک/ غیرپروبیوتیک) درصد چربی (3 و 5/4 درصد) و میکروارگانیسم بیماری زا (عدم حضور، حضور استافیلوکوکوس اورئوس یا اشریشا کلی)} (180 نمونه) تهیه و زنده مانی میکروارگانیسم های بیماری زا در حضور پروبیوتیک در روزهای صفر، 7، 14، 28 و 35 مورد ارزیابی قرار گرفت. افزودن پروبیوتیک ها به پنیر لاکتیکی، اکسیداسیون اسیدهای چرب را به‌طور معنی داری کاهش داده و اسیدیته و درصد ترکیبات ازته فرار را افزایش داد (05/0> P). افزودن پروبیوتیک در پنیرهای با درصد چربی بالا، سبب افزایش ترکیبات ازته غیرپروتئینه شد ولی در پنیرهای کم چرب، این شاخص کاهش یافت. افزودن پروبیوتیک به پنیرلاکتیکی رشد استافیلوکوکوس اورئوس و اشریشیا کولای را به‌طور معنی‌دار کاهش داد (05/0>P ). افزایش درصد چربی، تأثیر معنی‌دار در مهار رشد باکتری توسط پروبیوتیک ها نشان نداد. با توجه به اثرات مفید افزودن پروبیوتیک ها بر کاهش روند رشد باکتری های بیماری زا و عدم‌تغییر معنی‌دار در ویژگی های حسی پنیر لاکتیکی، استفاده از این پروبیوتیک ها در تولید پنیرلاکتیکی کم‌چرب، توصیه می شود. Manuscript profile

استفاده از تکنیک ریزپوشانی می‌تواند منجر به افزایش قابلیت زنده‌مانی پروبیوتیک ها در فرآورده‌های لبنی طی دوره نگه داری گردد. یکی از راهکارهای پیشنهاد شده برای بهبود توانایی حفاظتی آلژینات مورد استفاده در ریزپوشانی، اصلاح شیمیایی آن است. در این پژوهش تأثیر سوکسینیله کردن آلژینات و کاربرد آن به‌عنوان ماده ریزپوشانی کننده در تهیه ریزپوشینه‌های لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس بر ویژگی‌های کیفی (pH، اسیدیته، آب اندازی و ظرفیت نگهداری آب)، خصوصیات حسی و قابلیت زنده‌مانی این باکتری در ماست طی 21 روز نگهداری در دمای 4 درجه سلسیوس مورد ارزیابی قرار گرفت. بدین منظور چهار نمونه ماست شامل ماست فاقد لاکتویاسیلوس اسیدوفیلوس، ماست حاوی لاکتویاسیلوس اسیدوفیلوس آزاد، ماست حاوی لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس ریزپوشانی شده با آلژینات طبیعی و ماست حاوی لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس ریزپوشانی شده با آلژینات سوکسینیله شده تهیه گردید. نتایج آزمون‌های کیفی نشان داد که اسیدیته و آب اندازی ماست حاوی ریزپوشینه‌های آلژینات سوکسینیله شده در مقایسه با سایر نمونه‌ها کمتر و در مقابل pH و ظرفیت نگه داری آب آن نسبت به دیگر نمونه‌ها بیشتر بود. هم چنین نتایج حاصل از آزمون شمارش میکروبی و ارزیابی حسی نشان داد که ریزپوشانی لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس با استفاده از آلژینات سوکسینیله شده به طور معنی‌داری منجر به افزایش زنده‌مانی آن طی دوره نگه داری ماست گردید (05/0>p) بدون آن که اثر منفی معنی‌داری بر ویژگی های حسی ماست داشته باشد، لذا می‌توان ریزپوشانی با آلژینات سوکسینیله شده را به‌عنوان روشی موثر برای بهبود زنده‌مانی پروبیوتیک ها در ماست پیشنهاد نمود. TRANSLATE with x English Arabic Hebrew Polish Bulgarian Hindi Portuguese Catalan Hmong Daw Romanian Chinese Simplified Hungarian Russian Chinese Traditional Indonesian Slovak Czech Italian Slovenian Danish Japanese Spanish Dutch Klingon Swedish English Korean Thai Estonian Latvian Turkish Finnish Lithuanian Ukrainian French Malay Urdu German Maltese Vietnamese Greek Norwegian Welsh Haitian Creole Persian // TRANSLATE with COPY THE URL BELOW Back EMBED THE SNIPPET BELOW IN YOUR SITE Enable collaborative features and customize widget: Bing Webmaster Portal Back // TRANSLATE with x English Arabic Hebrew Polish Bulgarian Hindi Portuguese Catalan Hmong Daw Romanian Chinese Simplified Hungarian Russian Chinese Traditional Indonesian Slovak Czech Italian Slovenian Danish Japanese Spanish Dutch Klingon Swedish English Korean Thai Estonian Latvian Turkish Finnish Lithuanian Ukrainian French Malay Urdu German Maltese Vietnamese Greek Norwegian Welsh Haitian Creole Persian // TRANSLATE with COPY THE URL BELOW Back EMBED THE SNIPPET BELOW IN YOUR SITE Enable collaborative features and customize widget: Bing Webmaster Portal Back // Manuscript profile

محدودیت تولید و قیمت بالای مایه پنیر حیوانی موجب گردیده که تاکنون تلاش های متعددی جهت جایگزینی آن با سایر پروتئازهای منعقد کننده شیر، انجام شود. گیاه کارده به‌دلیل فعالیت پروتئازی بالا می تواند یکی از گزینه های احتمالی این جایگزینی باشد. مطالعات چندانی در خصوص این گیاه و آنزیم های آن تا به‌حال صورت نگرفته است. هدف از تحقیق حاضر تهیه عصاره گیاه کارده، اندازه گیری فعالیت پروتئازی آن جهت انعقاد شیر و تولید پنیر سفید ایرانی و مطالعه خواص فیزیکوشیمیایی و ارگانولپتیکی محصول بود. پس از تولید پنیر توسط عصاره گیاهی به‌میزان 5/0%، خصوصیات حسی، بافتی و شاخص حلالیت نیتروژن آن در مقایسه با نمونه شاهد در طی دوره رسیدن 45 روزه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این بررسی نشان داد که اپتیمم فعالیت پروتئازی آنزیم های عصاره جهت انعقاد شیر در دمای °C 45، 5pH= و غلظت mmol/ml 15 نمک CaCl2 بود. در نمونه پنیر تهیه شده با آنزیم گیاهی، طعم تلخ بیشتر و بوی پنیر تیزتر بود. در آنالیز بافتی، پنیر حاصل از سفتی کمتری برخوردار بود. ارزیابی فرآیند پروتئولیز طی دوره رسیدن پنیر با اندازه گیری شاخص نیتروژن محلول نشان داد که شدت پروتئولیز نمونه پنیر تهیه شده با آنزیم گیاهی، به‌طور معنی داری (05/0 p<) بیشتر از نمونه شاهد بود. لذا به‌نظر می رسد عصاره گیاه کارده در غلظت به‌کار رفته برای تولید پنیر سفید ایرانی جایگزین مناسبی برای رنت نباشد. Manuscript profile